Vigilate!
Vigilate!
Videte,
vigilate, et orate: nescitis enim quando tempus sit. Sicut homo
qui peregre profectus reliquit domum suam, et dedit servis suis
potestatem cuiusque operis, et ianitori praecepit ut vigilet.
Vigilate ergo (nescitis enim quando dominus domum veniat: sero,
an media nocte, an galli cantu, an mane), ne, cum venerit
repente, inveniat vos dormientes. Quod autem vobis dico, omnibus
dico: Vigilate!" (Mc 13, 33-37).
Cum
multi homines de anno iam exeunte nunc loquuntur, nos vero
Christifideles annum liturgicum incipientem consideramus, ipsius
primas Dominicas considerantes, scilicet Adventus, Nativitatis
atque Epiphaniae, quae ad eundem scopum collineantur: Christum,
Dei Filium ostendere, qui in humanam historiam voluit ingredi ut
salutem nobis communicaret. Hodie primam Dominicam celebramus
memorantes Domini adventum. Olim adventus celebrabatur cum
imperator vel gubernator in aliquam Imperii provinciam
perveniebat. Nos vero in Adventu magnum nuntium audimus: Deum
voluit nobiscum esse, quod Christiani significamus nomine
Emmanuel, quod proprie significat nobiscum Deus.
Iesus
brevem parabolam audientibus proponit ut eos vocet ad
vigilantiam. Nobis omnibus displicet e somno excitari et
vigilantes manere. Nos enim potius ad quietem et somnum
intendimus veritatum rerumque fundamentalium immemores. Adventus
liturgicus est quoddam evigilatorium spiritale, quod nos monet ut
consideremus Iesum postremis temporibus in gloria reversurum
esse, iudicaturum de totius humanitatis historia. Nunc vero ab
Adventu liturgico vocamur ut Nativitatem consideremus tamquam
adventum sacramentalem, id est tamquam aetatem intermediam inter
primum illum adventum in Bethlehem, et postremum, quem nescimus
quando futurum sit. Nativitas ergo praeteritum tempus et futurum
amplectitur.
Vigilare
est somnum superare neque in soporem cadere neque in pigritiam
vel acediam neque in consuetam vitae rationem. Est etiam Deum
exspectare et prompti esse ut cottidie Eum accipiamus. Vigilare
est quoque intellegere nos nostrae vitae totiusque humani generis
finem omnino ignorare.
Nostris
temporibus multi somniferis egent, quia insomnium patiuntur. In
personarum moribus exstare potest somniferum, quod vocatur vitium
vel habitus negativus, quodque conscientiam sopit moralem adeo ut
multi ne animadvertant quidem se malum agere vel egisse. In hoc
rerum statu id verbum ab Iesu pronuntiatum Vigilate
nos unice ab acedia liberat. Consolemur nos tamen et spem
habeamus quia Iesus etiam pro certo affirmavit: Beati servi
illi quos, cum venerit dominus, invenerit vigilantes (Lc
12, 37).
Compendium
excerptum ex Patris Iosephi I. Del Col SDB homilia Hispane
exarata atque die dominico I Tempore Adventus habita
convertens scripsit
Scripsit Paulus Kangiser
|