LEONARDUS (VI)

Tempus quo Leonardus Mediolani degeret valde eius arti profuit. Complura fuerunt opera confecta: inter effigies non potest praetermitti imago Ludovici Mori ultimae amicae, Lucretiae Crivelli, quae lingua Francogallica cognominata est “Belle Ferroniere” cum parva catena ferrea caput cingat. Truncus vertitur ad dexteram partem et respectus allici videtur a quodam extra tabulam, quasi a tergo esset. Intentis oculis aspectus Dominam Lisam refert. Opus Lutetiae Parisiorum in Musaeo Louvre exponitur.

Non solum effegies femineas Leonardus pinxit: anno MCDXC praeclaram imaginem delineavit quae appellatur “homo Vitruvianus”, calamo et atramento expletus: homo nudus inscribitur stans in quadrato et orbe cum quattuor brachiis et quattuor cruribus ut sedecim corporis habitus ostendat. Nomen oritur ab opere “De Architectura” Vitruvii, qui in quodam loco de corporum congruentia tractavit. Nam homo Leonardi perfecte insertus est in figuram quadratam et circulum: prior tellus effingit, alter universum. In homine ad quadratum medium cum pube congruit, in hominem ad circulum cum umbilico. Quid hoc significat? Homo centralis est in mundo universo, immo omnium rerum mensura. Imago facta est praeclarum symbolum aetatis qua litterae et artes renatae sunt, cum in recta parte unius euronummi Itali ab anno MMII appareat. Opus in pinacotheca Academiae Venetiarum servatur.

Scripsit Lydia Ariminensis