Lex Christianorum praestantissima

Unus ex legis doctoribus Iesum rogavit quod esset mandatum maximum in Lege. Iesus respondit: “Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua: hoc est maximum, et primum mandatum. Secundum autem simile est huic: Diliges proximum tuum sicut teipsum. In his duobus mandatis universa Lex pendet et Prophetae” (cf Mt 22, 34-40). Gratias quidem agendae sunt illi doctori, qui ansam dedit Iesu ut de amore in Deum et in proximum loqueretur. Apud Iudaeos plurima erant praecepta: admodum 365 prohibitiva et 248 affirmativa: primum “non…”, tum “debes…” A rabbinis autem disputabatur de praestantissimo Legis praecepto. Quidam putabant sabbatum observare ut diem quieti dicatum. Iesus aperte respondit: Amorem Dei et Amorem proximi. Amor enim est in vita totum.

Amor non est solum animi motus et commotio neque diuturnae preces. Amor atque amoris causa est Dominum agnoscere ut vitae nostrae fontem et voluntati eius adhaerere et Patrem omnium vocare. Non possumus vero seponere Dei amorem ab eius filiis et filiabus, praesertim si angorem patiuntur. Id est maxime Christiani: alterum amare eiusque bonum quaerere tamquam si nobis ipsis quaeramus. Iesus dixit: “Omnia ergo, quaecumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Haec est enim Lex, et Prophetae” (Mt 7,12). Haec omnia nostris diebus maximi momenti sunt. Dishumanizatio enim per terrarum orbem ita panditur ut Iohannes Onimus, scriptor francogallicus, abhinc nonnullis annis affirmaverit: “Christianismus adhuc in suis initiis est; vix duo milia annorum pro eo laboravimus; massae vero crassitudo talis est ut multa saecula ventura sint antequam ob charitatem fermentetur. Mundus eget testibus vivis ut massae hodiernae et futurae credant in Amorem, qui unica spes humanitati est.

Cum de amore in proximum agitur, statim in mentem veniunt charitatis operae ut pauperi cibus et vestis vel aegro et incarcerato solatium et visitatio. Haec vero non sunt amor, sed amoris effectus. Prius igitur quam benefacere opus est benevolentia: ceterorum bona ex animo desiderare. Apostolus Paulus inter alia nobis haec dixit: “Dilectio sine simulatione… Charitate fraternitatis invicem diligentes: Honore invicem praevenientes… Necessitatibus sanctorum - id est fratrum - communicantes” (cf Rom 12, 9-13)”.

Compendium excerptum ex Patris Iosephi I. Del Col SDB homilia Hispane exarata atque die dominico XXX per annum habita

Scripsit Paulus Kangiser