Annus
2 0 1 1


Qui sint Christiani?

Qui sint Christiani?

Christiani Iesu Christi doctrinam colunt sed aliquanto clarius explanare conantes aliqua sunt praenotanda:

1.- Homo voluntate Dei in hoc mundo versatur,  quolibet modo creatus sive ex limo terrae sive ex stellarum pulvere sive per diuturnam evolutionem in statum hodiernum perductus;

2.- Homini ab initio Deus donavit amicitiam suam, quae gratia a christianis vocatur,  atque aliquas partim corporis partim animae virtutes, quae illi essent auxilio quo facilius vitam degeret, dumtaxat legem divinam servaret.

2.-1.- In virtutibus fuerunt innata cognitio rerum, quae necessariae ad vitam essent, et valetudo integra  ne   dolorem patiretur,  et appetitus in bonum ordinatus, et corpus incorruptibile ne morte quidem laedetur.

2.-2.- Haec omnia statum innocentiae theologi vocant sive statum paradisiacum.

2.-3.- Homo quidem vir et mulier creatus est, qui ad sermonem Scripturarum allegoricum, Adamus et Heva  vocantur, ex quibus progenies oriretur ut statu paradisiaco quoque fruerentur.

3.- Superbia inducti primi parentes legem violaverunt, adeo ut ex divina iustitia eos poena sequi oportuit, quae fuit  amissio omnium bonorum, quae dono acceperant: apud Deum gratia atque cognitio innata et valetudo integra et appetitus ordinatus et corpus incorruptibile.

3.-1.- Tamen Deus promisit redemptorem qui haec bona recuperaret.

3.-2.- Saeculis plurimis transanctis, redemptor ex Maria virgine natus est et Iesus vocatus.

4.- Iesus condidit societatem sive ecclesiam cuius finis est bona deperdita recuperare et imprimis Ipse gratiam redemit pretio, nam omnis redemptio fit pretio, scilicet cruentum sacrificium crucis.

4.- 1.- Sacrificium crucis quottidie incruentum renovatur in liturgia eucharistica, quae est communio cum Dei gratia.

4.-2.- Reliqua dona praeter gratiam sunt ab ecclesia, Iesu duce, paulatim recuperanda vel scientiarum meditatione vel medicina vel recta appetituum moderatione,  denique tempore postremo immortalitas cum resurrectionis promissio adimpleatur. 4.-2.- Redeptio est igitur diuturnissimum christifidelium iter, Papa praeunte,  in statum primigenium recuperandum, episcopis clericisque adiuvantibus.

Ergo Christianus est qui redemptionem anima et corpore consulto  fovet, et cum via erravisset (sive peccavisset¹  ut christiani dicere solent), venia ei est a Deo  petenda per sacerdotem ut denuo in intinere ingrediatur.

Vide quoque I) De religione et dogmatibus¹ sub rubrica OPINIONES, et II) De dogmatibus et mysteriis² sub rubrica RELIGIO¹.

Scripsit Paulus Kangiser



Retro ad:

Novissima editio
Summum paginae