Ingens alimentorum copia quotannis dissipatur…
Ingens alimentorum copia
quotannis dissipatur
Quotannis in Italia tanta copia cibi
profunditur ut quadraginta quattuor miliones hominum satiari
possint: ab anno 1974 profusio in orbe aucta est dimidia parte (50
%).
Exeunte mense Octobri Bruxellae primum concilium de hac re
convocabitur: “Dies Europaeus minuendae dissipationi
alimentariae”; quem eventum Societas “Mercatura extrema” (Last
Minute Market) orta a quorundam docentium sollertia
Facultatis Agrariae Universitatis Bononiensis paravit. Ineunte
congressu, in curia Senatus Europaei, “Quomodo effusio
alimentaria in opes mutari possit" disputandum erit. Etiam
Praesidens Commissionis de Agricultura et Progressu Rurali
Senatus Europaei Paulus De Castro intererit ut foedus minuendae
intra quindecim annos dimidia ex parte alimentorum iacturae
omnibus nationibus comprobetur. Exeunte conventu quingentis
convivis cena cibo recepto praebebitur.
Epulae huius generis
parabuntur etiam Bononiae a.d. III Kalendas Novembres. Res maximi
momenti est, praesertim cum cotidie cibus non venditus sed etiam
edulis, nondum deterior abiciatur, quamvis magna pars hominum in
toto orbe esuriat vel fame pereat. Eodem die opus Bononiae
ostendetur inscriptum “Liber niger de dissipatione alimentaria
in Italia”, cuius scriptor est Andreas Segre, qui praeest
Facultati Agrariae Universitatis Bononiensis ac Societatem
instituit de qua supra diximus. In hoc opere mores reprehensione
digni gentis Italicae describuntur: multa alimenta ab Italicis
solere abici in purgamenta quamquam edulia sint. Non quot viliore
pretio sed qualia optima maiore pretio et pauciora emamus, nostra
interesse debere.
Non praetermittendum est quin Andreas Segre nos
moneat ne cibaria etiamnunc optima sed proxima diei statutae, qua
intermissa ea auferenda erunt de mercatura, comparare omittamus:
quod alia causa est detrimenti: qui vendunt haec abiecturi sunt
nisi ab ullo empta. Deinde praemio, cui sententia est: “Ne
dissipaveris”, afficietur qui vitanda cibi effusione
praestiterit. Postremo Arimini ludus scaenicus praebebitur “Spr+eco”
de re, cuius scriptores idem Andreas Segre et Maximus Cirri sunt.
“Spr+eco” a voce Italica “spreco”, id est dissipatio, sed
cum adnominatione: hoc significat a nobis naturae et eius
fructibus parcendum esse.
Scripsit Lydia Ariminensis
|