“Me moriturum aspicite, internautae!”

“Noli morari! Festina!”

In Russia, ubi complures sibi mortem consciscunt, evenit quod narrabitur, admodum incredibile!.

Operarius quidam, Skype usus, praenuntiavit se mox sibimet mortem consciturum esse; internautas praeterea hortatus est ut eventum (horrendum eventum!) in retibus aspicerent.

Russicus diurnus Komsomolskaya Pravda hunc nuntium edidit, de quodam Serghiei Kirillov, XXVI annos nato, qui, priusquam corpus suum suspendio traderet, vodkam cum bibisset, haec fere dixit “Filius mihi est, mulier me deseruit, incertae propinquitates, quid vivam?” Duas horas operarius cum internautis chattavit, qui eum monuerunt ut quam primum propositum servaret et quam optimo modo (incredibile!) mortis imagines omnibus internautis praeberet. Numerus internautarum tristes imagines aspicientium magis magisque auxit. Unus tantum, a ceteris reprehensus, operario suadere conatus est ut propositum deponeret. Nemo autem ordinis custodes de tragica re futura docuit, ut accurrerent ac triste eventum impedirent. Aliorum mors atque dolores non sunt; immo digni qui aspiciantur quasi spectaculum sint.

His temporibus mors spectaculum fit, sicuti temporibus antiquis, cum in arenis gladiatores sanguinem et suam mortem spectatoribus excitatis praebebant. Interretia videntur rerum verarum perceptionem vitiavisse. In interretibus sum, ergo sum, qui (aut quod) in interretibus non est, non est. Interretia aliquando nonnullos mente molli ad facinora impellunt. Interretia istis significant aeternitatem, cupiditatem sui vultum aut historiam omnibus praebendi, cupiditatem iniuriam aliis faciendi, universalitate propagatam.

Qui autem in nosocomio aegrotos morbis dolorosis affectos aspexit, qui homini animam efflanti adfuit, vix haec audit. Corporis atque animi dolores obsequium, pudorem potius quam ostentationem et spectaculum postulant. Interretia malum non sunt, quin etiam de rebus variis docent, solitudines mitigant, homines longinquos et in variis nationibus viventes coniungunt. Qui malo aut pessimo modo interretibus utuntur, hi sibi aliisque nocent.

Scripsit Domenicus Caveosanus