DE MARITANDIS HOMINIBVS EIVSDEM SEXVS
Scripsit Ioannes Oleastrensis Hispanus Safrensis (Zafra, Extremadura, Hispania).

Vulgata est nuper orbi universo notitia cuiusdam facti certe notatu digna prout insolita. Nescio ubi terrarum Americae Confoederatae lex producta est a senatu per quam ius connubii sancitur inter homines eiusdem sexus, sive feminas seu mares. Sic vir nubere potest viro, femina mulieri.
Memoratisne illud Martialis in XII,xlii Epigrammaton?

Barbatus rigido nupsit Callistratus Afro
hac qua lege viro nubere virgo solet.
Praeluxere faces, velarunt flammea vultus,
nec tua defuerunt verba,Talasse, tibi.
Dos etiam dicta est. Nondum tibi, Roma, videtur
satis? Expectas numquid ut et pariat?

Martialis noster irrisione dignam putat hanc quasi ostentationem homosexualitatis quae non satisfit profitendo conditionem suam, plane
deviam a natura virili in hoc casu, sed vult etiam ritibus et caerimoniis matrimonium celebrare.
Sed non erat opus ostentatione. Conditio homosexualis celabatur olim quasi verecunde, ut aliquid a natura devium. Indulgebatur humaniter hominibus (sive feminis seu maribus) tali conditione notatos. Homosexualitas pudicitia celabatur. Et dignitas quaedam erat in hoc.
Nunc autem ostentatio fit homosexualitatis, conditio homosexualis affirmatur typho quodam, quod dicitur 'orgullo gay'. Additis impudicitia et audacia, verecundia tollitur. Haec affirmatio sexualitatis ab ordine naturali alienae, quae antea clam constabat et nunc palam declaratur, explanatur apte per
Hispanicam locutionem 'salir del armario' (ex armario exire).
Non decet, mea quidem opinione, talis ostentatio homosexualitatis. Non vituperatur hic homosexualitas quae humaniter est toleranda. Sed eius insolens ostentatio.
Iocatur saepe et irridetur homosexualis conditio sed inmerito, mea quidem sententia. Exempli gratia narratur hic iocus:
-Vosne tandem existis ex armario?
-Quidni? Plenum erat cinaedis!

Scottius Detroitensis respondit:

Non mihi satis otii est ut diffuse respondeam vestris epistulis. Nec tamen omnino silere possum, postquam verba vestra, veneni ac odii plena, etiamsi dulciter suaviter comiter expressa, legi. Si ea quae scripsistis quaeque creditis ob imperitiam vel ob leges religionis scripsistis, fieri potest ut me vestri misereat. Necesse autem est mihi nihilominus cum talibus sententiis pugnare, talibus sententiis adversari. Fortasse nescitis quot ac qualia vulnera faciatis.

Si autem mero ex odio erga homines homosexuales scripsistis, vae et proh pudor!

Scripsisti: "Non decet, mea quidem opinione, talis ostentatio homosexualitatis. Non vituperatur hic homosexualitas quae humaniter est toleranda. Sed eius insolens ostentatio." Et etiam alias legi haec: " Sciunt, qui hanc turpissimam novitatem volunt inducere, populum nostrum huic rei minime favere, quapropter quaerunt sententiam iudicialem ut lex huiusmodi tyrannica hoc modo omnibus imponatur."

Haec sunt verba oppressionis, verba regia, verba tryannica, et ut supra dixi, odii plena sive scii sive inscii ista scripsistis. In loco vocis "homosexualitas", ponamus--fingite--"Religio Iudaeorum" vel simile, ac videamus qualis sententia revelata stet. Fortasse vobis noti sunt Christiani qui censeant *tolerandos* esse Iudaeos, dummodo non se nimis alte tollant. Insidiosam et odiosam sententiam! Ecce Holocaustum!

Et quae ad scripta ista pertinent: "populus noster minime faverunt" iuribus civilibus, aequis, iustis, erga cives Afric-Americanos antehac quinquaginta annos, et nisi sententiae iudiciales ac "leges huiusmodi tyrrannicae" impositae ac sustentae fuissent, QUANDO venissent ad Afric-Americanos iura sua? (Immo, etiam nunc color corporis ad varia iniqua in U.S.A. ducit, nonne?) Quod est iustum, iustum est, etiamsi tibi hodie displiceat. Et quomodo, vere, nocitur si MIHI vel meis sit libertas vivendi ac amandi sic ut volumus?

DE PETRARCA ET ALAGHERIO

[STEPHANUS dixerat:]
Id mihi sane mirabile visum est, quod Petrarca ipse semper nullius habuerat momenti "Rerum Vulgarium Fragmenta" (scil. "Canzoniere") illa, quae opus eius potissimum posteri iure existimant.
[VICTORIUS respondit:]
Recte dicis. Aliquid tamen simile ni fallor et Danti Alagherio accidit, qui magis propter opus "De monarchia" inscriptum quam ob illud c. t. "Divina Comoedia" magnam sui famam relicturum putaverit.
[STEPHANUS dicit:]
Rectissime dicis, mi optime Victori, sed Petrarca maxime differre videtur rebus grammaticis ab Alagherio Florentino. Dans Alagherius enim optimum semper habuerat sermonem vulgarem. Non ita Franciscus Aretinus. In libro primo "de vulgari eloquentia" (XVII-XVIII) Alagherius ipse sermonem vulgarem profitetur illustre, cardinale, aulicum et curiale.
"Illustre" quia "sublimatum est magistratu et potestate, et suo honore sublimat et gloria. Magistratu quidem sublimatum videtur, cum de tot rudibus Latinorum vocabulis, de tot preplexis constructionibus, de tot defectivis prolationibus, de tot rusticanis accentibus, tam egregium, tam extricatum, tam perfectum et tam urbanum videamus electum ut Cynus Pistoriensis et amicus eius ostendunt in cantionibus suis".
"Cardinale": "nam sicut totum hostium cardinem sequitur ut, quo cardo vertitur, versetur et ipsum, seu introrsum seu extrorsum flectatur, sic et universus municipalium grex vulgarium vertitur et revertitur, movetur et pausat secundum quod istud, quod quidem vere paterfamilias esse videtur".
"Aulicum" quia "si aulam nos Ytali (sic!) haberemus, palatinum foret".
"Curiale" quia "curialitas nil aliud est quam librata regula eorum que peragenda sunt: et quia statera huiusmodi librationis tantum in excellentissimis curiis esse solet, hinc est quod quicquid in actibus nostris bene libratum est, curiale dicatur. Unde cum istud in execellentissima Ytalorum curia sit libratum, dici curiale meretur".
In praefatione enim librorum II "de vulgari eloquentia" dicere poterat Dans Alagherius: "vulgarem locutionem appellamus eam qua infantes assuefiunt ab assistentibus cum primitus distinguere voces incipiunt; vel, quod brevius dici potest, vulgarem locutionem asserimus quam sine omni regula nutricem imitantes accipimus. Est et inde alia locutio secundaria nobis, quam Romani grammaticam vocaverunt. Hanc quidem secundariam Greci habent et alii, sed non omnes: ad habitum vero huius pauci perveniunt, quia non nisi per spatium temporis et studii assiduitatem regulamur et doctrinamur in illa. Harum quoque duarum nobilior est vulgaris: tum quia prima fuit humano generi usitata; tum quia totus orbis ipsa perfruitur, licet in diversas prolationes et vocabula sit divisa; tum quia naturalis est nobis, cum illa potius artificialis existat".

Summa misericordia summoque gaudio et spe accepi nuntios de tortoribus americanis. Misericordia erga populum irakinum, gaudio vero et spe hacce: "fore proxime, ut invasorum vis (sociis amissis amicisque deterritis!) in minimum eat, vel potius solvatur, atque debeant Americanorum copiae fugere cum cauda inter pernas ab oris Euphratis". TANDEM igitur qui pro ista turpi invasione loquebantur, ad sacietatem erubescere possunt. Requiret aliquis, an erga Americanos eorumque sequaces satelitesque misericordiam geram? In hoc casu, NULLAM, quippe quorum volutas fuit in suam ipsorum perditionem ire. Nunc vexillum americanum multas fascias rubras habet : RUBOREM populi EEUU indicant. Feliciter. Quam gratum est videre, cum omne genus tyranorum mordit pulverem.

Respondit Wilfried Lingenberg Coloniensis:

Doleo solum equidem quod his ultimis viginti annis numquam photographemata in lucem prodierunt quae victimas a Saddami ministribus excruciatas monstrabant. Si eiusmodi imagines vidissemus, certe milites Americani, Europaei, totius fortasse mundi extemplo Iraqiam invasissent, et quidem ante hos quindecim annos. Nam hic mundus, ut mihi videtur, non movetur nisi per imagines phototypicas vel televisicas (nec multum interest utrum verae sint an falsae imagines).