Annus
2 0 1 3


SUMMARIUM

SVMMARIVM "LAMPADIS" IANVARII-FEBRVARII AD 2013

Stephanus Durinus (vulgo Twardoch) dicit in hac „Lampade” Paulo Dunin-Wąsowicz se nolle fieri scriptorem Silesium, sed malle esse tantum scriptorem, sine ullo adiectivo. Prius tamen, colloquens cum Iacobo Majmurek in actis diurnis interretialibus, quae “Iudicium Politicum” appellantur, “Mea prima lingua – inquit – est, ut puto, Silesiaca, qua utor facillime, sed Polonice cogito”. Postea autem addit: “Quia res Polonicas tamquam e longinquo specto quiaque paulo diversa lingua Slavica puer utebar, loquor Polonice aliter atque ii, qui id a primis annis faciunt. Mea elocutio non est fortasse melior, sed certe peculiaris”.

Durinus Polonice tantum scribit. Aliter facit amicus meus Sbigneus Kadłubek, qui Epistulas Roma missas Silesiace confecit[1]. Talia meditabatur Antii, quod est oppidum a Volscis olim conditum: “Skond jo byda, jak już niy bydzie Ślonska? Byda stond. Z Ancjum. Bo skond indzi? Byda z wszyndzie. Straca sie. Wszyndzie, kaj póda, stamtond byda? (Dyć jo ni mom ani swojigo jynzyka! Tym bardzij niy moga mjeć ziymi. A tera pisza w jynzyku, kerego ni ma)”. Id hoc modo conor Latine vertere: „Unde ero, quando Silesia iam non durabit? Ero hinc, Antio. Ex quo enim alio loco? Ero ex omni mundo. Memet perdam. Ubique, quo vadam, inde ero? (At nunc ne linguam quidem propriam habeo, nedum terram. Scribo enim lingua, quae non exsistit, utens)”.

Debui ea verba Silesiaca in linguam Volscorum potius quam Romanorum transferre, sed ego, pro dolor, nullam antiquam linguam Italicam praeter Latinam novi. Ut mihi lector non suscenseat, hos versiculos subiungo:

 

Raz powiedział Kurp: – Mazurze,                            

masz na bucie łajno kurze!                                       

Na to Mazur rzekł do Kurpia:                                  

Naturalia non sunt turpia!                                     

 

Sic Sabinus: – Tibi, Marse,

caligae sunt merda sparsae!

Marsus dixit sic Sabino:

Spetne to, co stucne, ino!

                                                                      

Nicolaus Simonides



[1] Z. Kadłubek, Listy z Rzymu, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2008.

Scripsit



Retro ad:

Novissima editio
Summum paginae