Inopes et pauperes et pecuniosi

Inopes sive egeni sunt qui iis rebus vitae necessariis carent, pecuniosi autem sive divites opibus abundant.  Iam antiquitus et quidem hodie haec duo hominum genera fuerunt et sunt; pauperes vero dicuntur quibus pecunia strictim sufficit. Permulti in orbe terrarum hodierno egestatem patiuntur, nam victu carent. Quo modo sint adiuvandi?

Inprimis id est agnoscendum:  nationem sine egenis et divitibus nusquam inveniri posse, nam semper alii alios opibus superant ferendique sunt ii qui in mercatu pecuniam adipiscuntur et idcirco pecuniosi sunt.  Praeterea celer progressus oeconomicus non paribus partibus distribuitur,  indeque non omnes divites eveniunt, sed qui sollertiores edoctique sint ad mercandum et fabricandum et vendendum. Viri politici qui oeconomicas differentias abrogare intendunt re vera non  favent egenis sed divitibus nocent. Aequales mercedes  omnibusque simile patrimonium  in pauperibus nationibus tantum inveniuntur vel in nationibus totalitariis sicut Cuba vel antea Unione Sovietica.

Difficile civibus  demonstrari potest divitias non esse reprobandas cum ex labore atque ex commercio in mercatu libero eveniant neve ex privilegiis publicis accipiantur. Quod vere nostra interesse debet, est quod ne sint in patria egeni et quod pauperes paulatim vita meliore gaudeant; quod vero ne sint divites, haec est invidia.

Errat qui putet ab oeconomica progressione  iniustas differentias sive inaequalitates oriri. Immo, sine oeconomica progressione opes, quae distribui possint, deficient. Videte Sinas; lucrum erat ibi prohibitum atque delictum castigatum, omnesque pauperes erant; nunc omnibus datur facultas mercandi et pecuniae negotiis adipiscendae;  non omnes profecto iam divites facti sunt, sed multi ab egestate exierunt et paulatim plures exibunt.

Scripsit Paulus Kangiser