Varsoviae nata
per rete divulgata
ad omnia scitu digna spectans

Veneris die 19 mensis Aprilis 2024
AD NOVAM SEDEM:


Hae paginae nunc caducae sunt. Novam sedem Ephemeridis visitate, HIC:



Prima
Nuntii
Acta
Crater nugarum
Miscellanea
In orbe
Politica
Scientiae
Valetudo & medicina
Athletica
Oeconomia
Homines
Socialia
Percontatio
Religio
Opiniones
Insolita
Chronicae
Epistula Leonina
Sanctus
Matterae
In Tempore "Coronario"
Cultura
Historia
Biographiae
Cinemata
Libri
Cultus Civilis
Poesis
Ellenica
Gnomon
Otium
Ars vivendi
Periegetica
Crucigramma
Hebdomada aenigmatum
facetiae
Fabulae
Holmesiaca
Detector Vacca
Narrationes
Superbia & odium
Crabatus
Varia
Vita Latina
Textus varii
Scholastica
Epistulae lectorum
Tempestas
Qui simus
Archiva
Annus 2021
Annus 2020
Annus 2019
Annus 2018
Annus 2017
Annus 2016
Annus 2015
Annus 2014
Annus 2013
Annus 2012
Annus 2011
Annus 2010
Annus 2009
Annus 2008
Annus 2007
Annus 2006
Annus 2005
Annus 2004

POESIS

CRISPA SALVIA VIXIT ANNOS

Floribus ei erat caput ornatum,
oculi luce fulgentes,
iuvenilia incessui levi consona membra.
Felix candidis brachiis sponsum amatum,
Julium Demetrium, Crispia Salvia mulcebat.
Singulos tenerrimo amore dies gaudebat
aliter ac Juppiter qui non minus qua exultabat;
verumtamen tam maius gaudium eius fuit
ut per areolas flava florum frumentique grana spargeret.
Solem usque adeo visum est eo tempore stantem
Ut non longinquus sisteret a Lilybeo urbe nec forte
ventus flaret qui furens limpidis blandiretur undis.
Diligenter et animo laeto, mulier ei dedita,
in sponso suo curando quiescebat;
domum dulcedine et unguentis replebat
eodem modo mali Punicae fructibus,
gemmis pretiosis, et variis, elegantem mensam ornabat.
Nectar mirabile ad celebrandam laetitiam
extollentes una cum coniugibus convivae veniebant.
Quid etenim vel quis similem harmoniam
nisi ornamentum pavonis formosum tenere potuisset?
Comis plumis ornatis,
circulos ridentes pedibus puellae pingebant
velo caeruleo vix indutae;
sono perfuso et aetherio ipsum caelum,
aureas glebas prospiciens,
amori libenti eorum animo aequo indulgebat.
Fatum heu pro dolor! pulcherriman sponsam
e sponso amatissimo eripuit, veluti florem recisum.
Noluit attamen Julis omnia mortem crudelem
misere abstulisse, inde animo sedato
ad Principium cito se volvere cogitavit.
Amor eorum numquam potuisset terram nigram
definite et certe deserere: divina spe membra
censuit ponere in gremio eius iuvenilia.
Omnibus dein eam admonentibus muros
ornavit arenosos et tempori subtrahere voluit
memorabili pictura mensas festivas, candida
oscula dulcissimasque blanditias.
Flavae nunc gemmae in aridis glebis
tamen florent; non animum libentem, saxa dura,
ventus expoliunt et pluvia.


scripsit Johannes Teresi


  UTILIA

Bibliotheca Augustana
The Latin library
Latinitas Romana Salesiana
Poesis Latina Hodierna

  VARIA

  SCRIBE NOBIS

 

Latine loqui disce!!


Subnotationes fient
ante finem Septembris.

==============

=============

AMICI EPHEMERIDIS: