COLLOQVIA PHILOLOGICA
Ludouicus Viues Te uideo ualde inuolutum in lectionibus, Conrade. Placeret et mihi iterum uoluere codices.
Conradus Celtis Non amplius te iuuat?V Certe, sed post tot saecula posteritatis hoc in primo caelo, aliquando taedet. Vltimo, malo ambulare stellas errantes aspiciens.C Et mihi accidit interdum, sed postea iterum immergor in inuentis meis.V Quid noui reperisti? Aut adhuc Roswitam admiraris?C Reuertendum mihi est semper ad illam deam. Sed nunc offendi thesaurum anglum.V Quemnam, quaeso? Vtopiam mei dilectissimi Thomae Mori?C Non certe, quamquam aliquando sermonem cum eo hic confero. Quem inueni monachus benedictinus est, qui in obscuris temporibus docuit anglos litteras sacras, necnon latinitatem.V Quo nomine dictus? Quo saeculo floruit?C Aelfricus, qui natus est circa annum 955.V Nesciebantne latinitatem illis tempestatibus in Anglia?C Nec quidem religio firme stabat. Sunt monachi hiberni Glastoniae qui fidem bene docuerunt sanctum Dunstanum et Adeluoldum. Ille, iam abbas, restituit uitam monachorum, culturam et regulam in ipso monasterio; postea archiepiscopus Cantuariaefuit ab anno 960. Adeluoldus factus est episcopus Vintoniae fere eodem tempore. Amboreformationem benedictinam fouerunt.V Et Aelfricus monachus Glastoniae aut Vintoniae?C Vintoniae. Immo illic cepit studere. Posterior episcopus Vintoniae, Alfegus, eum misit anno 987 ad coenobium Cerne, recenter structum, ubi scripsit Sermones catholicos, Vitas sanctorum, Canones. Deinde, anno 1005, factus est abbas Eynsham, ubi composuit litteras monachis eius coenobii et transtulit Hexateuchum, uerbi gratia, Pentateuchum et librum Iosue.V Macte! Fulgetne tandem latinitas eius aut, sicut dialectici Lutetiae, uerbis a se commentis polluit linguam Caesaris?C Vsus non est multum latinitate. Scripsit et transtulit praesertim in prisca anglica lingua.V Quid garrulas, Conrade? Insania te occepit? Barbarus! Nec quidem meo saeculo placuerunt mihi sermones uernarum. Ferre animo nequeo illis in annis tenebricosis s. X aliquem eruditum posse docere ullam rem nisi saltem latinitate fultum.C Credo te errare. In Anglia Alfredus rex et plerique litteras curantes in anglicam linguam transferebant. Quamquam egomet usus sum latina lingua, hanc introductionem in latinitatem probo.
V Ego minime.C Immo placet legere arcana uerba anglica: nomen is nama mid dam we nemnad ealle ding, scilicet, nomen est nomen cum quo nominamus omnes res. Nonne agnoscis linguam qua loquebantur angli circum te degentem in eorum terra?V Parum liquet et minus mea interest, si uerum proferam.C - Alfredus et grammaticam latinam composuit, ex excerptionibus Prisciani, sed anglice. Etenim ait: noui namque multos me reprehensuros, quod talibus studiis meum ingenium occupare uoluissem, scilicet grammaticam artem ad anglicam linguam uertendo, sed ego deputo hanc lectionem inscientibus puerulis, non senibus, aptandam fore.V In duabus litteris De ratione studii puerilis iam exposui modum quem optimum sentirem quo instituerentur pueri et in Anglia scriptae sunt ambae. Si progredi nequeunt nuda grammatica, oblectari et doceri possunt sane meis suauibus colloquiis, dictis exercitationibus, sed usque et continenter latine.C Scis aliquid tibi noui?V Dic mihi.C Iam Aelfricus modum hunc docendi inuenit aut promouit. Latine scripsit sua colloquia, sicut tu et Erasmus composuistis uestra, sed quinque saeculis ante.V Sine me ut inspiciam
Scripsit Daniel Alvarez
|
|
