| 
| Annum adduco illum...
 Annum adduco illum tranquillus nec strepitum edens
 ad finem laetum et prospera prospicio.
 Asper dum crabro sublime fragore sonante
 fertur, humi fructus deliciis maneam.
 Cara cum sponsa degustem sole cadente
 Bassaricas pateras atque Caledonicas.
 Caseolis coctis constrata olerisque patella
 boleto immixto uespere nos placeat.
 Quidnam quo melius? Vos ut ualeatis et ipsi,
 precor, ac sint uobis tempora fausta diu.
 Martinus Zythophilus - 31/12/2015
 Martinus urbi et orbi
 Natalis Domini pacem ut ferat omnibus, opto,
 noscere uti liceat maxima dona Dei.
 Factus homo Deus est, sumpsit carnalia membra,
 diuinus tolerat faenum asinumque puer.
 Martinus Zythophilus - 25/12/2015
 Prima Nox Sollemnis
 
 Algida, nitida in mediis astris,
 amiciens tegulas, caminos, ramos siccos,
 silens quiescebat nox illa;
 super nivem flatus venti ponebat,
 gelidos odores terrae.
 Celeriter Orientis astrum
 nuntia et somnia
 super montes, tecta, arenas solitarias trahebat.
 Frontes pallidae,
 fascinatae, repente allectae sunt
 ad mysterium:
 dulcis vagitus
 procul auditus est…
 In humida palea,
 in paupertate,
 Jesus iacebat;
 in casa humili,
 non in domo, nec in regno suo stabat;
 extra levis risus eius
 concretam nivem dissolvit…
 In perenni fluxu vitae,
 in universo moto,
 ut cuna pulsa,
 tenui splendore siderum
 imprimitur Matris Amor.
 Stetit in excelsis cometa,
 aspersit pluviam argenteam;
 inchoavit iter
 illa nox,
 iam non frigida, nec caeca.
 
 Johannes Teresi - 21/12/2015
 Aduentum Domini populus...
 Aduentum Domini populus desiderat ardens,
 adfore mox sperat turba fidelis eum.
 Prima futura micans nunc flamma gaudia nobis
 nuntiat. Vt taceat lisque laborque, precor.
 Martinus Zythophilus - 18/12/2015
 Imperat, ut ueniam...
 Imperat, ut ueniam, mihi lectus et obsequor: „Adsum!“
 Mollia, uti mos est, stragula membra tegunt.
 Martinus Zythophilus - 15/12/2015
 GLACIALIS RHENUS
 
 Tempus fugit sine mora,
 fati venit illa hora,
 Arcadi Probique lumen
 it temporibus ad flumen.
 Solus cum lucerna miles
 spectat ripas vix hostiles.
 Nihil videt praeter densam
 nubem et nivem impensam.
 Flumen est cunctum gelatum,
 aqua nunc est iter latum.
 Tenebris sunt voces nullae,
 Non iam aves canunt ullae.
 Prima clam lux appropinquat
 sic ut vigil mox relinquat
 ripam Rheni, sed, pro dolor,
 niger est nunc amnis color.
 Manus multae barbarorum
 cito procedunt saevorum,
 Romae castra deleturi
 Galliamque vastaturi.
 Miles sonat cum clamore
 tubam et antiquo more
 capit ferrum statim, vane,
 telum ferit eum mane.
 Nunc in caelum sol ascendit,
 astro terra quid ostendit?
 Flammas, fumum et ruinam,
 extremam cladem Latinam.
 
 Marcus Brixiensis - 07/12/2015
 Cantiuncula adventualis Croatica
 Fili Dei, caeli donum,
 O Salvator nationum,
 Exspectamus te, advenias!
 Tu es, Christe, paradisus,
 Sensus dulcis numquam visus,
 Te iam omnes degustavimus.
 Veritate tua illa
 Nobis anima tranquilla,
 Verba tua echo hilaris.
 Si interdum soli sumus,
 Si et vita nobis fumus,
 Videamus te in proximis!
 Visita nos, redime nos,
 Et cum Patre, Spiritu nos
 Vitae fac aeterne socios!
 Aurelius Vidulić - 04/12/2015
 Diluvium Mythologicum
 Deucalio et Pyrrha ex arca moverunt,
 circa se, in calido loco, frustra aspicerunt,
 nec granum nec myrrham proh dolor viderunt.
 Nam locus ille derelictus lutulentusque erat.
 Maximum silentium, sicut mors, regnabat
 maria super terramque.
 Animum demisit Deucalio, mulierem
 timore fractam amplectens.
 Flevit:
 “Pyrrha, crede mihi –ait- impetus
 udarum si te traheret, nihil obstat quin
 te sequerer”.
 Prope flumen Cephisum ambulaverunt.
 “Themi dulcissima, boni iuris dea!”
 genua ita flecterunt et rogaverunt.
 “Fac, ut tantae caedae medearis;
 effice, ut res submersas rursus capiamus!”
 Jupiter, deus maximus, precem audivit,
 eorum miseruit, in ore Thestis haec verba posuit.
 “Ita – dixit- caput tegite: nova aetas incipit!
 Vestimenta vestra tollite! saxa matris
 terra reicite!”
 “Ossa reiciamus - sibi dixerunt - oportet,
 ut poena levior fieret! Inde granum
 myrrhaque - spes nostra – revenient!
 Terra mater est, ossa sua saxa”.
 Ita sibi dixerunt.
 Vestimenta statim detraxerunt, caput texerunt,
 saxa reicerunt.
 Mirabilia tunc facta sunt.
 Saxis homines seduli ex parte Deucalionis,
 feminae sedulae ex parte Pyrrhae exeunt.
 Nova progenies e saxis nata terram implevit.
 Frugifera mater facta est, et dura
 Ad laborem tempore transeunte magis aptura.
 Johannes Teresi - 02/12/2015
 Metamorphosis
 
 Motus ab Jove, Minos rem publicam gerebat.
 
 Dominator potens, pauperibus iugum nummarium afferebat.
 
 In sua dicione Athenienses, Aegeum mare
 
 et omnes Megarenses proh dolor tenebat.
 
 Bellum his denique intulit, contra urbem pulchram,
 
 ubi Nisus cirro mirabili cinctus resplendebat.
 
 Eius caesaries in se potentiam alesate et magnitudinem.
 
 Quantam vim pater e qualitate illa trahebat
 
 Scilla filia bene sciebat.
 
 E cacumine turris fortissimae, capta amore, illa
 
 se excrucians sortibus belli res Minois pugnacis sequebatur.
 
 Terra eo tempore sanguine et morte imbuebatur.
 
 Nisum sperans praedam Morphei esse,
 
 Scilla, misera et patria Aegea indigna, inesse
 
 capillis mortem voluit, et ita populo finem voluit adesse.
 
 Ex alta turre amanti dixit:
 
 “Minos,tibi do patris mei flatum
 
 e capite Nisi Penatumque agedum vitae motum
 
 arripe, futurorum nasciturorum amoris signum
 
 capillis eius certissime consecratum.
 
 Ita rabies et ira Minois ducentur ad extremum”.
 
 Simili scelere Minos horruit: donum noluit.
 
 Eam expulit, ancoram sustulit.
 
 Scilla eum statim sprevit, spem abiecit,
 
 puppi manibus adherescens, se mare iniecit.
 
 Nigrum caelum illico factum est, pici simile,
 
 super caput miserrimae Scillae rapax fuit temere.
 
 Prorutura in eam, avis eam terrere rostroque
 
 lacerare cupiebat.
 
 Nisus erat, aquila marina factus,
 
 ad filiam severe puniendam aptus,
 
 e puppe argentea eam arripiens.
 
 Scilla subito timore capitur,
 
 e mari ad caelum tollitur.
 
 Etiam ei, volitanti super montes et terras
 
 Fatum repente fovit rostrum avis et alas.
 
 Anima eius pinnis purpureis iam inest,
 
 Ciris appellatur qui capillis pulcherrimis abest.
 Johannes Teresi - 21/11/2015
 Sanctus Bambergae uir...
 Sanctus Bambergae uir, cui caput abstulit ensis:
 Ablatumne caput? Fert caput ipse manu!
 
 https://c1.staticflickr.com/3/2719/4186682647_b468e6857f_b.jpg
 Martinus Zythophilus - 08/11/2015
 Thaidis incisum est
 Thaidis incisum est, o Marce, tua in cute nomen:
 Quaere – manet nomen – Thaida, Marce, nouam!
 Martinus Zythophilus - 05/11/2015
 Gallinas trepidas...
 Gallinas trepidas ursus Sulmone necauit.
 Quae fierent, Naso, de nece metra tibi?
 Hanc si crudelem uidisset Mantua caedem,
 „Vrsi sacra fames!“ scriberet ipse Maro.
 (de urso, qui praedia gallinaria ad Sulmonem aggreditur)
 Martinus Zythophilus - 25/10/2015
 Potus sume pirum...
 Potus sume pirum, regio quod misit Eoa,
 ne te post calices crapula mane premat.
 
 (Ita commentatus est poeta nuntium epehemeridis "Telegraph" de piris Asiaticis, quas si ante bibendum sumas, crapula non labores.)
 Martinus Zythophilus - 20/10/2015
 Puella!
 
 Tu, oculis profundis
 delicatis nigris crinibus,
 Tempus priscum noscis?
 Eo aleris tamen.
 Pulchra membra tua,
 dulcis flexus corporis tui,
 vitam ex arte marmoris trahunt.
 Puella!
 Sole regionis tuae
 risus rubius tuus exstruitur.
 Saxa , per saecula immota,
 te adspiciunt et adducunt
 ad perennem amorem.
 Nec mare veteribus plenum
 nec odor algarum et vitae
 tamquam aquae te involventes.
 Mulier!
 Cuius inciditur in te sigillum,
 Deus voluit in te Formae templum.
 Hellas, patria tua?
 Semper formosa, maris nostri germen,
 noli fugere, nobiscum sta,
 axis vitae nostrae.
 Incede age superbe;
 per maria, silentia, somnia,
 discrimina intima et vias impervias, duc nos.
 Puella!
 Patefacis corpus bene formatum,
 gratia et amore:
 specta te in aquis caesiis,
 tripudia cantu Patrum,
 collige flores teneros,
 offerre eos pro salute totius orbis.
 
 Johannes Teresi - 17/10/2015
 Haec nos laeta dies...
 Haec nos laeta dies calices uult sumere fortes.
 Obsequimur: „Caupo, pocula magna reple!“
 Cras, „Quid heri – pol !– sit“, fessi mirabimur, „actum?“
 nec quisquam poterit iam meminisse miser.
 Martinus Zythophilus - 12/10/2015
 TEMPUS AUTUMNI
 Pendent stantque minae nubes sub limine caeli
 ac gradiens manat  frigus ab axe poli
 nec desunt atra caligine lumina  solis
 dum folia in ramis  flamine mota tremunt.
 
 Lydia Ariminensis - 07/10/2015
 Franciscus quoque adit...
 Franciscus quoque adit Romanus papa Cubanos:
 Intererit choreis ut popularis homo.
 An dulcis latices cannae potabit acerbos
 atque ei fumus erit, cara tabacca, tuus?
 Martinus Zythophilus - 06/10/2015
 Jesus, magister vitae (invocatio)
 Via Tu es ducens ad Aeternum
 quae directa pervenit ad Veram Scientiam.
 Flos Tu es qui Fructos Veros gignit
 in horto olenti.
 Logos Tu es in fundamento mundi.
 Vultum tuum pingere misere nescio
 in versus solum sensus meus transpono
 qui sublimia verba tua captare nituntur.
 Vox tua perspicua
 quae  res involvit, perpetuum earum motum admovet,
 quae acuta gentes adloquitur,
 fragile vulnerat cor meum.
 Magister, oculis humillimis,
 qui silens perturbatas componis vias,
 unica tua bona moralia
 rursus Amorem largiuntur,
 vi mala vix deruunt tenui.
 Magister! Domine Sanctissime!
 Facies Patris Mirabilis! Πϱόσωπον Ιεϱόν!
 Adspice, quaeso, progeniei eius
 Optime Fili, incessum deerrantem!
 Magis heu! dies nostra quam heri
 fatalem  circa se volvere axem nuper ignara
 nubibus se implere dolentibus non cessat
 orbem infauste obscurans insanientem.
 Auxilii tamen tui, Misericordiae tuae,
 Domine, agedum, Pacis tuae,
 summum opus nobis est
 adventus tuus interior cura divina donec parabitur
 animus noster ad Te trepidans non quiescit
 nec unquam quiescet.
 
 
 Johannes Teresi - 05/10/2015
 Empta noua est...
 Empta noua est Lochio Martino causia nostro,
 cui centum petasos iam reor esse domi.
 Sint centum petasi Lochio, certe caput unum est,
 causia uti illius sit capiti una satis.
 Martinus Zythophilus - 30/09/2015
 Saxea quae statua...
 Saxea quae statua est, nil bestia sentit et albus,
 qui sibi, non curat, sit color, ipse lapis.
 Si qua leana foret capta eius amore leonis,
 huic fortasse Venus uiscera uiua daret.
 Martinus Zythophilus - 24/09/2015
 Pater matutinae!
 
 Aeterna in Urbe una cum ianitoribus
 aditus, ianuas, pontes, custodiebat,
 duabus eius faciebus ad Orientem Occidentemque aspiciebat.
 Planities montesque sine intermissione struit et gerit,
 caelum cum terra per eandem substantiam iungit.
 Humanam vitam gubernat,
 cum temporis historici et mythici sit origo;
 praeterito dispuncto, futuro disposito, civitates administrat,
 dum orbis plerumque deerrat instituta solida ordinat.
 Antiqua in Urbe pompae ad eum spectabat initium,
 eodem modo, ni sacrificio invocaretur, nullum inchohabatur /bellum:
 “ad eum pertinent initia factorum!”
 Saturnum, agricolarum custodem, illo tempore accipiebat,
 donum futurum praeteritumque videndi ab eo recipiebat.
 Nymphae Camensis filii, numquam vices praetermittunt,
 omni die, invicem, e monte Janiculo voce sonante se /succedunt,
 clamantes: “Pater matutinae! divum empta cante!
 Divum deo supplicate!”.
 Aedis ianuas flamen aperit dei,
 cui est “omnium initiorum potestas”;
 Jani  sub imperio indiviso consivi
 dies, menses, temporum mutatio, iam stativi
 e levi aere focoque, purissimis fontibus,
 terraque surgerunt.
 
 Johannes Teresi - 23/09/2015
 Prima non placuit...
 Prima non placuit mihi luce relinquere lectum,
 uerum non nimium dura mihi acta dies.
 Proposui: „Absenti nummos mihi tradite, sed me,
 ut liceat nummos tradere, adesse uolunt.“
 Martinus Zythophilus - 16/09/2015
 De nova sedum mutatione
 
 Crescens asylum turba petentium,
 civile bellum quos patria fugat,
 nec saepibus tardabitur nec
 consiliis rationibusque.
 
 Quem fata eorum tristia non movent?
 humanitatem quis profugis negat?
 nemo fere est, qui sortem eorum
 transeat aequo animo molestam.
 
 Sed est videndum, publica ne salus
 periclitetur, si maneant diu,
 quos nec timor saevi tyranni
 expulerat patria neque arma.
 
 Multum interest, quis fugerit imminens
 fortasse letum ,an pauperiem suam
 procul  relinquat , quod peregre
 fata sibi meliora sperat.
 
 Pars immigrantes hospitio accipit,
 incursum eorum pars prohibere vult.
 rectoribus deest agendi
 consilium ratioque certa.
 
 at nos oportet sollicitudines
 ne neglegamus, quae populum tenent.
 neve increpemus, civium qui
 solliciti timeant saluti.
 
 Qui civitates ac populos regunt,
 curare debent commoda publica.
 discordia ut civilis absit,
 provideant animo parato.
 
 Volfgangus Austriacus - 13/09/2015
 Mos Romanorum tibi si cordi est...
 Mos Romanorum tibi si cordi est, cape cossos
 atque ede: Quos illos – crede! – uorasse ferunt.
 Cur, Martine, leues dicis te spernere cossos?
 Vult alere Ops gratis te dape larga bona.
 Martinus Zythophilus - 13/09/2015
 Feruida sicca premit...
 Feruida sicca premit Septembribus arua Kalendis
 aestas uimque suam mox abitura probat.
 Cras fore post aestum praedicunt nubila et imbrem,
 cras fore per nubes sole latente diem.
 Martinus Zythophilus - 11/09/2015
 Aetas aurea: tempora heroum hominumque felicia et fructifera
 Aurea mortalium stirps a cruciatibus alienam vitam agebat
 ne angores, miseria, eventa nefasta quidem fugiebat.
 Quisque kroni sub regno rebus pulchris scienter gaudebat
 cum in Olympo monte Immortalium cetus gubernabat.
 Iustitia, honestas, virtutes summae, animi vertex erant
 iudices, legislatores et alii punitores potestate certe carebant.
 Ditissimum cibum terra gregesque omnibus offerebant
 levissima pluvia et dulcissimus venti flatus eos mulcebant.
 Usque boves iugo non adstricti facillime movebantur
 Musae, universa regentes, de hominibus non separabantur.
 Virgo Astrea, fidelis testis, cum mortalibus ludebat
 ideo populo mores veteres semper enarrare diligebat.
 In Italia, tellure divina, Saturnus divus imperabat:
 reapse communio divina consortio humano numquam restabat;
 propter hoc fructuum frugumque abundantia nemo indigebat.
 Mundus optimus, vero perfectus, proh dolor, fixus non erat
 ad clinamen motu perenni mehercle tenaciter tendebat.
 Numquam vicibus statutis Saturnalia per annum celebrabantur
 festa perennia gaudio dies mortalium singulos signabantur.
 Astris clinamem tamen novam figuram non solum dabat
 mores etiam, instituta, intentiones, viam consuetam mutabant:
 dein mundum non verum, sed falsum plane nunc nuntiabant.
 Nova autem aetas venit, novus temporum ordo tandem innovatur
 puer, divinus infans, mundi salutis lator figuratur.
 “Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum
 desinet ac tot surget gens aurea mundo,
 casta, fave, Lucina: tuus iam regnat Apollo.”(1)
 En, novus rerum ordo surgit, cantus et harmonia  redeunt
 rursus frugalitas simplicitasque in vestibus et animis prodeunt.
 En, iniuria, pravitas, inhumanitas, repente abeunt.
 “Iustitia Virgo appellabatur
 tamen nec vestimentum nec velum
 tandem nudis partibus absconditis cupiverunt
 quibus nova aetas, aurea et purpurea,
 renovata vestimenta quaesivit, dives et varium ornamentum
 pluribus pretiosis et aureis ornatibus figuratum”. (2)
 
 Aeterna in Urbe una cum ianitoribus
 aditus, ianuas, pontes, custodiebat,
 duabus eius faciebus ad Orientem Occidentemque aspiciebat.
 Planities montesque sine intermissione struit et gerit,
 caelum cum terra per eandem substantiam iungit.
 Humanam vitam gubernat,
 cum temporis historici et mythici sit origo;
 praeterito dispuncto, futuro disposito, civitates administrat,
 dum orbis plerumque deerrat instituta solida ordinat.
 Antiqua in Urbe pompae ad eum spectabat initium,
 eodem modo, ni sacrificio invocaretur, nullum inchohabatur bellum:
 “ad eum pertinent initia factorum!”
 Saturnum, agricolarum custodem, illo tempore accipiebat,
 donum futurum praeteritumque videndi ab eo recipiebat.
 Nymphae Camensis filii, numquam vices praetermittunt,
 omni die, invicem, e monte Janiculo voce sonante se   /succedunt,
 clamantes: “Pater matutinae! divum empta cante!
 Divum deo supplicate!”.
 Aedis ianuas flamen aperit dei,
 cui est “omnium initiorum potestas”;
 Jani  sub imperio indiviso Consivi
 dies, menses, temporum mutatio, iam stativi
 e levi aere focoque, purissimis fontibus,
 terraque surgerunt.
 
 
 
 (1)	Vergilius, Bucolicae, IV: IV-X.
 (2)	Taxus, De mundo creato, VII: MXLII-XLVI
 
 Johannes Teresi - 04/09/2015
 Iter Claromontanum
 Iter Claromontanum
 Nigra Dei Mater, uenerans te turba fidelis
 monte sita in claro cum prece templa petit.
 (...)
 Claro monte sedens adita est Domini nigra mater
 atque habuit sanctus pocula grata locus.
 Posnania audiuit sermones mille Latinos
 atque habuit doctus pocula grata locus.
 Nec sacra Cracouiae colimus nec uerba Latina
 cauponaeque iubent pocula grata bibi.
 (...)
 Tecta et planitiem superat celsissima turris,
 quique petunt pacem, signa sacrata uocant.
 Quae, Maria, in fanoo per sex iam saecla fuisti,
 semper ades miseris plenaque amore mane!
 
 Martinus Zythophilus - 03/09/2015
 Cum sol occiderit...
 Cum sol occiderit, nigra nox est plena caloris,
 corpus uti somnus uix recreare queat.
 Arida terra sitit, descrescit fluminis unda,
 iam sibi quisque petit frigus aquamque cupit.
 Martinus Zythophilus - 30/08/2015
 Cum sol cuncta premat...
 Cum sol cuncta premat, noster uolat Aulus in urbem,
 nam monumenta uagans clara uidere cupit.
 Aule, caue, clamo, tege tempora, ne tibi feruens
 in medio cerebrum sol coquat, Aule, foro!
 Martinus Zythophilus - 28/08/2015
 Rubra Aurora diem decimum...
 Rubra Aurora diem decimum uult surgere mensis.
 Sextilis calidi praeteriere nouem.
 Iam sol mitis adhuc parat huc deferre calorem
 et mox corporibus sudor amarus erit.
 Martinus Zythophilus - 19/08/2015
 Memoria fossilis
 
 Levis aer
 exercet, polit
 saxa quae acuta
 sinuosa et impervia...
 includunt originem
 temporis.
 Enumerari non possunt dies
 nec saecula,
 eadem memoria
 vertitur in arenae tritica.
 Translucet recordatio
 per tenuissimas figuras
 in lapidibus calcariis,
 per allegorias, verba
 fixa versibus tortis.
 Saxa loquuntur,
 dicunt motum
 manuum peritorum,
 mentem remotae memoriae ;
 quasi scalpra animi.
 Aperiuntur sepulcra
 tetra silentia…
 Egrediuntur in acies distributa
 vestigia armis instructa.
 Ossa posita
 quiescunt adhuc
 defensa scutis marmoreis.
 Fluxus cessat clepsydrae
 cum inveniatur antrum,
 sedes artis cogitationisque.
 Signa factorum praeteritorum,
 illic fixa....
 etiam orta e melo picta
 purpureis
 suavibus fructibus.
 Undae corrodunt rupes…
 dissolvunt in sale
 Praeteriti miculas.
 In solis luce rursus vivunt,
 levi aere tacta,
 fossilia
 et gesta eruditorum
 instante Fati decreti.
 
 Johannes Teresi - 17/08/2015
 Alterum huius anni iter Ponticum
 Versor, ubi ripam lauat unda Borysthenis altam
 et solis radiis aurea tecta micant.
 *** ***
 Me fouet ardens sol, qua Pontica murmurat unda
 quaque solent portum linquere mille rates.
 Haec a regina sunt condita moenia magna,
 hic fuit exilium, clare poeta, tibi.
 *** ***
 Ecce duo uates, ubi Pontica murmurat unda:
 Hoc se dante suis mortuus ille metris.
 *** ***
 Maxima Odessanis scalis – mihi credite! – fama est:
 His uelut ad solium scandis ad alta ducis.
 *** ***
 Russorum imperio Turcarum cladibus aucto
 condita, Magna, noua est urbs, Catharina, tibi.
 Mittit in Euxinum puppes, homines, bona Pontum
 portus et huc naues uult onere ire graues.
 In mediis – mirum est – sunt sordibus aurea tecta
 et tua, Musa sonax, ciuibus aula placet.
 *** ***
 Est, ubi uersamur, ceruisia frigida nobis
 atque offert laticum splendida Odessa satis.
 *** ***
 Dolia nocte ferunt, apportant nocte lagoenas,
 ne quis depereat labra premente siti.
 *** ***
 In Scythia coquitur ceruisia et alba nigransque
 atque ibi cocta potest – o mihi crede! – bibi.
 *** ***
 Nec sonat unda maris nec miror signa uetusta
 uel musea; domi nunc requiete fruor.
 *** ***
 Maxima Musarum sedes prope litus Odessae,
 uerum Vindobonae te tamen esse putes.
 
 Martinus Zythophilus - 13/08/2015
 Moenia Varsouiae...
 Moenia Varsouiae fuerant deleta furore
 urbeque uix tota manserat ulla domus.
 Reddere, quae fuerant, studuerunt tecta Poloni,
 cum positis armis Mars siluisset atrox.
 Martinus Zythophilus - 06/08/2015
 Quo mihi nunc...
 Quo mihi nunc fit iter? Quo me fert ferrea rhaeda?
 Arua Polonorum lata caputque peto.
 Varsouiae nobis farcimina pinguia edentur
 atque ibi poturis fortior humor erit.
 Martinus Zythophilus - 05/08/2015
 Quorum rus sitiens siccat sol...
 Quorum rus sitiens siccat sol, liquimus Histros
 et procul a nobis nunc maris unda sonat.
 Ingens ad portum conspeximus amphitheatrum
 nec Petrus est ausus tangere noster aquam.
 Heus, placuere cibi, placuit ceruisia certe,
 nec mihi discplicuit leniter unda sonans.
 Martinus Zythophilus - 03/08/2015
 Histria nunc nobis petitur...
 Histria nunc nobis petitur paeninsula pulchra,
 quam spumans Hadriae caerulea unda lauat.
 Roma, tuos monstrant fora, templa, theatra moratos
 hic prius et cunctis maxima arena placet.
 Tu quoque in his oris domina, Austria magna, fuisti,
 hic portus ratibus militibusque fuit.
 Martinus Zythophilus - 01/08/2015
 O quantum nummos...
 O quantum nummos cupiens promittis, Alexi!
 Arguis et quereris. Denique multa uoues.
 Artifices scenae superas, o callide Alexi:
 Plauderet admirans Pseudolus ipse tibi.
 Martinus Zythophilus - 28/07/2015
 Epistulae ex Ponto
 Euxini liquidum Ponti proficiscor ad aequor
 conspecturus agros, quos coluere Getae.
 Illuc eiecit Nasonem Caesaris ira,
 illinc sors uetuit dura redire domum.
 Non inuitus eo, quo tunc iit ille coactus,
 nec mea sunt huius carmina causa uiae.
 Ne dubita, patrias quin sim rediturus in oras,
 parua licet placeant carmina nostra minus.
 (...)
 Vindobonae calor est. Dacos nunc frigidus imber
 uexat, sed gelidus me tamen humor alit.
 (...)
 En, mirare duos Ponti prope litora uates:
 Hic uiuit; sub humo conditus ille iacet.
 Carmina, cui signum est, scripsit meliora poeta.
 Vt uiuo faueat Musa, precare, mihi!
 (...)
 Fluminis ad Pontum uoluuntur bracchia centum
 latusque aequoreis iungitur Hister aquis.
 Vnda tenet lotum, salices sunt, canna palustris
 densa domus uolucrum est et tibi cara, culex.
 Insidias nitido celeris parat ardea pisci
 et cupidus praedae squamigerae nat esox.
 Num pelicanus eget, quo pullos nutriat, esca?
 Cogi non poteris, rana, tacere, loquax.
 (...)
 Aspera Nasoni loca non placuere Getarum.
 Est nostro regio tempore amoena magis.
 (...)
 Euxinum petii Pontum litusque Getarum,
 quod fuit exilium triste, poeta, tibi.
 Durum qui Geticis egisti tempus in aruis,
 nos hilares scito sole calente frui.
 (...)
 Heu, licet ante Tomis fuerit pulcherrima. Nostro
 saeua fuisse ibidem tempore bella putes.
 (...)
 A Dacis coquitur ceruisia eamque fatemur,
 cum sitis ora paret laedere, posse bibi.
 Cur illis placeant Germanica nomina, quaeris?
 Fortia Germanis pocula facta putant.
 (...)
 Cum sunt acta mihi tria bidua laeta, relinquo
 litus, ubi Ponti murmurat unda loquax.
 Martinus Zythophilus - 18/07/2015
 Vultus tacitus
 Adnuentem, quasi forment verba,
 aperiuntur ad risum labia tua
 assensum exprimit acies tua
 fulgens in luce fervida,
 vitae profundae exitum.
 Flatus aliquis inde nascitur
 afflatus ex ore tuo inter alios conatus
 sponte emissos continenter invitos.
 Speculum quoddam fingit vultum
 estne vultus tuus?
 imago paene fugax
 sine memoria,
 fragilis, repente heu! exstincta,
 sine reliquiis.
 
 Johannes Teresi - 16/07/2015
 A clivis non longe a mari Hadriatico
 Laeta Ceres spicis in agris flavens dominatur
 mirus ocellis est et rutilans cerasus
 falce metit prona sub Phoebo Iunius ardens
 immensas segetes; horrea stant areis
 frumentis cum triticeis ad culmina summa
 eminet altus ubi vinea pampinea
 collis (acerbae sunt uvae) spectat mare latum
 dum bacas oleae solis alunt radii.
 
 
 Lydia Ariminensis - 12/07/2015
 Versor apud Dacos...
 Versor apud Dacos; quos credite habere liquores.
 Quaedam tecta placent multaque in urbe ruunt.
 Euxini liquidum Ponti mihi iter cras fiet ad aequor
 et loca conspiciam, quae coluere Getae.
 Illuc eiecit Nasonem Caesaris ira,
 illinc sors uetuit dura redire domum.
 Ibo sponte mea, quo tunc iit ille coactus,
 nec mea sunt huius carmina causa uiae.
 Ne dubita, patrias quin sim rediturus in oras,
 parua licet placeant carmina nostra minus.
 Martinus Zythophilus - 05/07/2015
 Nuntius Aenean alatus...
 Nuntius Aenean alatus iussit abire
 nec mora Mercurio paret abitque pius.
 Cur quereris me te liquisse, puella, neque illum
 me iussisse pium credis abire deum?
 Martinus Zythophilus - 23/06/2015
 Horna ad distantes...
 Horna ad distantes aestate uolabimus oras,
 Pontica quas motu continuo unda lauat.
 Maximus a multis qui uersificator habetur,
 fertur iis misera morte perisse locis.
 Frigora saepe querens cantauit Musa poetae,
 sed fore mox ad aquas otia laeta reor.
 Martinus Zythophilus - 17/06/2015
 Vrbs iam licta mihi est...
 Vrbs iam licta mihi est, quam Martis filius audax
 condiderat caeso fratre, domique moror.
 Splendida templa Dei uidi, fora maxima, cognita signa,
 nec mihi in antiqua defuit urbe calix.
 Martinus Zythophilus - 12/06/2015
 Alta uolans adeo...
 Alta uolans adeo tua moenia, Roma, per auras,
 nam sacra mirari tot monumenta uolo.
 Fratre suam statuit iugulato Romulus urbem
 urbsque cruore Remi est maxima facta madens.
 Multa peracta domus ostendunt saecla uiaeque,
 sub quibus antiquum nouimus esse solum.
 Templa sacrata deis Ecclesia Sancta secuta est,
 conspiciturque tamen gloria ubique uetus.
 En, arcus petitur, petitur mihi arena forumque
 et sita trans undas Thybridis aula Petri.
 Martinus Zythophilus - 10/06/2015
 Fiet cras iter ad iuga illa septem...
 Fiet cras iter ad iuga illa septem,
 urbem Romuleam citi petemus,
 sed iam cuncta nigrae tegent tenebrae,
 cum tangam pedibus meis loca urbis
 Romanumque solum maloque fumo
 gaudebo aera sentiens repletum.
 Martinus Zythophilus - 07/06/2015
 Non capit hanc mens rem...
 Non capit hanc mens rem: Deus extat trinus et unus.
 Vnum tresque simul pectora fida colunt.
 Aeternus Pater et genitus Patre Filius idem
 nec sine te semper, Spiritus alme, Deus.
 Santcificat, redimit, sustentat cuncta creata,
 efficit, ut uitae mors tua cedat, homo.
 Martinus Zythophilus - 31/05/2015
 Saeuus carne lupus...
 Saeuus carne lupus gaudet, non uescitur herba,
 uult natura necet dente uoretque feras,
 nam sua cuique cibos tribuit natura uetatque,
 gramen ut agnus edat sitque lupi ipse cibus.
 Martinus Zythophilus - 19/05/2015
 Carmen matribus dicatum
 Mater, quae pro longinquo sponso trepidas,
 quae e castris eum exspectans et epistulasque suas fles,
 quae manu iubas, focalia pro montibus
 consuendo te flectis.
 Mater, quae culinae muneri dari non desinis,
 quae foribus clausis ades
 nuntiaque quaeris in officina ferraia
 relicta, foco exstincto, horis subiti belli
 hiemisque incumbentibus.
 Mater, quae fila texis serica,
 quae amores pingis et solem
 per caelum errantem, eodem ducta fine incessanti.
 Mater, quae verba propter dulcia,
 rosam propter recisam et in vasibus positam, subrides,
 non aliter sonos ob vocesque venientes
 a cavaedio floribus ornato vestimentibusque siccantibus.
 Mater ad curas parata, ad fila temporis fuggentis
 praetenua semper inclinis.
 Mater, quae genas blandisci non desinis filii,
 quae anxia caperis et pulsibus cordis eius traheris,
 quae pariter ac lilium pulchra es,
 quae amas et numquam auxilium porrigere desinis,
 Mater, iam senescens et doloribus fracta,
 Mater, capillis olbis tecta,
 Mater, quae adhuc vestimenta complanas,
 iam ad momentum extremum inclinata,
 Mater, mihi dees!
 
 Johannes Teresi - 15/05/2015
 FLUXA DIES
 
 Fluxa dies cursu praeceps graditur breviore
 praetereunt anni, subripiunt animum
 sors misere nobis destinat caeca futura
 currit edax  aetas, temporis impia vis.
 
 Lydia Ariminensis - 13/05/2015
 Se nutrire leo statuit...
 Se nutrire leo statuit sine carne timendus
 cumque aliis facta uiuere pace feris,
 remque bonam censens animalibus imperat inde
 ne carnes etiam cetera turba uoret.
 Mox dapibus demptis uires decrescere sentit,
 seque carens aptis morte perire cibis.
 Quamquam magnus edi uetuit rex uiscera, uermis
 nunc epulis gaudens membra leonis edit.
 Etsi mens bona sit, naturae uincere legem
 non potes: Haec te uis fortior est et erit.
 Martinus Zythophilus - 13/05/2015
 Iam parat arrepens...
 Iam parat arrepens tegere ambos somnus ocellos
 et sua uult Morpheus reddere dona mihi.
 Mobilitate carent ereptis uiribus artus,
 cum mentem requies noxque silere iubent.
 Haec est acta dies: Noctis gaudete quiete
 et dormite bono tecta tuente Deo.
 Martinus Zythophilus - 05/05/2015
 Vaccae gramen amant...
 Vaccae gramen amant, foliis sus gaudet et herbis:
 Assa mihi quodam gramen holusque modo.
 Martinus Zythophilus - 28/04/2015
 HERIMANNUM NOS RELIQUISSE
 
 Dulcis spes abiit vitae, valeatis amici
 
 turba sodalis flens vos et Ephemeridis
 
 cari lectores orbis cuncti, valeatis.
 
 Lapsa vi scriptis lux oculis cecidit,
 
 grati conventus et lingua Latina valete!
 Lydia Ariminensis - 27/04/2015
 De usu chartae hygienicae in Turcia
 Res alias alius sibi iudicat esse sacratas
 et diuersa sibi quisque sequenda putat.
 Qua ratione potest, cum non sit aqua ulla, fidelis
 extergere nates? Stercora carta legat!
 [hoc modo commentatus est poeta nuntium actorum "Hurriyet":
 "Mufti principalis urbis Ancyrae Mohammed Gormaz permisit fidelibus usum chartae hygienicae ad intimas partes corporis purgandas, sed tantum in his locis terrae Turcicae, ubi desit aqua currens. Alibi chartis hygienicis utentes musulmani anathemate porro sunt puniendi."]
 Martinus Zythophilus - 21/04/2015
 Annales memoras, o docte Catulle...
 Annales memoras, o docte Catulle, poetae
 nec miser effertur laude poeta tua.
 Progeniem Volusi post saecula multa fuisse
 scimus apud Boios et fabricasse libros.
 Heu, quantum chartae scribendo perdidit audax!
 Si posset, lacrimas pagina laesa daret.
 An fuerint hiemes, miramur, tunc minus acres.
 Sponte sua calidum quaereret ipsa focum.
 [his distichis respondet Martinus ad versus alicuius poetae Bohemici, cuius nomen melius est non revelare]
 Martinus Zythophilus - 20/04/2015
 De mense Aprili, valde mutabili
 Mense sequi uehemens solem solet imber Aprili,
 deinde citus Phoebus nubila densa fugat.
 Sole fouetur humus uolucresque mouentur amore
 continuoque polum nube tegente pluit.
 Haec si mira putas, labentem respice mensem:
 Quidquid uult, uarius mensis Aprilis agit.
 Martinus Zythophilus - 18/04/2015
 De 88. die natali papae Benedicti XVI
 Nunc, qui papa fuit, sumit Cerealia uina
 natalique sua gaudet in urbe senex.
 Martinus Zythophilus - 18/04/2015
 Verba volant...
 Hos versus elegiacos ante quadriennium Herimannus Novocomensis (Ermanno Pizzotti, vixit AD 1956-2015), redactor "Ephemeridis", ipse scripsit et misit per epistulam electronicam nostrae sodali Lydiae Ariminensi, ut eam hortaretur ad carmina Latina componenda.
 
 Verba volant sed scripta manent: sumus hexametrorum
 forsitan auctores ultimi in Italia!
 Lydia, pergendum est nihilominus, firma memento:
 unda terit rupem, gutta cavat lapidem.
 Planitiem noctu superans Padi, amica, Herimanni
 advolet ex oris Larii amicitia.
 
 Novocomi, a. d. VII Idus Februarias anno MMXI
 Herimannus Novocomensis - 13/04/2015
 Tartarea rediit...
 Tartarea rediit Christus caligine licta
 et pro morte graui est reddita uita leuis.
 Quod tenebras Orci uicit, gaudete, redemptor
 et uobis Domini sanguine parta salus.
 Martinus Zythophilus - 05/04/2015
 Arta tenent Iesum...
 Arta tenent Iesum, cui non est uita, sepulcra;
 in cruce eum uidit turba secuta mori.
 Dispositis aditus clausus custodibus unus,
 ne quis terribilem posset adire locum.
 Lugent discipuli Dominumque perisse queruntur
 et uetat amentes linquere tecta timor.
 Martinus Zythophilus - 04/04/2015
 De morte Christi
 Mortuus infandum descendit Christus in Orcum
 spemque sibi ereptam flet pia turba querens.
 Num remanens ibi rex patietur uincula mortis?
 Reddet eum uiuis tertia – crede! – dies!
 Martinus Zythophilus - 03/04/2015
 SOLITUDO
 Quid faciam tibi, Dilecta,
 Quid dicam de te Electa
 Obscuratus est vultus tuus
 Vanitas vulneravit faciem tuam
 Umbrae operuerunt splendorem tuum
 Frigora hiberna constrinxere cor tuum
 Electa Dilecta
 
 Palpebrae meae vigilant
 ad portas cordis tui
 Oculus meus solamen non invenit
 nec torrentes lacrimarum
 in siccitatem convertentur
 
 Dolor pignus laetitiae
 et amaritudo signum spei
 Luctus exsultationis initium
 et contritio fortitudinis exordium
 
 
 VADO MORI
 
 Vado mori satur diebus
 Vado mori oblatus terrae harundinum
 Vado mori relictus in siccitate eremi
 Vado mori tormento vigiliae fatigatus
 
 
 NON MORIAR
 
 Non moriar in terra sterili
 Non moriar in aqua sordida
 Non moriar in avium nido
 Non moriar in itinere matutino
 
 Carmina Joannis Golub Croatici ab episcopo Mostariensis Ratko Perić missa. Lege quae referuntur in rubrica "Homines".
 Joannes Golub Croaticus - 23/03/2015
 Insanabile vulnus
 Vitam, Verbum, Spem
 horror inhumanus destruit.
 Se pudet, sibi dicit Homo:
 “dignusne adhuc humani generis sum?”
 Dei Summi et Sapientis
 creatio tota deletur.
 Homo fragilis, vacuus,
 solum se putans stultus in re universa,
 verba consolatoria tamen quaerit
 manum Patris assequi et comprehendere certo conatur.
 Odium, Bellum, Caedes
 humanae vitae sensum funditus vulverant
 entia in re universa deformant et perturbant.
 Scelus ordinem divinum nullificat, eum evertit,
 prorsus rationem, dialogum, cogitationis vim evellit,
 usque precem ad Deum suscipientem confundit.
 Qui patitur et tacet.
 Johannes Teresi - 07/03/2015
 Mors Smail-agae Cengic
 (Smrt Smail-age Cengica)
 Anno praeterito in Croatia non sine causa Ioannis Mažuranic (1814-1890) ducentesimum ortus anniversarium celebratus est. Iuris peritus, bene meritus homo politicus (banus Croatiae 1873-1880), litteris fundatus polyglotta, omnibus notissimus est ut auctor carminis epici Smrt Smail-age Cengica (Mors Smail-agae Cengica), operis sui praestantissimi, in quo per saecula durantes luctationes Slavorum meridionalium contra aggressores Turcos versibus octonariis et denariis describit.
 
 Sequuntur fragmenta e tertia operis parte, cuius titulus est Ceta (Cohors), in quibus adventus senis sacerdotis inter milites et contio eius ad cohortem describitur.
 
 Cohors (Ceta)
 
 Cum diversus en repente pastor,
 Qui mansuetus it ad gregem suum.
 Non ornatus argento nec auro,
 Sed virtute et tunica nigra.
 Non cum eo comites nitentes,
 Nec laternae, cerei fulgentes,
 Nec superbus campanarum sonus,
 Sed ut comes sol est occasurus
 Et de monte arietis signum.
 
 Templum ei caelum est perpulchrum,
 Et altare montes atque vallis,
 Tus est odor ad caelum ascendens
 Et et flore ture dulciore
 Sanguineque pro cruce profuso.
 
 Ad cohortem propius accedens
 Dignus servus eius dignioris,
 Deum vocans eam salutavit
 Fortibusque viris congregatis
 Graditur ad lapidem algentem,
 Lapis algens, tamen cor est ardens.
 Senex bonus eis loquebatur:
 
 „O vos mei, fortes defensores,
 Hoc est solum ubi estis nati,
 Quod saxosum, aureum pro vobis.
 Hic et avi vestri omnes nati,
 Hic sunt patres vestri omnes nati,
 Hic vos ipsi estis omnes nati:
 Illo vobis pulchrius est nihil.
 
 „Avi vestri sanguinem fundebant,
 Patres vestri sanguinem fundebant,
 Vos et ipsi sanguinem fundetis:
 Illo vobis carius est nihil.
 Est in rupe nidus aquilinus,
 Non in plano libertatis sinus…“
 (……………)
 
 „Ah si gentes ceterae viderent,
 Sed ex valle quomodo videre,
 Crucem hanc, quae semper stat invicta,
 Super Lovcen ad caelum micantem;
 Et si scirent monstrum illud Turcum,
 Nitens eam cupide vorare,
 Frustra dentes frangere mordentes,
 Non compressis manibus sederent,
 Dum pro cruce vos perfertis plagas,
 Nec vos umquam barbaros vocarent,
 Vos cadentes, illi dormientes!
 
 „Vos et mori pro cruce parati,
 Nam pro illa mori nunc venistis,
 Irae Dei fortes vos ultores.
 Sed qui Deo fidus vult servire,
 Puro corde illi est serviendum,
 Pura mente faciendum illi,
 Qui facturus deus quod censurus.
 
 „Si quis vestrum fratrem suum laesit,
 Vel infirmo vitam inimico
 Caram dempsit, sic se oneravit,
 Vel ostium clausit viatori,
 Vel, quam dedit, fidem violavit,
 Vel detraxit escam esurienti,
 Vel neglexit vulnus vulnerato,
 Haec peccata gravia sunt, cari,
 Venia non duris potest dari.
 
 „Paenitete, dum sunt vobis dies,
 Dum est tempus, cari, paenitete;
 Paenitete, dum anima non est
 Ad tenentem caelos advocata;
 Paenitete, nam terrestris domus
 Cursus cito fugit, paenitete;
 Paenitete, quia prima luce
 Erit multus quo pro semper itur.
 Paenitete…“
 Sed tunc seni
 Constitit et vox in ore,
 Et in cana barba stilla
 Ut minuta margarita
 Sic in sole tunc effulsit.
 Forsitan et ei aetas
 Florens aliquid exprobrat,
 Et dum vulnus gregi sanat,
 Ipsi suum est in mente:
 Bonus pastor, aliis quod fatur,
 Ipse suis factis comitatur.
 
 Stat permota multitudo
 Leni verbo senis lenis;
 Agni sunt, ut ita dicam,
 Secus ut leones ei;
 Mirae res, quas facit verbum Dei.
 (……………)
 
 Senex tunc en oculos levavit,
 Illos lenes candidasque manus,
 Et cohortem solvit peccatorum.
 Et donare Deo illam coepit:
 Cuique tum dat particulam panis:
 Hic caelestis cibus est arcanus,
 Cuique tum dat stillulamque vini:
 Hic caelestis potus est arcanus.
 Rem hanc miram caldus sol aspectat:
 Ab infirmo infirmi firmantur,
 Vi ut Deo illi congruantur.
 
 Cum a sene illi sunt refecti,
 Omnes inter se exosculantur.
 Stat en cohors Deo magno plena,
 Non ut culter cruentatus,
 Quo mortale vulnus datur,
 Sed ut stilus auri, sanctus,
 Quo a caelo prole pro futura
 Patrum acta fortia notantur.
 
 Sol post montem caldus nunc iam cadit:
 Senex abit, cohors pergens vadit.
 Aurelius Vidulić - 13/02/2015
 In memoria Georgii Heym poëtae
 Iamiam resurgit, qui iacuit diu.
 exsurgit imo carcere et imminet
 incognitus dextraque lunam
 comprimit ille crepusculo atra.
 
 Urbana plebes afficitur nova
 obscuritate atque insolito gelu;
 iam navitas frigescit omnis
 sollicita dubitatione.
 
 Saltare summis montibus inchohat
 et voce magna „miles, ad arma! age!”
 clamat caput quassans, et ossa
 continuata sonant catena.
 
 Ardente turri prominet et viis
 caliginosis qua gladii strepunt ,
 portae eminet custode caeso et
 ponte cadaveribus repleto.
 
 Submersa fumo sulphureo silens
 urbs in profundum praecipitaverat.
 stat fervidas ingens facemque
 concutit ille super ruinas.
 Volfgangus Austriacus - 25/01/2015
 Initium estne temporis novum?
 Transitum suum tempus involvit, non dicit;
 novum annum, novum mensem, novum saeculum
 nec tempestas horrida, nec tubarum sonitus nuntiant.
 Sacra aera homines faciunt sonantia.
 Nemo in tempus suum incidit, ac ipse;
 et habet pro certo quod sibi placet.
 Praeteritum iam non est, retro vivit.
 Futurum unice adhaeret menti
 rerum spe ordinem detorquenti.
 
 FIET CRAS
 
 Verba, versus facta, vento eripiuntur,
 per labyrinthum divagantur vacuum et infinitum
 temporis.
 Macra sunt verba, vix effusa,
 dein clamata contra caelum
 nudum ed intellectu difficile,
 aptum eheu ad vitam solum comprimendam
 fragilem et incertam.
 Parvuli quidam,
 inter obscuritatem vagantes et lucem,
 nisi eadem terunt.
 Parvuli, et longinqui,
 ipsi alieni a se, ab aliis,
 sine duce, per tenebras errant.
 Ex tenebris tamen verborum
 structura nascitur insignium.
 Lux fiet tunc, et verbum nitebit divinum
 et novus noctem dies expellet, et aeternum
 semper renovatum in incertum tandem
 dominabitur.
 
 
 Johannes Teresi - 12/01/2015
 Ad Berenicen Frisiam Versus Soluti
 Non modo in ore ut universi,
 at verbis quoque cibum habet suis.
 Arcanos tibi docebit sapores
 quomodo magni de majoris jam scripsere poetæ.
 Mentis ei concitatio inveniuntur Annalisæ nostræ Musæ
 nostrati in extollenda rusticitate Romandiolæ meæque
 in litteris venerandis.
 A pueritia te novi, desunt certe secreta.
 Semper lætitiæ et risi servabo memoriam,
 calliditatis fontem quæ extingui non poterit.
 
 Quid dicam?
 Felix tibi dies hic natalis,
 Berenice!
 Franciscus Teutonicus - 02/01/2015
 
 
 |  |