Mandela redemptor suae gentis

Nonagesimo quinto anno aetatis mortuus est Nelson Mandela “Madiba”, quod nomen ex stirpe originem ducit, signum nigritudinis libertatis, qui ultimum certamen in dominatum generis humani Europaei in Africa conseruit. Cum adolevisset sub regimine hominum nigricolorum segregationis (apartheid) rexit bellum tectum armis gestum, in custodia suae vitae tertiam fere partem degit; e vinculis tandem dimissus “Ghandi nigricolor” cognominatus est. Dictis aptis sermonibus ne sui ad bellum civile descenderent obstitit .

Natus anno MCMXVIII, iurisprudentiae cum studuisset, ubi factio stirpem Europaeam extollens maximam suffragiorum partem anno MCMXLVIII obtinuit, fautor rerum penitus permutandarum factus est. Anno MCMLII sedem officii cum collega aperuit ut causarum actor, primam nigrocolorum. Insequentibus annis princeps fuit aciei armatae Africani Nationalis Conventus (ANC) sectatoresque impulit ut occultae eversioni, belli consiliis, exercitationibus prope militum operam darent. Plus quam semel in ius vocatus et condemnatus anno MCMLXIV ad opus publicum perpetuum damnatus est. Oratione habita a reorum scamno, affirmare oppressis licere armis contendere ausus est: quod contra vim eorum qui opprimunt extremam pugnandi rationem videri; nam, ut ait, in optima re publica omnibus pares condiciones iurisque aequalitatem esse.

Dum sub custodia est, increbuit opinio eiusque fama; semper recusavit ne pacta faceret cum auctoritatibus; e carcere anno MCMXC dimissus est. Post triennium Praemio Nobeliano ut pacis fautor exornatus est. Insequenti anno suffragiis vicit in comitiis primum multigenis. Mandela primus praeses nigricolor in Africa Australi electus est. Sed munere expleto, iam provecta aetate, noluit iterum petitor esse ut ad opera humana se traderet. Senectute confectus, extremum vitae tempus degit in vico familiae, ab omnibus suae gentis valde carus. Totum orbem eius obitus commovit.

Scripsit Lydia Ariminensis