γυμνός: nudus, apertus; unde γυμνάσιον, id est “palaestra”
Sunt nonnulla verba, quorum usus in traditionem variis modis inmittitur:
ipsae enim diverse atque modo extrario adhibentur, quae ad nova indicanda
praeponuntur. Nam in idiomasin vulgaribus vox nostra γυμνός non modo ad
nuditatem significandam, sed etiam ad eruditionem ostendendam praecipitur:
ipsum igitur γυμνάσιον, unde et Germanice et Italice “gymnasium” sive
“ginnasio” exstat, ad iuvenes erudiendos locum significat, quamquam ab
origine loca corporalis exercitationis demonstrabantur; unde γυμναστική, id
est Anglice verum “gymnastics”, quod nudo corpore ἀθληταί semet
exercitabant.
De floribus praeterea nonnulla nobis sunt referenda: “gymnospermae” sunt
arbores “nudo semine” -ἀπὸ τοῦ γυμνοῦ atque τοῦ σπέρματος, id est igitur a
nudo et satu-.
Radix tamen ipsius vocis non secus ac “nudus” paritur: sicut ille Petrus
Chantraine in lexico suo praescripsit, verbum ipsum dubitanter *νυμνος
antiqua facie erat: ex ipsa voce dubiosa forsit *μυμνος>γυμνός; stirps
demum eadem est Latini verbi “nudus”<*num-
Andreas Latine interpretatus est
Scripsit Didacus et Franciscus Ticinensis
