Horologium Pragae, collocatus in turri urbis veteris, constat e quadrantibus astronpmicis qui indicant horas et costellationes, et miris figuris sculptis cum cura; quarum aliae se movent intervallo omnis singulae horae, aliae (ut Turcus, creditor Hebreus necnon Mors ipsa) sunt imagines infaustae Vanitatis et malae Cupiditatis; nec desunt tandem Sancti Petrus Paulusque cum pompa apostolorum et Christi discipulorum.

Quadrans astrologicus est similis astrolabii, instrumenti Mediae Aetatis ad situm siderum discernendum. Corona caerulea in medio terram figurat; linea caerulea est caelus, zona rubra et nigra indicat autem caelum sub horizonte.

At verum spectaculum est in motibus figurarum, cum Mors (in forma hominis ad ossa consumpti) subvertit clessydram temporis, symboli vitae.

Sequitur pompa cum paraedictis Sanctis, Turco caput movente, Cupiditate se in speculo mirante. Gallus tandem suo cantu nuntiat initium diei, victoriam vitae contra taetram mortem.

Horologium damna passum est in Secundo Mundiali Bello sed populus dedit operam ut repararetur. Mithus narrat eius artificem, Hanum nuncupatum, caecatum esse a principibus Augustae Bracatiae, ne aedificaret aliud simile. Ad damnum ulciscendum magister Hanus motum retinuit horologii, donec urbis consilium iussum revocaret. Abhinc horologium perseverat in tempore signando. Magicum spectaculum, in quo dies et noctes, vita et mors invicem se offerunt in aeterna harmonia.

Scripserunt: Lucia Mattera, Surrentina Silvia, Virilis Rossella.