Varsoviae nata
per rete divulgata
ad omnia scitu digna spectans

Jovis die 28 mensis Martii 2024
AD NOVAM SEDEM:


Hae paginae nunc caducae sunt. Novam sedem Ephemeridis visitate, HIC:



Prima
Nuntii
Acta
Crater nugarum
Miscellanea
In orbe
Politica
Scientiae
Valetudo & medicina
Athletica
Oeconomia
Homines
Socialia
Percontatio
Religio
Opiniones
Insolita
Chronicae
Epistula Leonina
Sanctus
Matterae
In Tempore "Coronario"
Cultura
Historia
Biographiae
Cinemata
Libri
Cultus Civilis
Poesis
Ellenica
Gnomon
Otium
Ars vivendi
Periegetica
Crucigramma
Hebdomada aenigmatum
facetiae
Fabulae
Holmesiaca
Detector Vacca
Narrationes
Superbia & odium
Crabatus
Varia
Vita Latina
Textus varii
Scholastica
Epistulae lectorum
Tempestas
Qui simus
Archiva
Annus 2021
Annus 2020
Annus 2019
Annus 2018
Annus 2017
Annus 2016
Annus 2015
Annus 2014
Annus 2013
Annus 2012
Annus 2011
Annus 2010
Annus 2009
Annus 2008
Annus 2007
Annus 2006
Annus 2005
Annus 2004

ELLENICA

Ὁ τοῦ ἐλέφαντος ῥίς

De origine verborum (XXXVIII)

βόσκω: edo, depascor, pabulor

Verbum Graecum maxime ad bestiarum pastus pertinet, quae per pabula laeta, sicut Vergilius ait, depascuntur: quorum nomen notissimum bouum est, eorum stirps et παρὰ τὸ βόσκειν est. Ille enim grammaticus Chantraine rem omnem de radice Francogallice exposuit in etymologico suo: quae nam ad Mycenaeorum idioma adligatur, ubi prima verbi nota q- est. Unde etiam apud Balticos głotas legitur verbum, quod Latine gregem nominamus, id est bouum armentum, quibus τὸ βόσκειν comparatur. Incohativum nam verbum est ex illius bouis stirpe, ut βο- atque -σκω pariant. Unde etiam est illa βοτάνη, id est arbor, atque illa πρόβοσκις, quae ante os apparat alimentum, sicut is Araetus Anatolicus in volumine de morbis et de medicaminibus. Qui philosophi igitur sententiam pervestigabat, quod is Aristoteles antea in libro “De partibus animalium” [659a] proboscidis usum naturamque descripsit:

μυκτήρ ἐστιν ἡ προβοσκὶς τοῖς ἐλέφασιν. Ἐπεὶ δ' ἀδύνατον ἦν εἶναι τὸν μυκτῆρα τοιοῦτον μὴ μαλακὸν ὄντα μηδὲ κάμπτεσθαι δυνάμενον: ἐνεπόδιζε γὰρ ἂν τῷ μήκει πρὸς τὸ λαβεῖν τὴν θύραθεν τροφήν, καθάπερ φασὶ τὰ κέρατα τοῖς ὀπισθονόμοις βουσίν· καὶ γὰρ ἐκείνους νέμεσθαί φασιν ὑποχωροῦντας πάλιν πυγηδόν.

Elephantibus nasum proboscis est. Cum enim nasum tale esse non liceret, ut non molle esset nec flecti potens: ad cibum foras excipiendum nasui enim impedimento esset, sicut cornua, ut aiunt, pascentibus bubus: ii enim boves retrocedentes pabulari traduntur.

Andreas Latine interpretatus est

Scripsit Didacus et Franciscus Ticinensis



Profectae de profectura edita sunt!

  CULTUS
ANTIQUI MORES (VIII)
De vino
  ARS VIVENDI
SECUNDA MENSA
Colloquium de cibis, coquendo, et rebus culinariis... Latine!
  CULTUS
ANTIQUI MORES (vi)
De pistrina
  HISTORIA
CULTUS DEAE VESTAE VEL ΕΣΤΙΑΣ
Apud Graecos et Romanos maxime celebrabatur
  CULTUS
INVENTUM MIRISSIMUM IN TUSCIA
XXIV statuae effossae sunt...

 

Latine loqui disce!!


Subnotationes fient
ante finem Septembris.

==============

=============

AMICI EPHEMERIDIS: