DE INGENTI CALAMITATE NEPALENSI
DE INGENTI CALAMITATE
NEPALENSI
Ex nuperrime enumeratione effecta
octo milliones incolarum tacti sunt exitiali terrae motu, qui
priore die Saturni praesertim rem publicam Nepalensem et partim
Indicam, Tibetanam, Sinensem evertit. Quattuor milia et quingenti
saltem oppressi sunt, tamen, cum terrae maxima pars montana sit,
mortuorum numerus difficilis est computatu.
Sushil Koirala Minister Primarius Nepaliae
in magno timore est, ne mortui decem milia sint. Nam in incerto
est, quot incolae in altis pagis perierint, quo adiutores nondum
pervenerunt; ignoratur autem, quam multos glaciales hiatus montis
Everest hauserint, in quem ascendentes etiam duodeviginti
oribatae interierunt. Multi periegetae sub glacie et parietinis
manserunt: suos quaeque natio computat. Nam ter centena milia
periegetarum his diebus iis locis morabantur. Prope innumerabiles
sauciati, qui ad hoc tempus plus quam octo milia feruntur; decies
centena milia sine tecto, circiter vicies centena milia minoris
aetatis auxilio omnium rerum egeni sunt. In urbe capite Kathmandu
plurimi sub ruinas conclusi sunt, sed auxiliatoribus machinae
aptae ad reliquiis obrutos extrahendos desunt. Urbs ob quassus
tria metra ad meridiem suo loco amota est.
Hic terraemotus valde calamitosus reputatur; nam primus
concussus fuit magnitudine 7,8 graduum Richterianorum, sed
iactatio nondum intermissa est et proximos dies durabit. Magna
vis per centenos annos cumulata est in terra Indica, quae premit
infra Asiaticam, quotannis quinque centimetra procedens. Auxilia
a toto orbe perveniunt, id est periti, medici, medicamenta,
alimenta, aqua, tentoria, vestimenta, pecunia aliaque necessaria.
Scripsit Lydia Ariminensis
|