Annus
2 0 1 3


Septimana Lutetiensis (

Septimana Lutetiensis (VI)

... ab Herimanno eiusque filio adolescenti peracta

Templum Dominae Nostrae visito multo mane, ut ante Coronam Spinarum orem et missae matutinae intersim: est haec Missa in Templo Nostrae Dominae, nomine (non musica arte) ut illa a Vilhelmo De Machaut musico Aetatis Mediae composita. Quam in disco vinylico (1) servatam ut primum domum rediero audiam. Apud templum cathedrale urbs paulatim expergiscitur, periegetae imagines photographicas imprimunt, turma Sinensium docto concivi aures intendunt, qui de templi faciei sculpturis multa enarrat.

Vir tecto orbatus (2) mihi folium menstruum vendit cuius titulus est: Sans abri, signum populi abditi gravibus laboribus affecti, qui vitam arduam degit in eisdem locis ubi cives et peregrinatores vivunt. Ibi poematium invenio mulieris tecto orbatae, quod in Latinam conversum in calce refero.

Ad vesperum nos exspectat xxxxus, amicus Italicus quocum iam conveneramus. Iucundum est Latine colloqui dum per hortos Luxembourgenses floribus variis ornatos deambulamus, deinde sedem Universitatis Sorbonnensis extrinsecus admiramur - nam non licet inire - et in templum gothicum Sancti Stephani Montis (St. Stéphane du Mont) intramus, ubi Sanctae Genovefae sepulcrum alterum est, longe magnificentius quam prius in templo cathedrali conspectum; etiam Blasius Pascal ibidem requiescit.

Haec insula quae dicitur Latina - nam discipuli universitatis ex cuncta Europa Aevo Medio hac lingua uti soliti erant - plena est locorum ubi praeclari homines constiterunt, sicut inscriptiones demonstrant: hic mortuus est Paulus Verlaine, illic commoratus est Ernestus Hemingway... sed tempus est nos seiungendi, in caupona tantum vinum Cabliacum (Chablis) colloquentes sumimus.

Cenamus apud forum Sancti Michaëlis in caupona Cretensi, deinde ad Campos Elysios (Champs Élysées) nos conferimus, ubi tabernae sumptuosissima vestimenta ostendunt, usque ad Arcum Triumphalem (Arc de Triomphe). Dum in deversorium tramine subterraneo frequentissimo revertimur, hoc mecum in animo cogito, vestimenta pretiosa maximam esse causam qua Lutetiam adveniatur.

Quid, pater, egisti?

Tempore quo poterant me oculi defendere tantum

quid, pater, egisti mi lacrimisque meis?

Magnus tu menti puerili, maximus immo

nempe viator eras. Sed mihi filiolae

numquam aurem dulcis studuisti intendere: memet

perdidi et amisi spem. Mulier sine te

facta sum, amoribus et gratae quasi clausa iuventae

ut rosa languida. Eram sola, volente patre.

Si quis amicus amansve domum adventare volebat

omnia fecisti ne propior fieret.

Namque alia fueras sententia, ego ipsa alia: sed

consitituisti tunc me tua iussa sequi.

Filia sola tibi tuto servanda videbar,

effugiens abii non reditura domum.

Quantum in me ipsa vix hominis fere inesse putaram

hoc delevisti nec reperire queo.

Nunc pupae instar mi videor non degere vitam,

mi videor ferri quolibet ad nihilum.

Huc illuc vertor dubitans quid sit faciendum

nec scio utrum praestet alterum an alterum iter.

Nunc, te profecto, videor mihimet velut umbra:

vitam delesti, nunc numerus videor.

(conversum ex poëmate C. Sebagh edito in Sans abri, n. 174, août 2013)

 

(1) Anglice: long play record

(2) Anglice: homeless

Scripsit Herimannus Novocomensis



Retro ad:

Novissima editio
Summum paginae