Passio Christi quotannis in parvis Lucaniae urbibus iteratur

Singulares caerimoniae celebrantur, quae Passionis Christi memoriam iterant; sacram et profanam formam in se continent, quae ad Mediam Aetatem pertinere videntur. His in locis enim septimo decimo saeculo Hispanici regnaverunt, qui huiusmodi caerimonias tradiderunt (cfr Hispalenses caerimonias, hispanice Sevilla). Urbis ecclesiarum sodales ritus apparant magna cum diligentia atque severitate. Viri mulieresque magna cum sollertia participes sunt.

In urbe Monte Caveoso (italice Montescaglioso) Jove di ein ecclesiis “sepulcra” apparantur: serica et alba frumenti germina (quae antea in aqua et in tenebris servata sunt) thecam circumdant, in qua panis eucharisticus continetur. Ecclesiarum tintinnabula his diebus silent, quorum mallei adligati sunt, ne vento quidem excutiantur.

Veneris die Psalmorum cantilenae recitantur tredecim cereis accensis; cantilenis completis, omnibus cereis exstinctis, in tenebris fideles magnum strepitum extollunt non vocibus sed sedilia pulsando, hoc modo terrae motum simulantes qui Chisto morente evenisse traditur. Haec simulatio loci sermone “crialiss” dicitur (fortasse a graeca lingua ducitur : Chirie éleison = Domine miserere!). Vesperi variae statuae (Mater Dei, Veronica, Christus flagellatus, mortuus, crucifixus …) in pompa per urbis vias ducuntur. Ecclesiarum sodales, typicas vestes induti, comitantur. Admodum lentis gradi bus pompa procedit. Musici tristibus sonitibus et ecclesiarum sodales vocibus canunt. Hac in pompa sodales vultu operto procedunt. Singularia lignea instrumenta agitando (“troccole” dicuntur), sodales quidam pompam progredientem modulantur (tardant aut properant). Caerimonia multa nocte ad finem venit.

Insignis quoque est cerimonia quae in urbe Barile celebratur. Hac in urbe mulieres et viri, tunicis induti, Christum ad supplicium ducunt. Praeter ceteros sunt equites, triginta tres puellae (Christi annos significant), mulier passim vaga (divitias et pravitatem significat), quae traditur clavos ad Christum crucifigendum paravisse.

Admodum insignis est Tarenti (italice Taranto, in Apulia) pompa; iam Jove die nocte nonnulli sodales, bini progredientes, nudi pedes et singulariter induti, a Carminis ecclesia exeunt et lentissimo gradu ceteras ecclesias petunt; ”Perduni” (italice Perdoni, latine Veniae ) appellantur, quod fortasse viatores significant qui Romam, urbem sacram, se conferebant ad “veniam” petendam. Hac in urbe ritus maximo cum splendore et coram omnibus fere civibus celebrantur.

Scripsit Dominicus Caveosanus