XXII. Appropinquabat autem dies festus Non-fermentatorum, qui dicitur Pascha.

² Quaerebant pontifices et scribae, quomodo eum interficerent, sed timebant populum.

³ Intrauit autem satanas in Iudam, qui cognominabatur Iscariotha, unum e Duodecim;

⁴ et cum abisset, collocutus est cum pontificibus et praefectis [custodiae templi], quemadmodum illum traderet eis.

⁵ Gauisi sunt et pacti pecuniam ei dare.

⁶ Spopondit et quaerebat opportunitatem, ut eis traderet illum sine turba.

⁷ Venit autem dies Non-fermentatorum, quo pascha immolandum erat.

⁸ [Iesus] misit Petrum et Ioannem dicens: ‘Profecti parate nobis pascha, ut edamus’.

⁹ Qui dixerunt ei: ‘Vbi uis paremus?’.

¹⁰ Qui dixit eis: ‘Ecce introeuntibus uobis in ciuitatem, obuiam uobis fiet homo uas aquae portans testaceum. Sequimini eum in domum, in quam intrat;

¹¹ et dicetis patri familias domus: ‹Dicit tibi Magister: Vbi est deuersorium, ubi pascha edam cum meis discipulis?’.

¹² Ille uobis ostendet superius tabulatum magnum, stratum; ibi parate’.

¹³ Cum autem abissent inuenerunt, sicut dixerat eis, et parauerunt pascha.

¹⁴ Cum facta esset hora, discubuit, et emissarii cum eo.

¹⁵ Dixit ad eos: ‘Desiderio desideraui hoc pascha uobiscum edere, antequam patiar.

¹⁶ Dico enim uobis: Non edam illud, donec impleatur in regno Dei’.

¹⁷ Prehenso calice, gratias egit et dixit: ‘Sumite hoc et diuidite inter uos.

¹⁸ Dico enim uobis: Amodo non bibam de generatione uitis, donec ueniat regnum Dei’.

¹⁹ Sumpto pane, gratias cum egisset, fregit et dedit eis dicens: ‘Hoc est corpus meum, quod pro uobis datur. Hoc facitote in meam commemorationem’.

²⁰ Similiter et calicem, postquam cenauit, dicens: ‘Hic calix est nouum testamentum in sanguine meo, qui pro uobis funditur.

²¹ Verumtamen ecce manus tradentis me apud me est in mensa;

²² et Filius hominis proficiscitur quidem, secundum quod definitum est, sed uae illi homini, per quem traditur!’.

²³ Illi coeperunt quaerere inter se, quis esset ex eis, qui hoc facturus esset.

²⁴ Facta est autem etiam contentio inter eos, quis eorum uideretur maior esse.

²⁵ Qui dixit eis: ‘Reges gentium dominantur eorum, et ei, qui potestatem habent super eos, uocantur benefici.

²⁶ Vos autem non sic [agitote], sed qui maior inter uos est, is fiat sicut iunior; et qui praecessor est, is sicut ministrator.

²⁷ Vter enim maior est: is, qui recumbit, an is, qui ministrat? Nonne is, qui recumbit? Ego autem in medio uestrum sum, sicut is, qui ministrat.

²⁸ Vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis;

²⁹ et ego dispono uobis regnum, sicut disposuit mihi Pater meus,

³⁰ ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo et sedeatis super sedes iudicantes duodecim tribus Israel.

³¹ Simon, Simon, ecce satanas expetiuit uos, ut cribraret sicut frumentum.

³² Ego tamen rogaui pro te, ne deficeret fides tua; et tu, aliquando conuersus, confirma fratres tuos’.

³³ Qui dixit ei: ‘Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire’.

³⁴ Qui dixit: ‘Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nouisse me’.

³⁵ Dixit eis: ‘Cum misi uos sine sacculo et pera et calceamentis, num quidquam defuit uobis?’. Qui dixerunt: ‘Nihil’.

³⁶ Dixit autem eis: ‘Verumtamen nunc, qui habet sacculum, is tollat, similiter et peram; et qui non habet, is uendat tunicam suam et emat gladium.

³⁷ Dico enim uobis: Id, quod scriptum est, oportet impleri in me: illud: ‹Cum iniustis deputatus est›. Etenim id, quod est de me [scriptum], finem habet’.

³⁸ Qui dixerunt: ‘Domine, ecce gladii duo [sunt] hic’. Qui dixit eis: ‘Satis est’.

³⁹ Egressus profectus est secundum consuetudinem in montem Oliuarum. Secuti sunt autem eum etiam discipuli.

⁴⁰ Cum peruenisset ad locum, dixit eis: ‘Precamini, ne intretis in tentationem’.

⁴¹ Ille auulsus est ab eis, quantum iactus est lapidis, et positis genibus, precabatur

⁴² dicens: ‘Pater, si uis, transfer calicem istum a me; uerumtamen non mea uoluntas, sed tua fiat’.

⁴³ Apparuit autem ei angelus de caelo confortans eum. Factus in certamine prolixius precabatur;

⁴⁴ et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram.

⁴⁵ Cum surrexisset a prece et uenisset ad discipulos, inuenit eos dormientes prae tristitia;

⁴⁶ et dixit eis: ‘Cur dormitis? Surgite, precamini, ne intretis in tentationem’.

⁴⁷ Adhuc eo loquente, ecce turba; et is, qui uocabatur Iudas, unus e Duodecim, antecedebat eos et appropinquauit Iesu, ut oscularetur eum.

⁴⁸ Iesus autem dixit ei: ‘Iuda, osculo-ne tradis Filium hominis?’.

⁴⁹ Videntes autem ei, qui circa eum erant, id, quod futurum erat, dixerunt: ‘Domine, percutimusne gladio?’.

⁵⁰ Percussit unus ex eis seruum pontificis et amputauit auriculam eius dexteram.

⁵¹ Respondens autem Iesus dixit: ‘Sinite hucusque!’; et tacta auricula eius, sanauit eum.

⁵² Dixit autem Iesus ad eos, qui uenerant ad eum: pontifices et praefectos templi et seniores: ‘Quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus.

⁵³ Cum cotidie essem uobiscum in templo, non extendistis manus in me; sed haec est hora uestra et potestas tenebrarum’.

⁵⁴ Comprehensum autem eum, duxerunt et introduxerunt in domum pontificis. Petrus uero sequebatur a longe.

⁵⁵ Accenso autem igne in medio atrio et circumsedentibus illis, sedebat Petrus in medio eorum.

⁵⁶ Quem cum uidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum intuita esset, dixit:

⁵⁷ ‘Etiam hic cum illo erat!’. Qui negauit dicens:

⁵⁸ ‘Mulier, non noui illum!’. Post pusillum alius uidens eum dixit: ‘Etiam tu ex illis es!’. Petrus tamen dixit: ‘O homo, non sum!’.

⁵⁹ Interuallo facto quasi horae unius, alius quidam affirmabat dicens: ‘Vere etiam hic cum illo erat, nam et Galilaeus est!’.

⁶⁰ Dixit autem Petrus: ‘Homo, nescio id, quod dicis!’. Continuo, adhuc illo loquente, cantauit gallus.

⁶¹ Conuersus Dominus respexit Petrum; et recordatus est Petrus uerbum Domini, sicut dixerat ei: ‘Priusquam gallus cantet hodie, ter negabis me’.

⁶² Egressus foras fleuit amare.

⁶³ Viri, qui tenebant eum, illudebant ei caedentes;

⁶⁴ et uelauerunt eum et interrogabant eum dicentes: ‘Vaticinare, quis sit, qui percussit te?’.

⁶⁵ Alia quoque multa dicebant in eum, nefaria dicentes.

⁶⁶ Die facto, conuenerunt seniores populi et pontifices et scribae, et duxerunt eum in concilium suum

⁶⁷ dicentes: ‘Si tu es Christus, dic nobis’. Dixit autem eis: ‘Si uobis dixero, non credetis;

⁶⁸ si autem interrogauero, non respondebitis mihi.

⁶⁹ Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris uirtutis Dei’.

⁷⁰ Dixerunt autem omnes: ‘Ergo tu es Filius Dei?’. Qui dixit ad illos: ‘Vos dicitis me esse’.

⁷¹ Qui dixerunt: ‘Cur adhuc desideramus testimonium? Ipsi enim audiuimus ab ore eius!’.

Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM

---