PRETIOSA

Nuper in Italiam opus filmicum pervenit quod inscribitur Pretiosa (Precious), apud Certamen Cannesianum anno MMIX praebitum et duobus praemiis Ansgarianis anno MMX exornatum, ex quibus priore optima artifex affecta est quae non agit primas partes (Mo’ nique), altero optima scriptura scaenarum quae sumptae sunt a libro scriptoris Sapphire.

Res pelliculae efficitur Novi Eboraci in vico Harlemiano, anno MCMLXXXVII, tempore quo administratio Praesidis Ronald Reagan coepit matres acerbe reprehendere quae tantum publica pecunia sustentabantur. Fabula narrat de nigrocolore puella decimum septimum annum agenti, una viventi cum matre sine opere, ignara litterarum, praepingui gravidaque cui cognomen est Pretiosa, id est patris matrisque amor et deliciae.

Sed hic sententia Latina “nomen omen” non viget: contra filia parentibus, ut videtur, non pretiosa est, sed vilissima. Mater enim subsidio pauperrimis fruens, eam solet vexare et verbis contumeliosis et plagis cotidianis et duris laboribus, pater autem ei vim attulit usque a pueritia. Praesidi scholae de praegnatione interroganti, respondet sibi consuetudinem fuisse cum quodam adulescenti, sed re pater eam stupro violavit; ex quo ante aliquos annos infantem affectam morbo genetico downico genuit. Cum a schola eiecta sit, hortatu eiusdem praesidis incipit novum genus vivendi. Haec scaena princeps est: praeses domum Pretiosae adit, matre exsecrante, eam hortatura ut in novam scholam  ad studendum eat aptam discipulis in magna difficultate quae apud familiam inopiam ac vim passae sint. Cum mater eam obsistat et offendat continenter verbis et re, puella, coacta ut domi laboret a matre pigra atque improba, tandem rebellat atque ad novam scholam accedit cui signum est: “Nunc fac” id est lege, scribe: discipulis cotidie commentarii scribendi sunt de suis vicibus et cogitationibus.

Paulatim, auxilio optimae magistrae, cui miserae puellae sors cordi est, legere ac scribere discit: incipit se sibi vindicare, compos esse sui vult. Cum ad tempus filium bona valetudine peperit, domum cum infanti redit, sed mater, livore atque insana invidia capta, neptem necare conatur; tum puella quam celerrime domo discedens, cum filiolo ad scholam confugit. Deinde magistrae domi paulisper in hospitio manet. Mortuo patre ob morbum AIDS, Pretiosa, analisi facta, cognoscit se infectam esse, sed animo non deficit. Mater, aperto vero a puella de vi domestica amissoque subsidio, iterum filiae neptiumque tutelam accipere conatur, sed frustra. Iam Pretiosa novam vitam incipit fruens publica pecunia, operam datura sive filiis educandis sive studiis colendis.

Aliquae scenae difficiles visu sunt: boni opponuntur malis sed saepius locis sordidis ac miserrimis vis praevalet; inter imagines admodum tragicas infelix puella, ut somnians, fingit se aliam esse, aliter vivere, ut aliquantisper e suis cruciatibus possit effugere. Spectatorum animi cum commoventur, tum, carente omni humanitate, violentia et saevitia repelluntur.

Pretiosa (Precious), USA 2009. Expositor scaenarum: Lee Daniels. Scriptores scaenarum: Geoffrey Fletcher; Sapphire. Histriones maximi momenti: Gabourey Sidibe, Mo’nique, Paula Patton, Lenny Kravitz, Mariah Carey.

Scripsit Lydia Ariminensis