Is vir, qui cupit praesidem Venetiolae Hugonem Chávez rude donare, libenter se praebet Davidem contra Goliath pugnantem. "El Flaco", i.e. „Flaccus" sive potius „Gracilis" Henricus Capriles Radonski îdem prius appellabatur propter staturae suae gracilitatem. At ne fallaris hôc supernomine. Henricus enim est vigore inexhauribili, necnon quadraginta demum est annos natus; duodeviginti annis iunior quam sui adversarius.

Hugonis provocator his septimanis indefessê itinera faciebat per Venetiolam, ex mense Iulio visit plus 250 (ducentos quinquaginta) vicos urbesque inter sangalam³ Amazonae et litus Caribianum sitas. Nunc hic cursor Marathonius suscipit cursûs partem finalem superandam: die Dominico elegetur novus praeses. Ex quo Hugo Chávez 14 (quattuordecim) annis ante rem publicam capessit, Venetiolani suffragia non tulerunt animis tam vehementer suspensis. Numquam antea tam verisimile fuit partem gubernationi adversam „Revolutioni Bolivarianae" Capitanei finem facturam esse.

"Capriles hic iam adfuit" assectatores Henrici scripserunt iuxta praesidis toechocollemata⁴, quae ubique in Venetiolâ suspensa sunt. Paene tale certamen fieri videtur quale illud lepŏris et erinacei. Henricus candidatus videtur esse omnipraesens; ubi is apparet, inter spectatores iacit cappas follis bassi⁵, qui sunt coloribus nationalibus: caeruleo, flavo, rubro. Hoc est signum candidati personaliter proprium.

Populum esse dissensione divisum

Ipse Hugo adversario voluit vetare usum symbolorum nationalium. Quamquam nemo tam inverecundê inter se permiscet rei publicae munus et partem et nationem. Hugo putat se esse successorem Simonis Bolivar liberatoris legitimum, omne certamen suffragiorum Hugoni videtur esse proelium historicum, semper ei videtur agi de summâ rerum.

Capitaneus Venetiolam regit tamquam praedium sui privatum. Sed Hugo semper id curavit, ut potestas sua legalis fieret suffragiis ferendis. Qui superavit tres electiones et praxicopema et plebiscitum. Hugo non est dictator; nonnulli dicunt: nondum esse.

Nam se aliquando repulsam laturum esse Hugo numquam computaverat. Qui cupit ipse destinare, quando praesidatum sit abdicaturus. Difficile est animo fingere Hugonem Chávez ducem oppositionis.

Nuperrimê Hugo praedixit, si ipse coactus esset munere abdicare, factum iri bellum civile. Necnon ipse effecit, ut fieri posset bellum civile: assectatoribus curavit aliquot milia pistoliorum machinalium Calasnicovianorum distribuenda, curavit, ut in tribubus urbium egenissimis dominarentur pugnatores Bolivariani. Hugo contendit ab iisdem US-Americanos, si Venetiolam invaserint, involutum iri bello clandestino.

Reverâ pugnatores Bolivariani sunt praesidis grex grassatorum. Qui cum semper immineant diurnariis virisque oppositionis politicis, repulsam ducis sui idoli dilectissimi haud paterentur inertes. Fine septimanae proximo praeterito in hôc certamine suffragiorum primo homines interfecti sunt: Assectatores Hugonis armati tres viros sclopetando necaverunt, qui adiuverant Henricum.

Capitaneus, qui alioquin solet esse animo certissimo, nunc est inquietus: Concluditur quidem ex opinionum perscrutationibus eundem a plerisque Venetiolanis Henrico praeferri; at nulla fides est demoscopis, qui sint sententiis tam diversis quam totus populus. Die Dominico proximo praeterito praeses eiusque competitor de summâ auctoritate certaverunt. Henricus effecit, ut aliquot centum milia assectatorum in urbe Caracas complerent Viam Bolivarianam, ubi more tradito iter facere soleant Chavistae, i.e. assectatores Hugonis. Etiam praeses intraverat regionem adversarii: Aliquot decem milia ei acclamaverunt in Zúliâ provinciâ oleariâ, quae solet regi ab oppositione.

Hugo ibi in scaenâ stetit tamquam pugil aliquatenus lassatus. Nonnullos gradûs facere conatus est modo saltationis Salsae, at lepôs temptatoris effugerat, Hugonis motûs fuerunt scaevi, orationes eius abundaverunt iniuriis et offensionibus. Qui Henricum inter certamen suffragiorum offendit nominibus porci et cinaedi. Sic nemo loquitur qui pro certo habeat se victoriam esse pariturum.

Fomitem revolutionis continuandae deminui

Cum muginentur de Hugonis valetudine, eius assectatoribus magis magisque videtur incohata esse aetas praesidis ultima. Vix quidem credunt illum iam versari in extremis, ut paucis septimanis ante quidam se esse medicos aliosve homines rei peritos praetexentes divulgaverunt. Tamen etiam difficile est creditu Hugonem morbo cancro sanato reconvaluisse. Eius orationes factae sunt breviores, eius facies est tumida, quod factum esse videtur effectu medicamentorum secundario.

Pauperibus Hugo quadamtenus est idolum immortale, ii Hugonem diligunt. Hugone praeside plus duo miliones Venetiolanorum e paupertate absolutâ ascenderunt, eorum suffragia Hugo habet sibi certissima. Dolariis oleo exportato acceptis Hugo miliardas dedit pro programmatibus socialibus ad effectum adducendis. At fomes revolutionis socialis continuandae paulatim deminuitur: Hugo tot pecunias publicae negotiationis oleariae acceptas erogavit ad programmata socialia et certamen suffragiorum adhibendas, ut huic negotiationi, quae olim causae fuit, ut Venetiola gloriaretur, vix aliquid restet ad investitiones faciendas. Itaque ex annis deminuitur copia petrolei accepta, quamvis Venetiola possideat ingentes copias subsidiarias.

His septimanis praeteritis duo ergasteria petrolei flammis absumpta sunt; multa sunt indicia, quibus concludatur haec infortunia effecta esse curatione technicâ neglectâ. Nunc Capitaneus benzinum ex Civitatibus Unitis curat invehendum, sed simul dolaria in Venetiolâ rarescunt. Septimanis praeteritis gubernatio tacitê vendidit partem copiarum auri sui subsidiariarum, ut sat multas haberet pecunias extraneas.

Multi Hugonis assectatores clam deliberant, quid facturi sint post revolutionem, nam populi assensio deminuitur. In urbium tribubus egenissimis scelerum numerus vehementer exauctus est. UNO indicavit in Venetiolâ quotannis sceleribus interfici 19.000 – 20.000 (undeviginti vel viginti milia) hominum, hôc numero Venetiola ceteras omnes Americae meridionalis terras deplorabiliter superat.

Novo praesidi decernendas fore res iniucundas

Hugo studet quidem has difficultates verbis deminuere, sed ipsi eius assectatores maximê illis dolent: Pleraque enim homicidia fiunt in tribubus pauperum. Regio Columbiae affinis in manibus est drogopolarum⁶ et bellatorum clandestinorum⁷ catervarumque paramilitarium. Capitaneo custodia elapsa est partium Venetiolae maiorum.

Simul primo factum est, ut opponentes viribus unitis unum candidatum adiuvent: Henrico enim id contigit, ut Hugonis adversarios, qui litibus dissederant, inter se coniungeret. Henricus gubernator Mirandae civitatis foederalis, quae in Venetiolâ multum valet, assecutus est auctoritatem atque amplitudinem.

In certamine suffragiorum Henricus asseverat se, si praeses factus erit, servaturum esse auxilium pauperum publicum, exemplo sibi esse Lulam Brasiliae idolum populare. At multi Venetiolani pauperes timent, ne oppositio victoriâ partâ pandat solitam suam faciem priorem: Nam post Henricum iuvenem insidiantur reactionarii et praxicopistae et milionarii sperantes reventum sui fore prosperrimum.

Non facta est renovatio ipsius AD ipsiusque Copei veterum partium popularium, quae ante victoriam Hugonis vicissim regimen tenuerant. Nam corruptio et oeconomia depravata non incohatae sunt Hugone demum regente: Qui electus est anno 1999 (undebismillesimo), quia res publica prior erat debilis et corrupta.

Maximum autem periculum est, ne electio fiat parum certa eo, quod nulla pars politica ferat suffragiorum maioritatem manifestam. Non est quidem verisimile fraudem factum iri, quia ratio eligendi maximam partem tuta facta est a falsationibus. Hugo eiusque adversarii in prioribus suffragiis ferendis comprobaverunt omnes eventûs. At decipiunt ante electionem: Hugo ad electionem sui iterandam utitur toto rei publicae apparatu, gubernatio curavit adversariorum indices nigros scribendos, diurnariis Hugoni adversis minae iactantur.

At quicumque nationem discissam ducere voluerit post mensis Octobris diem septimum, egebit maioritate votorum saturâ, ei non sufficient paucae partes centesimae ad primatum firmandum. Novo praesidi decernendae erunt res iniucundae: Vix evitari poterit devaluatio nummi Bolivarii, i.e. monetae nationalis.

Itaque Hugonis collegae praesidiales ceteris in terris Americae meridionalis officio fungentes Caracam in urbem spectant animis sollicitis. Plerique eorum sperant Hugonem denuo electum iri – nam putant, si quidem Venetiola servari possit e rerum confusione, neminem hoc effecturum esse nisi Capitaneum.

3 *sangala, -ae f. (Helfer, Lexicon auxiliare 1991, p.166) angl. jungle; theod. Dschungel.

4 *toechocollema, -atis n. Plakat.

7 bellator clandestinus Guerillero