FABIANVS PAPA
FABIANVS PAPA
Fabiani non solum pietas, sed
etiam dotes administrativae tam fuerunt eximiae, ut ipse Decius
imperator diceret sibi melior fuisse aemulus rivalisque ad
thronum quam Fabianus in sede Romani episcopi.
In bonum Ecclesiae optime convertit
religiosam pacem, quae secuta est imperium Maximini Thraci, nam
Gordianus III (238-244) noluit sequi crudelitatem Maximi,
Philippus autem Arabs (244-249) vel favebat Christianis. Illo
tempore Fabiano, vigesimo Urbis episcopo contigit Romanam
ordinare societatem credentium.
Cum Roma in administrandis rebus esset
divisa in quattuordecim partes, Fabianus in plano ecclesiastico
eam divisit in septem regiones, quibus singulis praeposuit unum
diaconum. Cui rei testimonio sunt litterae Cornelii papae
successoris (251-253), ubi ille munus suum ingressus ait: „[Romae]
sunt quadraginta sex presbyteri, septem diaconi, quadraginta duo
acolythae, quadraginta duo exorcistae, lectores ostiariique”.
Illi autem diaconi regionum praefecti ex una
parte assistebant presbyteros in celebranda Missa et sacramentis
ex altera vero singuli in sua cuiusque regione docebant populum,
cum a singulis adiuvarentur subdiaconis et sex notariis, quorum
erat – inter alia – conscribere gesta martyrum, quorum
corpora sedulo condebantur in catacumbis. Qua in re perspiciuntur
instituti ordines minores ab ostiario usque ad subdiaconum, quos
ceterum testatur antea Cyprianus, archiepiscopus Carthaginis in
Africa Latina.
Fabianus pontificatum iniit die decimo
mensis Ianuarii anno ducentesimo trigesimo sexto (10 I 236),
itaque anno fere ante relaxationem Gordianeam, illumque exercuit
usque ad diem vigesimum Ianuarii anno ducentesimo quinquagesimo
20 I 250), quo martyr occubuit in persecutione, quam paulo ante
iusserat fieri imperator Decius. Qui perinde ac Nero et
Diocletianus maxime oppressit Christianos, eo tendens, ut illi
delerentur de facie terrae, quin etiam – hoc sibi assumens
munus primarium sui regiminis, quia calamitates imperii vulgo
putabantur oriri ex ira deorum imperialium indignatorum crescente
numero Christianorum.
Verumtamen iuxta praeclaram sententiam
Tertulliani ‘sanguis martyrum factus est semen Christianorum’,
qua re Ecclesia in urbe Roma sub Fabiano papa crevit usque ad
fidelium milia triginta. Ille vero sepultus est in catacumbis
sancti Callixti, quas ipse ordinare ampliarique iusserat.
Scripsit fr. Benedictus Huculak, OFM
|