2dc009
Europa speciem mutare coepit
Res novae in Europa uno die evenerunt. In Gallia Hollande
socialista in Sarkozyi locum successit. In Graecia partes, quae
antea imperium exercuerant, minus suffragiorum acceperunt, ita ut
maxima cum difficultate ea natio administrari possit. In Alemania
Merkel pars in quadam regione minus suffragiorum accepit quam
antea, quare pars sinistra, etsi non sola, illic administrabit.
Merkel hoc tempore minus potens videtur esse. Res oeconomicas
Europaeas adhuc administraverunt, quasi gemini essent, Sarkozy et
Merkel. Hi statuerunt, ceteris rectoribus dexterae partis
adiuvantibus, ut Europae res publicae, quae aere alieno
laborarent, impensis publicis maxima cum severitate, atrocitate
paene dicam, parcerent si mutua accipere vellent.
Multi, praesertim qui in administratione publica operam
dederant, dimissi sunt. Quo magis aere alieno res publicae
laboraverant, eo plures (in Graecia plurimi) dimissi sunt.
Gravissima et admodum obnoxia violentiae increbrescenti facta est
in Graecia res oeconomica, ubi civium maior pars praeteritorum
rectorum culpas solvit. Hoc sine dubio iniustum est. Extremae
partes, dexterae et sinistrae, plus suffragiorum acceperunt et,
quod in adversis rebus fieri solet, xenophobia caput extulit (quisque
pro domo sua, advenae, extraeuropaei presertim, repellendi
sunt). In Gallia Hollande promisit se omnibus viribus
nisurum esse ut res oeconomica in tota Europa ampla fiat: estrema
severitas - inquit - Europam soffocat, ad sanitatem non perducit.
Merkel, Sarkozyo demisso, necesse erit opinionem mutare et,
Monti, Hollande ceterisque rectoribus adiuvantibus, eniti ut
totius Europae res oeconomica in melius mutetur. Quid de Graecia?
Sine Europa Graecia, sine Graecia Europa non est; hoc opus est
omnes legislatores (Graecos praesertim) intellegere.
Mutatis rebus, Graeciae et ceteris nationibus, difficultate
pecuniaria affectis, auxilium ab Europa ferendum erit: simul
Europae nationes salvae evadent, simul cadent. Metus est ne,
pessima re oeconomica permanente, violentia, desperatio,
xenophobia in rationis locum succedant., quod pro certo quoquo
modo vitandum est. Europa esse non potest solum commeatus et
uro; communitas populorum est, quorum fatum unum.
Scripsit Dominicus Caveosanus
|