XIII. Cum egrederetur e templo, dicit ei unus ex discipulis eius:
‘Magister, aspice, quales lapides et quales structurae!’.
2
Iesus dixit ei: ‘Videsne has magnas aedificationes? Hic non relinquetur
lapis super lapidem, qui non destruatur’.
3
Cum sederet in monte Olivarum contra templum, interrogabat eum
seorsim Petrus et Iacobus et Ioannes et Andreas:
4
‘Dic nobis, quando ista futura sint, et quod signum, cum haec omnia
finitura erunt?’.
5
Iesus autem coepit dicere illis: ‘Videtote, ne quis vos seducat.
6
Multi venient in nomine meo dicentes: ‹Ego sum›, et multos seducent.
7
Cum autem audiveritis bella et opiniones bellorum, nolite timere; [hoc]
oportet fieri, sed nondum finis [erit].
8
Exsurget enim gens adversus gentem, et regnum adversus regnum, erunt terrae
motūs per loca, erunt fames: [erunt] initium dolorum haec.
9
Videtote autem vosmetipsos. Tradent vos conciliis, et in congregationibus
vapulabitis et ante praesides et reges stabitis propter me, in testimonium
illis.
10
Primum [tamen] oportet in omnes gentes faustum nuntium praedicari.
11
Cum ducent vos tradentes, nolite praecogitare, quid loquamini, sed quod
datum vobis erit illa hora, id loquuntor: non enim estis vos loquentes, sed
Spiritus Sanctus.
12
Tradet frater fratrem in mortem et pater filium; et consurgent filii in
parentes et morte afficient eos;
13
et eritis odio omnibus propter nomen meum. Qui autem sustinuerit in finem,
is salvabitur.
14
Cum autem videritis abominationem desolationis stantem, ubi non debet – is,
qui legit, intellegito –, tunc ei, qui in Iudaea sunt, fugiant in montes;
15
qui autem super tectum [est], ne descendat neve introeat, ut tollat quid e
domo sua;
16
et is, qui in agro erit, ne revertatur retro, ut tollat vestimentum suum.
17
Vae autem praegnantibus et nutrientibus illis diebus!
18
Oratote vero, ne hieme fiat:
19
erunt enim dies illi tribulatio talis, qualis non fuit ab initio creaturae,
quam condidit Deus, usque nunc, neque fiet.
20
Nisi breviavisset Dominus dies [illos], non salvaretur ulla caro; sed
propter electos, quos elegerat, [ille] breviavit dies.
21
Tunc, si quis vobis dixerit: ‹Ecce hic est Christus, ecce illic›, nolite
credere.
22
Surgent enim falsi christi et falsi vates et dabunt signa et portenta ad
seducendos, si possibile sit, electos.
23
Vos autem videtote; praedixi vobis omnia.
24
Sed illis diebus post tribulationem illam sol tenebrabitur, et luna non
dabit splendorem suum,
25
et erunt stellae e caelo decidentes et virtutes, quae in caelis sunt,
movebuntur.
26
Tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus cum virtute multa et
gloria.
27
Tunc [ille] mittet angelos et congregabit electos suos a quattuor ventis, a
summo terrae usque ad summum caeli.
28
A ficu autem discite collationem: cum ramus eius iam tener fuit et
germinavit folia, cognoscitis aestatem in proximo esse.
29
Sic et vos, cum videritis haec fieri, scitote [diem] in proximo esse, in
ostiis.
30
Vere dico vobis: Non transibit generatio haec, donec ista omnia fiant.
31
Caelum et terra transibunt, verba autem mea non transibunt.
32
De die autem illo vel hora nemo scit, neque angeli in caelo neque Filius,
nisi Pater.
33
Aspicitote, vigilate; nescitis enim, quando tempus sit.
34
Sicut homo, qui peregre profectus reliquit domum suam et dedit servis suis
potestatem, unicuique opus suum, ianitori quoque praecepit, ut vigilaret.
35
Vigilate igitur; nescitis enim, quando dominus domus venturus sit: sero an
media nocte an galli cantu an mane;
36
ne, cum repente venerit, inveniat vos dormientes.
37
Quod autem vobis dico, omnibus dico: Vigilate!’.
Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM
