De comitiis Italicis
De comitiis Italicis
Exitus comitiorum in concilio inferiore partem maiorem sellarum parti sinistrae tribuit, in senatu nulli, Italiae res diutius dubias reddens.
Italiae cives comitiis intersunt, quorum exitus omnes maximi
momenti censent fore non solum paeninsulae sed etiam toti
Europae. Nam putant plerique observatores finem impositum iri
diuturnae dicioni Silvii Berlusconi, qui per XX annos, brevibus
intervallis exceptis, continenter Italiae regimini praefuit. Ante
XV menses ipse coactus est gubernaculo cedendo Mario Monti,
spectato magistro universitatis, propter rei publicae
ingravescentem statum oeconomicum. Die Solis Lunaeque civibus
Italicis renovanda sunt duo concilia legibus probandis addicta;
etiam in Langobardia et Latio, magnis Italiae regionibus,
eligenda sunt concilia et gubernatores.
Silvius Berlusconi, qui Populo Libertatis praeest, neglectis
pluribus scandalis cum Foedere Septentrionali aliisque sociis
dextrae partis sperat se novum regimen ducturum esse, vectigalium
deminutionem promittens; cuius maximus adversarius est Petrus
Aloisius Bersani, a fautoribus mediae et sinistrae partis
electionibus primariis delectus, praesidens Factionis
Democraticae quae pactiones confecit cum factione cui nomen est
"Sinistra Natura Libertas" et cum minore factione
moderata. In medio stat Marius Monti, regiminis hodierni minister
primarius, cum minoribus partibus catholicis et dextris.
Factiones communisticae cum "Italia Virtutum" Antonium
Ingroia praeclarum iudicem candidatum proponunt, opiniones
liberisticas et operariorum oppressionem firmissime repugnantes.
Contra omnes eloquitur Josephus Grillo, histrio comicus qui famam
sibi spectaculis televisificis comparavit, omnes politicos
reiciens: cuius Factio Quinque Stellarum, nullis politicis
candidatis, putatur magnum assensum sibi comparatura esse, sicut
anno praeterito in Sicilia.
Die Lunae vespere incertus exitus cognoscetur.
Scripsit Herimannus Novocomensis
|