|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
HISTORIA
DE SERVORUM CUBICULO
In villa non longe a Pompeiis in eodem loco ubi ante aliquot menses currus ad sollemnia celebranda lautissime exornatus inventus est aliquid novi et inusitati ex effossionibus emersit, id est servorum cubiculum. Quae res maximi momenti existimanda quippe cum liceat per hanc explorationem inspicere humillimorum vitae statum. Societas antiquorum servituti innixa est, sed raro accidit ut auctores nos edoceant quomodo vitam servi degerint etiamque inventa archaeologica exigua plerumque exsistunt. Cubiculum satis integrum permansit, ceterumque e rerum vestigiis in cinere relictis exemplaria gypso expressa fieri possunt. Quod maximi ponderis exstat, magna copia rerum reperta est, quae in usu cotidie fuerunt, ut tres lecti, quorum unus minor in longitudinem, vasa cibis et potibus, nonnulla aënea et matella. Ex aliis rebus inventis colligi potest familiam servorum curribus et equis operam dedisse. Massimo Osanna, qui iam fuit rector Horti Archaeologici putavit villam fuisse praefecto equitum gentis Mummiorum, cum hoc nomen in aliquot parietibus legi posset. Servorum vita praetermissa est ab antiquis scriptoribus, exceptis comicis poetis: nam quod spectat ad servos ridiculum existimabatur, nullius momenti illi habebantur, cum essent non homines, sed res. Philosophus et summus scriptor Seneca (Ep. Mor. 47) primus affirmavit: 'Servi sunt.' Immo homines. 'Servi sunt.' Immo contubernales. 'Servi sunt.' Immo humiles amici. Postea humiliores in Evangelio eadem gravitate ac ditiores numerantur. Scripsit Lydia Ariminensis
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||