in mari desertum quaerunt
in
mari desertum quaerunt
hisce diebus navis parva (XLV pedes longa), cui ar
seachran (latine errantes) nomen est, peritis plenior
(inter quos habilis navarchus Paddy Barry et nominum locorum
indagator Breandan O Ciobhan, insignis auctor illius operis Toponomia
Hiberniae) ad septentriones versus inter insulas et praeter
litora Hiberniae occidentalia vela ventis dat. navigatio deinde
ad Caledoniam occidentalem inter insulas Ehudes interiores
producetur. navigatores ad Aemodas insulas ulterius et ad Oviles
procedere pergent, ultimo autem ad Thulen vel Islandiam in partem
occidentem se conferent. inde praeter Ehudes exteriores insulas
navigantes domum revertentur. quinquaginta circiter dierum iter
erit.
loca enim complura
quae monachi antiquiores Hiberni incoluerunt saeculis VI _ VIII p.c.n.
_ nec incolere potuissent nisi navigare scivissent _ visere
volunt. nec quali vehiculo monachi oceani pericula superare
potuerint hodierni cognoscere desiderant sed quo animo et quo
effectu vitam ita gerere voluerint.
e litteris antiquis
sane satis elucet monachorum horum propositi ratio: secessum
solitis rebus humanis remotiorem dei quaerendi causa petunt (confer
Adomnani Vitam S.Columbae, saec. vii p.c.n., 25 b: ...cum
ceteris in mari herimum quaesiturus). haec autem navigatio
harum dierum ea, quae e litteris patent, plenius ex aedificiis et
iconographia locorum a monachis cultorum intellegere conabitur.
iomramh
Bhreanainn (quod latine navigatio Brendani est)
inceptum hoc summatim nuncupatur, quod Brendanus omnium nobis
notissimus sanctorum navigantium est (legas Navigationem
vel Vitam eiusdem, saec. viii). idcirco die festa sancti
Brendani (xvi Maii) navis a Sceilg Mhichil (latine rupe
Michaelis) iter iniit.
omnium autem
monachorum vestigia illis temporibus in oceano navigantium adeo
persequentur hodierni nautae ut tandem thalassocratia
quaedam.spiritualis ab Hibernia ad Caledoniam usque ad Islandiam
cernatur. A monachis, qui ob divinam vitam communem deseruerunt,
late et alte etiam communis vita affecta est.
qui nunc navigant
sensum sibi spiritualem exoptant ut terram repromissionis (quae
gadelice Tir Tairngire dicitur)_ si quidem sibi obvia fiat
_ agnoscant et inde ramum fragrantem (gadelice craobh chumhra)
reportare possint.
Scripsit Patricius O'Cleirigh
|