Aquileia locus Latinitatis

Iterum manipulus linguae Latinae amantium Aquileiam convenit, sicut anno superiore. Ex vicis tum finitimis cum longinquis - usque ad Hiberos - a. d. VIII Kal. Oct. (die XXIV mensis Septembris) pervenimus, suum quisque libellum adferens. Primum musaei archaeologici mirabilia tam in aulis quam in amplissimo lapidario visitavimus, comitante ductrice quae de Aquileiae historia populis commerciis viis monumentis viris mulieribus summa cum doctrina disseruit, omnium admirationem suscitans.

Postea sub eiusdem musaei porticu suum quisque breve scriptum (poëticum aut prosaicum) legit et de eodem pristino sermone utens disseruit, ut vera "conloquia Latina" haberentur; idem factum est diutius postero die. Catulli, Johannis Pascoli, Ovidii carmina, Senecae sententiae, inscriptiones in ipso musaeo archaeologico dispositae ab unoquoque delecta et demonstrata materia fuerunt disputationum de amicitia, de amore, de honore, de pulchritudine, de vita ipsa; lingua Latina iterum in vico gloria pristina onerato resonuit. Non solum adulti, sed etiam iuvenes et adolescentes adfuerunt, linguae Latinae futurae spes. Non defuerunt dapes indigenae sicut candida zeae polenta, suilla et bovilla assatae, dulcia et vinum abundans necnon facetiae et cachinni.

Magistrae doctissimae Foroiulianae, quae nos omnes convocavit, rectori Aquileiae musaei archaeologici necnon Jovi pluvio misericordi, qui imbres retinuit (aliter atque anno superiore), gratiae maximae agendae sunt. Idem speramus repetitum iri anno proximo nescio ubi... Ephemeris tempore oportuno praenuntiabit, vos qui legitis parati estote!

  Scripsit Herimannus Novocomensis

Herimannus Novocomensis

Latinitas et Neolatinitas et Latinitas Recentior

Multi viri litterarii, rerum philologicarum peritissimi, usum Latinitatis recentiorem vituperant et repudiant, propterea quod lingua Latina non valeat ad res hodiernas et hornotinas apte significandas, neque immerito arguunt: Latinitas in usum hodiernum si adducimus verborum antiquorum abusu deformatur, necnon verbis novis in vocabularium paene per vim inductis; idque etiam obstaret quin Latinitas, quae dicitur classica, ex usu recentiore penitus intellegi possit; summatim haec lingua discenda est unice ad veteres legendos; sit ita sane; sed Latinitas minus in dies utilis iudicatur, adeo ut in scholis institutio eius minuatur aut prorsus abrogetur; attamen nisi usus cottidianus, etiam per interrete, ample redintegretur, Latinitas, necnon illa classica, in umbras evanescet; fiet tamquam scriptura hieroglyphica tantum peritissimis professoribus vix nota, qui quidem sunt pauci.

Lectio cottidiana de rebus hodiernis vel hornotinis valde tironibus  favet, nam legentibus recentiora sunt nota penitusque scripta translucida fiunt; id evenit quod scriptores ea litteris dare non solent quae iam nota suis lectoribus coaevis putarent; omne scriptum in se notitiam temporis sui tacitam continet; itaque omnis scriptor rem, quam demonstrare velit, selegit et describit; reliquas, quia lectoribus aequalibus pernotae sunt, omnino omittit.

Ciceronianas litteras si legimus, multa nobis erunt abscondita, quia Cicero cum vel ad Terentiam uxorem scripsit, omisit quae coniunx  iam noverat; si eadem nos ignoramus, epistolarum pars incomperta nobis manebit; at minime nos fugiunt quae nostris diebus accidunt; inde comperitur discipulis in lectione cursoria exercenda maxime iuvare Latinitatem hornotinam; lectio autem nisi cursoria sit (vel non interrupta), ad veteres legendos non valebit; praeterea veterum lectio, cuius sensus a suis temporibus pendet, obscurus evenit nisi historiam adhibeamus ad penitus intellegendum.

Quam ob rem discipulos litterarum Latinarum iampridem taeduit et etiam nunc taedet? propterea quod hoc duplex aenigma, grammaticum et historicum, simul solvere coguntur; sin autem separatim utrumque aggredimur, leve erit exercitium in litteris ex historia intellegendis, postquam lectio de rebus hodiernis  cursoria ex grammatica et vocabulario cottidie peracta sit; sola Latinitas recentior sive hornotina, eiusque lectio cursoria, Latinitatem classicam servare possunt.

Scripsit Paulus Kangiser

Paulus Kangiser

VII Sollemnia Europaea Latina et Graeca

A die XVII usque ad XIX mensis Martii Lutetiae Parisiorum apud praeclaram universitatem Sorbonam septima Sollemnia Europaea Latina et Graeca habebuntur.

Hoc explicandum est - ait situs interretialis unde divulgatur eventus -, quidnam Europam, hoc parvum frustulum in Asiae margine (ut Emmanuel Berl dicere solitus erat), continentem efficiat, cur in aliis populis civilibus defuerint tum assidua cura democratiae et dialogi actioni scaenicae connexi cum philosophiae desiderium; cur Europa et scientiae naturalis et artium technologicarum mater facta sit, cur ibi ortae sint notiones singulares sicut utopia, rerum naturae dominatio et defensio, educandi ars, mulierum liberatio, religionis a potestate politica distinctio; unde tanta linguarum varietas, qua in septemtrionalibus regionibus de Weltanschauung aut Way of Life, in meridianis de points de vue disseratur, qua ich liebe dich, I love you libidini (libet) referatur, je t'aime, ti amo animi motui (amor), te quiero potiendo (quaero), qua Polonica verba Kocham Che sicut Britannica da garout a ran Latino "carus" nexa sint.

Si plura de Sollemnibus noscere vis, immo si interesse potes hic lege:

http://www.festival-latin-grec.eu/?lang=fr

Eventum indicat Albinus

Herimannus Novocomensis

Latinitas et Neolatinitas et Latinitas Recentior

Multi viri litterarii, rerum philologicarum peritissimi, usum Latinitatisrecentiorem vituperant et repudiant, propterea quod lingua Latina non valeat ad res hodiernas et hornotinas apte significandas, neque immerito arguunt:Latinitas in usum hodiernum si adducimus verborum antiquorum abusudeformatur, necnon verbis novis in vocabularium paene per vim inductis;idque etiam obstaret quin Latinitas, quae dicitur classica, ex usurecentiore penitus intellegi possit; summatim haec lingua discenda est unicead veteres legendos; sit ita sane; sed Latinitas minus in dies utilisiudicatur, adeo ut in scholis institutio eius minuatur aut prorsusabrogetur; attamen nisi usus cottidianus, etiam per interrete, ampleredintegretur, Latinitas, necnon illa classica, in umbras evanescet; fiettamquam scriptura hieroglyphica tantum peritissimis professoribus vix nota,qui quidem sunt pauci.

Lectio cottidiana de rebus hodiernis vel hornotinis valde tironibus favet,nam legentibus recentiora sunt nota penitusque scripta translucida fiunt; idevenit quod scriptores ea litteris dare non solent quae iam nota suislectoribus coaevis putarent; omne scriptum in se notitiam temporis suitacitam continet; itaque omnis scriptor rem, quam demonstrare velit, selegitet describit; reliquas, quia lectoribus aequalibus pernotae sunt, omninoomittit.

Ciceronianas litteras si legimus, multa nobis erunt abscondita, quia Cicerocum vel ad Terentiam uxorem scripsit, omisit quae coniunx iam noverat; sieadem nos ignoramus, epistolarum pars incomperta nobis manebit; at minimenobis fugiunt quae nostris diebus accidunt; inde comperitur discipulis inlectione cursoria exercenda maxime iuvare Latinitatem hornotinam; lectioautem nisi cursoria sit (vel non interrupta), ad veteres legendos nonvalebit; praeterea veterum lectio, cuius sensus a suis temporibus pendet,obscurus evenit nisi historiam adhibeamus ad penitus intellegendum.

Quam ob rem discipulos litterarum Latinarum iampridem taeduit et etiam nunctaedet? propterea quod hoc duplex aenigma, grammaticum et historicum, simulsolvere coguntur; sin autem separatim utrumque aggredimur, leve eritexercitium in litteris ex historia intellegendis, postquam lectio de rebushodiernis cursoria ex grammatica et vocabulario cottidie peracta sit; solaLatinitas recentior sive hornotina, eiusque lectio cursoria, Latinitatemclassicam servare possunt.

Scripsit Paulus Kangiser

Paulus Kangiser