PANEM NOSTRUM COTIDIANUM …
PANEM NOSTRUM
COTIDIANUM …
Matheolae panis: naturae donum, hominum
opus, urbis Matheolae decus.
Nullus est visitator, qui Matheolam (in
Lucania sitam, italice Matera) cum visitaverit, panem inusitatis
formis atque mira fragrantia non gustaverit (idque magna cum
palati animaeque delectatione) secumque domum suam rediturus non
tulerit. Matheola, Urbs Universalis (ab Unesco sic appellata),
ubi cavernae sunt quas homines palaeolithici habitaverunt.
Matheolae panis anno MMVI ab Europaeo Consessu signum IGP (signum
geographicum protectum) obtinuit. Panis farina conficitur ex loci
frumentis, naturaliter et lente fermentat, in furnum immittitur
ubi a ligno ardente suaviterque olente coquitur. His temporibus,
sicuti ubicumque, panis in pistrinis emitur.
Temporibus praeteritis panis domi
conficiebatur. Frumentum domi servabatur in altis cylindratis
cestis foro praeditis, ex quo auferebatur quod usui erat. Eo
ferebatur ubi, molarum opera, frumentum fiebat partim farina apta
pani, partim farina apta pastae, denique furfur gallinis. Feles
vigilabant ne mures cestas adirent! Noctu plerumque mulier panem
conficiebat farina, aqua, fermento naturali detento in pauca
farina subacta (quam a propinqua muliere petebat). Panis formae
vel quinque chiliogrammatum pondus habebant! Panes ponebantur
super lignea tabula, humero vel capite sustenta, atque in in
propinquum pistrinum ferebantur, sed aliquid (crucis signum,
amygdala, faba…).super panibus ponebatur ut singulae formae
a singulis dominis agnoscerentur. Erant etiam lignea sigilla ,
quibus signa super formis incidebantur. Plura sigilla servata
sunt, quae visitatores in Museo Ridola admirari possunt. Mulieres
domos panes a pistrinis afferebant, lino amictos in arcas
deponebant. Bis aut ter in mense panis conficiebatur. Pane,
pasta, leguminibus, herbis vescebantur variis modis compositis.
Erant autem qui porcum alebant, carnes servabant … sed
perpauci erant.
His temporibus cibus sincerus appetitur,
idem qui temporibus praeteritis pauperum multitudines aluit.
Scripsit Dominicus Gallipoli
|