Summum Pontificem iterum...

... se bello obsistere pronuntiavisse

“Dubium non est quin bella fiant ut arma veneant” ait die Solis Papa Franciscus coram fidelium multitudine in Forum Sancti Petri ad sermonem audiendum ante precem Angeli congregata. Post vigiliam pro pace tamen munus non intermittendum esse. Quid bellum prodesse, inquit Papa, nisi possemus illud bellum grave adversus quidvis malitiae gerere? Illud bellum adversum malitiam postulare ut odium et fratrum caedem, mendacia quibus uti aliqui solerent, vim omnis generis, armorum propagationem et illorum mercaturam contra legem effectam recusaremus.

Praeter alia Summus Pontifex Italice verba Evangelii protulit (Lc. 14, 31-32): “Quis rex iturus committere bellum adversus alium regem non sedens prius cogitat, si possit cum decem milibus occurrere ei, qui cum viginti milibus venit ad se? Alioquin, adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea quae pacis sunt”. “Certe Iesus Christus, ut ait Franciscus, noluit hac parabola dicta de bello tractare; tamen in hoc tempore quo vehementer oremus ut pacem consequamur, Verbum in viva corporis parte nos contingit, denique nobis declarat bellum gravius omnibus pugnandum esse. Consilium capiendum est malignitatem repudiandi eiusque illecebras et bonum eligendi, cum parati simus ipsi ad patiendum: id est Christum sequi, crucem ferre”.

Tandem Pontifex omnes qui vigiliae pacis die Saturni vespere interfuerunt salutavit etiam aliarum religionum fideles nec non Christianos non catholicos, hominesque bonae voluntatis. Multa milia in foro Sancti Petri vigilavisse, multa centena milia in orbe reputantur.

Scripsit Lydia Ariminensis