De cultibus Decembribus in Europa orientali
De cultibus Decembribus in Europa orientali
Apud Cassubianos Nicolaus est nomen daemonis silvestris
malevoli, omnino ergo sancto Nicolao, ut saltem in ceteris terris
plerumque dicatur pingaturve, alieni. Sed apud Slavos generaliter
sanctus hic indolem habet quasi semi-silvestrem ac praecipue
rerum lupinarum putatur esse peritus. Inde et protector pecudis
ab incursibus luporum a monticolis Carpatensibus creditur, licet
nullam talem rem (neque ullam luporum mentionem) hagiographia
officialis sancti episcopi Myrensis contineat. (Sed de ipsis
lupis quoque curat ille sanctus, ne a temperie frigida
moriantur.)
In nonnullis locis montanis die 6 Decembris, festo scilicet
sancti Nicolai, agricolae oves gregatim ad ipsum limen ecclesiae
adducunt, ad missam sanctam specialem audiendam, qua audita
tutiores oves creduntur fieri a lupi dentibus. In aliis autem
locis servatur adhuc mos tempore cenae vigiliae diei natalis
Christi lupum ad mensam, ad cenandum scilicet una cum hominibus,
magna voce clamando invitare. Ethnographi credunt sanctum
Nicolaum in Slavia, praesertim in Ruthenia, intercepisse cultum
pagani dei Veles, noti quoque ut Deus Pecudis, sicut in
Scandinavia intercepit ille cultum dei Odin. Veles, quoad scimus,
ad lycanthropiam satis pronus erat, dum Odin die solstitii
hiemalis solebat domos hominum una cum duobus lupis (nominibus
Geki et Freki) visitare, ut dona pueris daret. Sicut hodie,
quamquam sine lupis, facere solet die sui festi (aut saepius die
Nativitatis Christi) sanctus Nicolaus. Apud Ruthenos sanctus
Nicolaus Thaumaturgos interdum tanta cum reverentia ut ipse Deus
Creator adoratur. (Sicut in Polonia Beata Virgo Maria).
Constat sanctum Nicolaum, manibus plenis donorum pueris
praebendorum, primum venisse in urbes Europaeas e directione
meridiana. Ita mediis iam in aevis Sinterklaas ille
Batavorum Amstelodamum petere solebat navi velivolante de maribus
tepidis zonae australis adveniens, dum peram donorum pone se
portabat servus eius nigricolor, nomine Petrus Niger (Zwarte
Piet). Demum anno 1822, cum Clemens Clarke Moore scripsisset
poėma de sancto Nicolao adveniente de polo arctico trahea
tarandis tracta, haec imago statim maiorem in populis terrarum
borealium gratiam invenit. Ceterum in Russia pro sancto Nicolao
dona Natalicia pueris dat Avus Frigus (Died Moroz), in
aliis autem terris fidei Byzantinae sanctus Basilius - hic tamen
demum 6. Ianuarii sua dona praebet. In occidentalibus regionibus
Poloniae loco sancti Nicolai in domos puerorum dona die festo
huius sancti (i.e. 6 Decembris) portat Gwiazdor sive
Daemon Sidereus, in Polonia Minore autem die Nativitatis
Angelulus (Aniolek). In Silesia Superiore hoc honore
fungitur Puerulus (Dzieciatko), qui verisimiliter est
imago Iesu parvuli. In Hispania die 6 Decembris dona pueris
adportant Tres Magi.
Scripsit Stanislaus Tekieli
|