Si memini, fuerant tibi quattuor, Aelia, dentes:
expulit una duos tussis et una duos.
Iam secura potes totis tussire diebus:
nil istic quod agat tertia tussis habet.
"Τέσσαρες, Αἰλία, ἦσαν ὀδόντες" μνήματά ἐστι:
πρὶν δύο, ἢδ'ἑτέρους βηχία ἒκπτυε σου
Νυνδὶ, φίλη, βηχὸς κόποι τύψαιεν ἦματα πάντα,
οὐδὲν ἑκηβόλος ἂν σήμερον ἒσσηι βῆξ.
Andreas μεθηρμήνευκε ἑλλενικῶς Scripsit Andreas Nouocomensis
|
