Eugenius Montale

Summum ingenium Eugenii Montale poetae Novi Eboraci commemoratum est

Nuperrime Novi Eboraci conventus et “lecturae”coram populo, Eugenii Montale insignis Italici poetae operi poetico fovendo, ab “Instituto Cultus Italico”, adiuvantibus “ Academia Americana” Romae sita, sodalicio “Rizzoli Corriere della Sera”, apparati sunt. Eugenius Montale (n. Genuae, die 12 Oct. a. 1896 – m. Mediolani, die 12 Sept. a.1981), bono genere natus, satis locuples, curriculum studiorum non consecutus, omnia per se ipse didicit , cum poemata antiqua et horum temporum tum fabulosas narrationes; etiam cantui operam dedit. Anno 1925 subscripsit “Praeconium hominum doctorum adversantes Fascium Partibus”; eodem anno primum opus poeticum inscriptum “Sepiarum ossa” edidit; in quo , quamquam inflatus est amoenitate locorum Quinque Terrarum regionis Liguriae, “malum vivendi” exprimit, usus congruentia rerum cum adfectibus ( Italice correlativo oggettivo, Anglice objective correlative) recepta a T. S. Eliot. Secundum opus “Occasiones” anno 1939 editum est , “Tempestas et aliud” anno 1956. Post Secundum Bellum Mundanum Mediolanum migravit ubi operam dedit ut diurnarius actis diurnis “Corriere della Sera”. Anno 1970 edita est “Satura” in quo opere per ironiam societatem hodiernam redactam ad gregem, subiectam instrumentis communicationis socialis reprehendit. Nonnullae feminae afflatu eius carmina concitaverunt, ut Irma Brandeis (Clizia), mulier Drusilla Tanzi cognominata Mosca, Maria Luisa Spaziani (Vulpis). Anno 1875 Praemio Nobeliano exornatus est; obiit octogesimo quinto anno aetatis.

“Eugenius Montale est in numero poetarum qui numquam a posterum memoria excident, ut Baudelaire, Valery vel T.S. Eliot”: haec Jonathan Galassi affirmavit, qui elegantissime Montaliana carmina Anglice convertit. “Tamen, triginta fere annis post eius obitum, ut plerumque accidit, magna pars lectorum eum oblita est. Opera Montaliana magis conversa sunt quam ceterorum Italiae poetarum ; cuius spiritu complures poetae Americae inflati sunt ut Carolus Wright, Robertus Lowell, Marcus Strand”.

Poterat conversio Latine deesse? Certe non poterat. Notissimum carmen “Meriggiare” in choliambos conversum est.