XVII. Dixit autem ad discipulos suos: ‘Impossibile est, ut non ueniant offendicula; uae autem ei, per quem [illa] ueniunt!

² Vtilius sit illi, si lapis molaris imponatur circa collum eius et proiciatur in mare, quam ut offendiculum ponat uni e pusillis istis.

³ Attenditote uobis! Si peccauerit frater tuus, increpa eum et, si conuersus sit, dimitte ei;

⁴ et si septies in die peccauerit in te et septies conuersus sit ad te dicens: ‹Conuertor›, dimittes ei’.

⁵ Emissarii dixerunt Domino: ‘Adde nobis fidem!’.

⁶ Dixit autem Dominus: ‘Si haberetis fidem sicut granum sinapis, diceretis huic [arbori] moro: ‹Eradicare et transplantare in mare›, et oboediret uobis.

⁷ Quis autem uestrum [sit], habens seruum arantem uel pascentem, qui illi regresso de agro dicet: ‹Statim transi, recumbe›,

⁸ sed nonne dicet illi: ‹Para id, quod cenem, et praecinge te et ministra mihi, donec manducem et bibam, et postea tu manducabis et bibes›?

⁹ Num gratiam habet seruo illi, quod fecit ea, quae praecepta erant?

¹⁰ Sic etiam uos, cum feceritis omnia, quae praecepta sunt uobis, dicite: ‹Serui inutiles sumus. Quod debuimus facere, id fecimus›’.

¹¹ Cum iret Ierosolymam, factum est, ut transiret per mediam Samariam et Galilaeam.

¹² Cum ingrederetur in quoddam uicum, occurrerunt ei decem uiri leprosi, qui steterunt a longe

¹³ et leuauerunt uocem dicentes: ‘Iesu praeceptor, miserere nostri!’.

¹⁴ Vt uidit, dixit eis: ‘Ite, ostendite uos sacerdotibus’. Cum irent, factum est, ut mundarentur.

¹⁵ Vnus autem ex eis, ut uidit sanatum se esse, reuersus est, magna uoce magnificans Deum,

¹⁶ et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens ei; et hic erat Samaritanus.

¹⁷ Respondens autem Iesus dixit: ‘Nonne decem mundati sunt? Et nouem ubi sunt?

¹⁸ Non sunt inuenti, qui redirent, ut darent gloriam Deo, nisi hic alienigena?’.

¹⁹ Dixit ei: ‘Surge, uade; fides tua saluauit te’.

²⁰ Interrogatus autem a pharisaeis, quando uenturum esset regnum Dei, respondit eis et dixit: ‘Non uenit regnum Dei cum obseruatione

²¹ neque dicent: ‹Ecce hic [est]› aut: ‹Illic›. Ecce enim regnum Dei intra uos est’.

²² Dixit autem ad discipulos: ‘Venient dies, cum desiderabitis uidere unum diem Filii hominis, et non uidebitis.

²³ Dicent uobis: ‹Ecce hic›, ‹Ecce illic›; ne iueritis neue secuti sitis:

²⁴ nam sicut fulgur e [loco] sub caelo fulgens, lucet in ea, quae sub caelo sunt, ita erit Filius hominis die suo.

²⁵ Primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac;

²⁶ et sicut factum est diebus Noë, ita erit etiam diebus Filii hominis.

²⁷ Edebant, bibebant, uxores ducebant, dabantur ad nuptias, usque ad diem, quo Noë intrauit in arcam, et uenit diluuium et perdidit omnes.

²⁸ Similiter sicut factum est diebus Loti: edebant, bibebant, emebant, uendebant, plantabant, aedificabant.

²⁹ Quo die autem Lot exiuit a Sodomis, pluit ignis et sulphur de caelo, et omnes perdidit.

³⁰ Secundum haec erit dies, quo Filius hominis reuelabitur.

³¹ Illo die, qui erit in tecto, et uasa eius in domo, is ne descendat sublatum illa; et qui in agro, similiter ne redeat retro.

³² Memores estote uxoris Loti.

³³ Quicumque quaesiuerit animam suam saluare, perdet eam; et quicumque perdiderit eam, uiuificabit eam.

³⁴ Dico uobis: Illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur;

³⁵ duae erunt molentes simul: una assumetur, et altera relinquetur’.

^{(36) 37} Respondentes dicunt ei: ‘Vbi, Domine?’. Qui dixit eis: ‘Vbicumque erit corpus, illuc congregabuntur et aquilae’.

Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM - 12/11/2019

---