Septimana Lutetiensis (IV)

... ab Herimanno eiusque filio adolescenti peracta

Severum templum Dominae Nostrae (Notre Dame) sua allicit simplicitate, quae si accuratius perspicias simplex non est: aedificii frons est hominum et fabularum sculptarum dives, innumerae sunt aediculae in lateribus internis, ab aurificibus Lutetiensibus impendio suo quotannis per duo saecula variis sanctis dedicatae (Dionyso, Aloisio, Theresiae, Genovefae...), quorum suum quisque signum secum fert. Mirabilis est thesaurus, ubi non solum aspiciuntur celebrantium sollemnia vestimenta sed etiam sacra ex auro gemmisque confecta, inter quae thecae sunt ubi crucis et clavorum Jesu Christi reliquiae servantur (licetne aliquantulum eorum veritati diffidere?). Post altare maximum est Corona spinarum, memoria summi sacrificii, vitro cruoricolore operta (in imagine photographica adposita consulto illuminatio programmate computatorio adaucta est, quo aptius Corona ipsa perspiciatur).

Antiqua statio ferriviaria d'Orsay in amplissimum musaeum conversa est, ubi tabulae pictae pretiosissimae servantur saeculorum XIX et XX. Animum me singulariter movent Cervus canibus laniatum (Courbet), Cathedralis Rothomagensis (Rouen) variis anni et diei temporibus a Claudio Monet demonstrata, fluctus vehementes in vico Étretat et a Monet et a Courbet efficti, naturae mortuae Pauli Cézanne, puellae Augusti Rénoir, nox stellis lustrata Vincentii Van Gogh, adolescentes Polynesiae Pauli Gaugin, lacerti Augusti Rodin...

In insula Montmartre caules cum suilla Alsaciae more sumimus: cum frequentissima sit caupona, circa eandem mensam qua comedimus cenant Anglus quidam, Germanus et duo Hispani. Esca Francogallica Unionem Europaeam parvulam convocaverat.

Scripsit Herimannus Novocomensis