Quadringentesimus annus modo expletus est,
De
Carolo Gesualdo (n. 1566 - m. 8 Sept. 1613)
Quadringentesimus
annus modo expletus est, ex quo Carolus Gesualdo, praeclarus
musicae artifex, mortuus est.
Venosae anno 1566 natus erat e
parentibus, qui cum aliis nobilioribus familiis coniuncti erat.
Hieronyma, huius viri mater, soror erat Caroli Borromaei,
archiepiscopi Mediolanensis et cardinalis. Iam adulescens a
musica est Carolus Gesualdo tam adlectus, ut, cum vigesimum annum
nondum attigerat, quosdam libros in lucem protulerit musicales.
Anno 1586 Mariam d'Avalos, pulcherrimam feminam bis viduam et a.
1560 e familia Hispanicae originis nobilissima natam, uxorem
duxit Gesualdo. Quas nuptias brevi laetiores reddidit infantulus,
nomine Emmanuel. Splendido autem in palatio Neapolitano, ubi
domicilium coniuges elegerant, die 16° mensis Oct. a. 1590
nefandum accidit facinus.
Carolus,
cui rumores quidam pervenerant de illicita uxorem inter et
Fabricium Carafa, nobilem iuvenem ac venustum, consuetudine,
Mariae dixerat se cum amicis duos dies venationibus dedicaturum.
Sed cum tribus servis prope domicilium exspectavit ut Carafa in
palatium ingrederetur. Dum uterque Veneri libat, servi et Carolus
in thalamum irrumpunt: Maria iugulatur, plumbeis glandibus
Fabricius confoditur. Carolus, cui non deerant auxiliatores, per
aliquot annos clanculum vixit, antequam anno 1594 Eleonoram, e
Ferrariensi familia 'Este' natam, duceret uxorem. Quae puerum
peperit, nomine Alfonsum; hic autem patri, adaeque Emmanuel, non
supervixit. Carolus, etsi his calamitatibus prostratus, musicam
artem colere haud destitit; et quoniam facili libentique ingenio
musicali praeditus erat, matricalia carmina componere perrexit
aliaque musicorum genera modorum. Per saecula nomen Caroli
Gesualdo mansit paene ignotum, fortasse obscuratum ab illo
duplici homicidio.
Sed
abhinc nonnulla decennia multi artis musicae peritiores viri
doctrinam Venusini compositoris investigare coeperunt omnesque
Carolum Gesualdo laudant (quod legerim) praesertim ut
antesignanum illius generis musicalis, quod 'multisonus concentus'
dicitur seu 'moderna ars polyphonica'.
Scripsit Victorius Ciarrocchi
|