.I

Tu es pulchra puella, magna pulchritudo oculorum est tibi atque comae manuumque. Spiritus plenus gaudii vitae est, at mecum non fuisti liberalis neque amabilis, neque me amasti. Quare nescio, sed sentio et excrucior. Egomet te plus quam vitam cuiuslibet amavi et forsitan, clam, amo. Non licet, non ius est tecum nunc loqui, quoniam in me peiora fecisti, ignoscere non libet.

Quidquid ab aliquo dicitur, non audiam.

Iste ne loquatur, si nesciat quod ego senserim, quod ego excruciatus in animo, in spiritu, in iecore.

Scripsit Proelium