Historia mortis meae

(Historia de la meva mort - Hispania -Francogallia - MMXIII)

Dispositor scaenarum, dialogorum auctor necnon editor: Albertus Serra; histriones maximi momenti: Vincentius Altaió Morral (Casanova), Eliseus Huertas (Dracula), Clara Visa, Noelia Rodenas, Monserratus Triola, Aloisius Serrat; imagines curavit Jacobus Gimferrer, musicam curaverunt Ferdinandus Font et alii, produxerunt Andergraun Films (Barcinonis) et Capricci Films (Nancii), divulgat Capricci Films.

Haec est pellicula, cui Pardus Aureus Locarni tributus est in Cinematis Certamine LXVI, primum ab Italico Carolo Chatrian ducto. Sexta est taenia Alberti Serra, auctoris Catalauni Canuae iam collaudati, qui in titulo imitatur nomen operae postumae Jacobi Casanova "Historia vitae meae" (Histoire de ma vie). Qui, iam aetate provecta, effingitur novum servum cognovisse: ergo ex eleganti castello Gallicorum more exstructo in obscuras miserasque terras boreales migrat, diem supremum obiturus. Re vera servus ille est comes Vlad, alias Dracula, cuius vis romantica, violenta et arcana mentem rationalem et illuminatam Jacobi et saeculi duodevicesimi propriam prosternit. Dicit Albertus Serra in percontatione se minime de librorum scriptore disserere voluisse, verum transitionem narrare ab altero ad alterum modum illiciendi et amandi.

Magni fecerunt certaminis iudices imaginum et scaenarum et vestimentorum speciem elegantiamque, nocturnam illuminationem - quia tota fere narratio (CL fere minuta!) noctu agitur, necnon moderationem histrionum, artis recitandi expertium. Iudicia tamen plerumque reprehendunt nimiam narrationis tarditatem: spectatoribus ostenditur vir per domum deambulans, taedio languens, mulieres amans, litteras colens, se ipsum lavans, iterum atque iterum cenans et lente manducans, donec incipiat ultimum iter.

Scripsit Herimannus Novocomensis