Bellum Malvinense abhinc 30 annis indictum

Insularum Malvinarum historia (has Falkland vocant Britanni) initium cepit eo tempore cum nautae Hispani circa annum 1520 circum terrarum orbem itinera conarentur, insulasque vacuas et desertas viderunt. Saeculis sequentibus, Hispania et Francia et Britannia et Argentina aut istuc incolas adveherunt aut totam de insulis potestatem sive summatum diversis causis sibi poposcerunt; hae insulae duae sunt et amplae, fretu sepositae, ubi pecudes bene pascuntur et receptacula petrolifera sub terra haberi putantur. Anno vero 1833, dum Argentini inter se de republica acriter disputabant, Britanni in utraque insula, incolis adductis, colonias condiderunt.

Postea vero, secundo bello mundano finito, Nationes Unitae insulas Malvinas non autonomas sed Britannicae potestati subiectas decreverunt. Argentini, qui has insulas ab Hispanis hereditate acceptas iudicabant, Britannicam potestatem aegre ferebant, quamvis plurimi incolae vel Britanni vel Britannorum erant progenies.

Abhinc triginta annis rempublicam Argentinam Generalis Leopoldus Fortunatus Galtieri tenebat, cui, rebus politicis adversis, populus in dies favorem detrahebat; itaque (ut plus semel in historia accidit) conflictionem internationalem cum vicina Chilia paravit, eo consilio ut bello inminenti a suis civibus auxilium adipisceretur; tamen Summus Pontifex Ioannis Paulus II mediator intervenit et, pactionibus inter duas nationes sancitis, bellum vitavit. Nihilominus ipse Galtieri eiusque Minister Nicanor Costa Méndez ad insulas Malvinas arma tunc collinearunt, quas die 2 mensis Aprilis anni 1982 invaserunt, gubernatorem Britannum deposuerunt. His rebus cognitis, Margarita Thatcher, tunc Ministra primaria quam Dominam Ferream vocabant, decrevit insulas recuperare et classem eo misit ut incolis Britannis auxilium ferret et summatum retineret; inde bellum per dies 74 est perductum, Argentinis septingentis undequinquaginta (749) Britannis ducentis quinquaginta quinque (255) mortuis, usque tandem insulas Britanni denuo potiti sunt. Itaque non solum Argentini sed praesertim Generalis Galtieri victus est, qui rempublicam deserere adductus, a civibus vituperatus, in vitam privatam incedere debuit. Argentini tamen per legatos sive diplomaticos ubique in America affirmare non desinunt Malvinas esse proprias, et a reliquis summatum Argentinum agnosci debere; de argumentorum autem viribus Ephemeris non diudicat, quae sunt nationum; sed non displicet ipsos incolas utram nationem malint plebiscitu posse proferre.

Scripsit Paulus Kangiser