Quo itis, euronationes?

Europae restauratio sive reconstructio, secundo bello peracto, eventus tunc fuit felicissimus, sed etiam postea, nam pacata firmaque in nationibus praestantissima per aliquos XX annos habebatur. At nunc non est idem ac fuit; cur?

Quia duo inter se conexa acciderunt: et Europa in unum coalescuit et sumptuosum auxiliorum socialium systema nationes condiderunt.

Multi putarunt id maxime Europae convenire quod nationes singulae infirmarentur dum organizationes supranationales plus roboris acciperent. Medio saeculo XX ex Europaea coagmentatione exspectabant maiorem libertatem apertaque inter nationes confinia, eo consilio ut bona mercaturae passim veherentur, hominesque iter quo malint per Europam habere possent.

Infortunate, non integratio facta est sed unificatio; in integratione vero omnes partes suam autonomiam servant, inter sese mercantur, consensus quaeritur; in unificatione nationes autonomiam partim vel paene totam perdunt; inde consilia sive preaedispositiones in sede centrali approbantur. In singulis nationibus vera democratia vigere potest cum gubernatores et cives sint proximi; at non facile viget in toto continenti, ubi cives in praecipuis consiliis capiendis minime possint interesse.

Ampla beneficia socialia, quae iamdiu erogantur, magno aerario fiscali egent, propterea quod multi, qui laborare potuissent, ex auxilio statali vinctum querere malint. Inde aerarium fiscale vectigalibus in dies maioribus eget. Nummariae centrales domesticae, antequam euro crearetur, pecuniam numeratam augebant, adeo ut per inflationem monetalem idem effectum quasi ex vectigalibus adipiscerentur.

Sed contra, Nummaria Centralis Europaea, quae de eurone curam habet, tales regulas imposuit ut nationes inflatione uti nequeant. Nummus autem unicus Europaeus non nisi ad regimen tendit centrale a quo non solum nationes sed etiam cives subiciuntur. Itaque pecunia ad pensiones atque reliqua beneficia solvenda, ut subsidium cessationis laboralis, ex aerario fiscali in singulis nationibus omnino non sufficit. Oportet igitur haec beneficia minuere, et inde populorum perturbationes.

Nationes, quae eurone nummo utuntur, nunc numerantur septemdecim et iam annos decem operantur monetali homogenietati, sed nullus fructus perscipitur; impensae ut hic nummus communis servetur, possint beneficiis superare. Quae ex euronationibus prospera et bona expectabantur ea minime evenerunt.

Scripsit Paulus Kangiser