Summus pontifex nuntius de pace in Libanum advenit

Summus Pontifex die 14 mensis Septembris XXIV iter pontificatus incepit triduum in Libano moraturus tempore quo Muslimi Africae Septemtrionalis et Medii Orientis ira odioque incensi sunt ad obsidendas Unitarum Civitatum Americae sedes ob pelliculam blasphemam Mahometum offendentem. “Venio nuntius de pace” ait Benedictus XVI conveniens Beryti “tres praesidentes” trium religionum. Post bellum civile iam Libanenses prope in pace esse. Quam condicionem pro exemplo accipiendam esse omnibus gentibus Medii Orientis; sed huius generis aequilibritatem valde fragilem patefieri: eam confringi posse, ut arcum nimium tensum. Beryti ubi Pontifex benigne acceptus est, status rerum quietus ostenditur sed in oppido Tripoli, in ipsa terra Lybanensi, mortuo seditioso, unda rebellionis Muslimorum ingentissima videtur. “Totum iter pacem petit iisdem locis ubi animorum intensio ac vis praevalent; Pontifex autem numquam in dubio fuit de itinere suscipiendo”, Pater Fridericus Lombardi Vaticani relator declaravit. Eodem die Benedictus XVI Harissae subscripsit Adhortationem: “Ecclesia in Medio Oriente” quae praebita est Episcopis, auctoritatibusque ceterarum religionum. Quo documento serendum est colloquium cum ceteris fidelibus ut suam quisque religionem colat. Praeter ceteros, XXV milia adulescentium sive Christiani Maroniti sive Islamici magno clamore plausuque Pontificem in foro Bkerbkè consalutaverunt: Benedictus hortatus est Christianos ut quaererent concordiam sub nomine Christi, Islamicos ut una cum ceteris vitam futuram instituerent.

Secundo die itineris Pontifex in sermone habito apud Sedem Praesidentialem benedectione donavit Libani et totius regionis Medii Orientis incolas. Praeter Praesidentem Libani Gen Michel Sleiman auctoritates rei publicae et religionum adfuerunt. Coram conventu Benedictus XVI elocutus est. “Praeside comitante hanc arbusculam cedri Libanensis, signi vestrae terrae sevi; ut rami robustiores reddentur adsidua opera, sic de pace speratur, quamquam cives huius regionis dolores partus numquam ad finem perducti norunt. Qua re caeleste auxilium vobis invoco . Amovenda est cuiusvis generis violentia. Cur deus hanc terram elegit tot cruciatibus datis? Ut testimonium fiat de quaerenda pace et concordia”. Ad summam qui Deo credit, non potest cuiquam vim afferre.

Tertio die inter Sacrificium Eucharisticum Pontifex Ahortationem Episcopis dabit. Post meridiem reditus decretus est.

Scripsit Lydia Ariminensis