Varsoviae nata
per rete divulgata
ad omnia scitu digna spectans

Saturni die 12 mensis Octobris 2024
AD NOVAM SEDEM:


Hae paginae nunc caducae sunt. Novam sedem Ephemeridis visitate, HIC:



Prima
Nuntii
Acta
Crater nugarum
Miscellanea
In orbe
Politica
Scientiae
Valetudo & medicina
Athletica
Oeconomia
Homines
Socialia
Percontatio
Religio
Opiniones
Insolita
Chronicae
Epistula Leonina
Sanctus
Matterae
In Tempore "Coronario"
Cultura
Historia
Biographiae
Cinemata
Libri
Cultus Civilis
Poesis
Ellenica
Gnomon
Otium
Ars vivendi
Periegetica
Crucigramma
Hebdomada aenigmatum
facetiae
Fabulae
Holmesiaca
Detector Vacca
Narrationes
Superbia & odium
Crabatus
Varia
Vita Latina
Textus varii
Scholastica
Epistulae lectorum
Tempestas
Qui simus
Archiva
Annus 2021
Annus 2020
Annus 2019
Annus 2018
Annus 2017
Annus 2016
Annus 2015
Annus 2014
Annus 2013
Annus 2012
Annus 2011
Annus 2010
Annus 2009
Annus 2008
Annus 2007
Annus 2006
Annus 2005
Annus 2004

ELLENICA

De mellis stirpe

De origine verborum (XLV)

μέλι: mel

Nomen ipsum Graecum nobis amplissimum praebet aditum, ut de Indoeuropaeis illis testimoniis in radice pervestiganda nonnulla adnotari possint: hoc enim μέλι Graecum sub Indoeuropaea stirpe ipsa numeratur, cui primum milit/melit Hettaeorum verbum dein Hibernum hoc verbum mil interest. Quae verba demum illud primum “mel” omnia significant atque multimodo ad dulcedinem illam pertinent: ut dulce illud amplius perspiciatur, ad hanc stirpem *medhu- conspiciamus, quae verum non modo haec μέλι, mel pepererunt verba. Nam grammaticus praeclarus Chantraine ad hoc μέθυ, quod verum simillimum huius madhu Indicae vocis, id est Latine mulsum, quod a mulcendo est, adligat. Mel donec atque illud mulsum, quod vere vinum melli commixtum esse videtur, apud Indoeuropaeorum stirpes ad unum reduci possunt, qua de causa ambobus radicem eandem esse grammaticus putavit.

Quae praeterea vini mellisque permixti Baccho dulcedo apud illius Homeri poemata inveniri potest, sicut in hoc Odysseae (ι’ 92-95), ubi de Lotofagorum fructus vi enarratur:

οὐδ' ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ' ἑτάροισιν ὄλεθρον

ἡμετέροισ', ἀλλά σφι δόσαν λωτοῖο πάσασθαι.

τῶν δ' ὅς τις λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν,

οὐκέτ' ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι.

Nec tamen mortem sodalibus nostris studebant

Lotofagi: eis autem ut comederent dederunt

lotum. Si quis melleum fructum edit, nec

pronuntiandi neque reddendi studio prehenditur.

Andreas Latine interpretatus est

Scripsit Didacus et Franciscus Ticinensis



Profectae de profectura edita sunt!

  CULTUS
ANTIQUI MORES (VIII)
De vino
  ARS VIVENDI
SECUNDA MENSA
Colloquium de cibis, coquendo, et rebus culinariis... Latine!
  CULTUS
ANTIQUI MORES (vi)
De pistrina
  HISTORIA
CULTUS DEAE VESTAE VEL ΕΣΤΙΑΣ
Apud Graecos et Romanos maxime celebrabatur
  CULTUS
INVENTUM MIRISSIMUM IN TUSCIA
XXIV statuae effossae sunt...

 

Latine loqui disce!!


Subnotationes fient
ante finem Septembris.

==============

=============

AMICI EPHEMERIDIS: