Carnevalon,
INSIGNIA ATQUE SINGULARIA SATURNALIA
INSTANT IN PARVA LUCANIAE URBE MONTESCAGLIOSO
Carnevalonis ritus
Martis die 16 mensis Februarii advenientis
Carnevalonis ritus celebrabitur maxima cum laetitia totae
Caveosanae civitatis. Quotannis haec consuetudo renovatur, quae
multitudines propinquarum civium ob mirum atque insolitum
spectaculum allicit. Prima luce ritus initium habet, qui cives
adhuc dormientes ex somno excutit clamori bus atque
tintinnabulorum sonitibus: Carnevalonis agmen vias pererrat,
asino vecti. Est iste senex vinolentus ad vitae finem proximus.
Satellites eum circumeunt, qui ostias
pulsant ab incolis dona ad petenda (nummos, fructus, lucanicas…).
Antecedit Parca quae truculenter fusum volvit prope pedes eorum
qui adsunt. Carnevalonem comitatur uxor, Quaremma appellata,
nigra veste induta, (agricolarum paupertatem ac dolorem
significat) cum filiolo nomine Carnevalicchio, qui proximo anno
patris locum occupaturus est.
Huic ritui intersunt omnis aetatis cives,
pueri quoque, qui, insolite induti (sacculis carthaceis lineis
opertis) plostella praesertim aut parva plaustra manibus confecta
agunt, ubi dona accepta collocant. In hoc agmine procedunt Caper,
(naturae vim, fertilitatem sed etiam diabolum significat)...
...Sponsus et Sponsa ( vitae cyclum
significant), Monachus qui Carnevalonis pompam funebrem ducit.
Quaremma lacrimas effundit propter
Carnevalonis viri mortem adventuram, filii sortem desperans.
Carnevalon ad rogum ducitur. Campanarum sonitus centum
Saturnalium finem atque Quadragesimae temporis adventum nuntiant.
Postero die in quadam via octo pupi ex lana
confecti suspenduntur: septem nigri colore significant septem
hebdomadum spatium quod interest usque ad Pascham, quae Pupo albo
colore significatur.
Hic ritus sacri ac profani particeps est et
ad vitam pertinet, in qua agri cultura et animalia magni ponderis
erant.
Scripsit Dominicus Gallipoli
|