IOSEPH SEBASTIANVS EPISCOPVS

Ioseph Pelczar natus est die septimo decimo mensis Ianuarii anno millesimo octingentesimo quadragesimo secundo (17 I 1842) in vico Korczyn prope Crosnam (Krosno) olim in dioecesi Premisliensi (Przemyśl), nunc autem in Resoviensi (Rzeszów). In familia religiose educatus, cum scholam absolvisset elementarem, gymnasium liceumque persecutus est Resoviae. Post examen maturitatis peractum ingressus est Seminarium clericorum Premisliense, quo completo sacerdos ordinatus est mense Iulio anni millesimi octingentesimi sexagesimi quarti (1864). Nummario autem subsidio illi parato a Petro Semenenko – sacerdote Polono in ‘emigratione’ –, Ioseph missus est Romam, ut illic degens in Collegio Polonico studiis incumberet specialibus in theologia et iure canonico.

Duos doctoratus cum consecutus esset, redivit in Patriam, ubi mox nominatus est praefectus Seminarii Premisliensis ac simul lector theologiae pastoralis et iuris canonici. Novem annis post oblata est ei cathedra historiae ecclesiasticae et iuris canonici in Cracoviana Universitate Iagiellonica; quod munus persolvit annos viginti duos. Semel electus est rector Universitatis, quo munere fungens curavit aedificandum illius Collegium Novum, quod communiter primas videtur agere partes in eius imagine.

Ioseph sacerdos exemplaris eminebat pietate erga sanctissimum Sacramentum, sacratissimum Cor Domini Iesu et Beatam Virginem, quapropter nihil est mirum, si ille Cracoviae, sollicitus de sorte puellarum moraliter periclitantium, sed etiam aegrotorum pauperumque, societatem condidit Sororum sacratissimi Cordis Iesu. Exeunte saeculo undevigesimo factus est auxiliaris episcopus Premisliensis, anno post autem illius sedis antistes ordinarius. Praeter multa opera memorabilia – visitationes, synodus, parochias conditas –, specialiter notandum est Premisliense Seminarium Minus, quod ille condidit ad adulescentes prosequendos in eorum studiis susceptis in primordiali desiderio vitae clericalis.

Alto munere suo optime expleto mortuus est in Polonia tandem restituta, nempe anno millesimo nongentesimo vigesimo quarto, die duodetrigesimo mensis Martii (28 III 1924). A papa Ioanne Paulo II beatificatus est Resoviae anno 1991, inter sanctos vero inscriptus quattuor annis postea.

Scripsit fr. Benedictus Huculak OFM