Emmaus...

... ubi panis fractio prima celebrata est

Inter eos, qui in Christi resurrectionem non crediderunt, erant viri duo qui - postquam Petrus sepulcrum vacuum invenerat domumque miratus redierat - iter in oppidum Emmaus habebant.

Hi duo viatores tristes et animo fracto ambulabant, quod triduum post Christi mortem iam actum erat. Israelitarum redemptor, quem venturum sperabant, nusquam videbatur. Nunc autem in itinere ipse Iesus eos comitatus est. Eum de tristitiae causa percontantem, cum non agnovissent, his verbis increpuerunt: “Tu solus peregrinus es in Ierusalem, et non cognovisti quae facta sunt in illa his diebus? ”. Et Iesu denuo interroganti de quo loquerentur, unus ex eis, nomine Cleophas, respondit: “De Iesu Nazareno, qui fuit vir propheta, potens in opere et sermone coram Deo et omni populo: et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotes et principes nostri in damnationem mortis, et crucifixerunt eum” (cf Lc 24,13-20).

Christus, continenter incognitus, sua vice eos increpuit: ”O stulti et tardi corde ad credendum in omnibus quae locuti sunt prophetae! Nonne haec oportuit pati Christum et ita intrare in gloriam suam?” Deinde Sacras Scripturas explanare coepit, ubi Moyses et reliqui prophetae de ipso loquebantur. Et cum oppido approquinquassent, Iesus finxit longius ire; quapropter viatores in domum suam eum invitarunt. Ibique in mensa accepit panem, benedixit, fregit, et circumstantibus dedit. Tum demum Iesum agnoverunt, sed statim ab eorum oculis evanuit.

Lucas Evangelista nobis optime aptatum enarrat episodium ex quo doctrinae fundamenta facile comperiuntur. Videmus enim iter triste esse discipulis, quibus Iesus approquinquavit et, comite a viatoribus accepto, Sanctas Scripturas eos docuit: Verbum Dei ab ipso Verbo explanatum et commentatum!

Nos nunc per duas vias ad Biblia Sacra appropinquare possumus: ut ad librum veterrimum, sapientiae plenum, necnon virtutum moralium atque poesis; aut ad librum quo continetur Verbum Vivum Dei, Spiritu Sancto inspirante, aptum omnium aetatum hominibus, librum nempe humanissimum sed etiam divinum. Hae duae viae non inter se repugnant, sed omnino sunt complementariae.

Ex eo die, quo discipuli Emmaus Iesum comitem acceperunt, comperimus quoque Verbum Dei aptissime in communitate etiam nunc legi et intellegi, quod sacerdos, velut alter Christus, commentatur. Deinde Fractio Panis sive Eucharistia recipitur et Christus, oculis invisus, corde ac mente potest praesens haberi.

Eo die, qui primus dies hebdomadis erat, postquam Panem Vitae ab ipso Christo acceperunt, hi discipuli dixerunt ad invicem: “Nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via, et aperiret nobis Scripturas?” Exinde Ierusalem iter denuo habuerunt ut bonam novam et Petro et reliquis discipulis nuntiarent.

Excerptum compendiarium ex Patris Iosephi I. Del Col SDB homilia, die Dominica III Tempore Paschali habita

Scripsit Paulus Kangiser