DE PANDEMIA ET PERICULISDe uiro coronario
Quamvis de viro coronario cottidie audiamus et legamus, tamen huius rei gravitate continuo impellimur ad plura cognoscenda et scribenda; itaque haec summatim possunt exponi:
1.- Organizatio Mundana Sanitatis (OMS) affirmavit non sufficere intra domos familias relegari ut pandemia exterminetur, sed nequimus relegationis edicto non parere; praeterea medicos et nosocomos et aegrorum curatores maximis curis egere ne ipsi contaminentur.
2.- Mortes et contagiones non eadem methodo ubique terrarum numerantur; indeque de numeris provulgatis dubitare possumus; etsi error in computando factus sit, aegroti videntur plures quam dicuntur.
3.- Qui gravissime a viro coronario vexantur ii sunt senes et aviae, qui morbo affecti facile mortem patirentur nisi respiratorio mechanico uti possint; at non omnes nationes respiratoria satis habent in usu quam ut omnibus aegrotis auxilium ferrent; re vera in omnibus nationibus respiratoria deficiunt: fere omnes, qui mortui sunt, respiratorio caruerunt.
4.- Itaque in toto orbe terrarum medici a suis auctoritatibus publicis poscunt respiratoria mechanica, simulque provident quot homines intra quot dies aegrotatum iri, eo consilio ut aegris respiratoria adaequari possint; itaque maximi momenti sunt actiones praeventivae ne gravissimorum aegrorum incrementum veniat citius quam ut respiratoria comparari possint.
5.- Scientifici affirmarunt homines viro coronario iam tactos non statim morbi indicia proferre et idcirco illos posse, cum sint contagionis ignari, proximos vel vicinos contaminare. Morbus enim potest non manifestus manere dies fere tres.
6.- Ex quo sequitur in dies magis magisque nos morbi e mortis periculo oppugnari.
Scripsit Paulus Kangiser
|
