Vashingtonia nivibus submergitur

Cum post XXX fere horas vis tempestatis hiemalis, qua litus Americanum orientale vexabatur, paulatim minueretur, meteorologi Vashingtonienses tamen dixerunt novem decennis superioribus tantas nives non cecidisse. In quibusdam regionibus nives in altitudinem plus LXXX centimetrorum surrexerunt. Omni commeatu intermisso ii, qui regionem Vashingtoniensem incolunt, moniti sunt, ne per XXIV horas domos suas relinquerent.

Tamen tempestas praesidem Obamam non prohibuit, quominus Domum Albam relinqueret, ut orationem in conventu Partium Democraticarum haberet. Cui rei cum casu quodam mora fieret, Obama verbo „Snowmageddon“ usus tempestatem illam cum die novissimo comparavit.

Commeatu publico impedito vi electrica deficiente tamen non fiebat, ut homines perturbarentur, cum fine septimanae liberi negotiis essent. Praeterea plurimi eorum iam Veneris die, scilicet tempestatem illam horribilem exspectantes, mercatus invaserant alimenta coemendi causa.

Duo minime homines vitam iam amiserunt: in Virginia pater filiusque eius perierunt, cum cuidam nivibus haerenti succurrere conarentur.

Medica adulescenti propter nomen eius curationem negat

Medica dentaria Germana adulescenti XVI annorum ob praenomen eius “Cihad” curationem negavit: ut in actis diurnis “Schwarzwälder Bote” Veneris die nuntiatum est, medicam praenomen illud aegre tulisse, quod „bellum sanctum“ significaret. Ceterum eam de hac re se iam excusavisse; nam se Turcos minime odisse. Sed cum ille adulescens sibi quaerenti respondisset nomen eius ad bellum sanctum pertinere, curationem se recusavisse, quod hoc nomine omnibus, qui non mahumetani essent, bellum indiceretur. Se a consuetudine eorum abhorrere, qui ad vim adhibendam parati essent.

Adulescentem medicae dixisse nomen Cihad in Turcia minime esse insolitum, deinde in civitate libera sibi ius cuiuslibet nominis esse. Parentes obstupefactos dixisse se illud nomen elegisse, quod sibi placeret ; rationes islamisticas ad eam rem non referre.

Patri eius varias significationes nominis sibi explicanti  medicam haec fere respondisse: si praenomen, inquit, filio tuo eo consilio dedisti, ne quid bellicosi significaret, me scilicet excusabo statim diem ei constitura. Sed patrem talem excusationem non probavisse.

Viri rerum islamicarum periti dicunt nomen id significare, ut quis religioni aut ipsi bono studeat, quamvis multi sint, qui significationem belli sancti usurpent.

Is, qui pro consilio medicorum Sueborum locutus est, nullum in Germania medicum obligari dixit, ut aegrotum curaret, nisi subita necessitate cogeretur. Tamen esse "insolitum", si aegroti propter nomen suum reicerentur.

Volfgangus Benz Berolinensis, investigator rerum ad antisemitismum pertinentium, hac re perterritus haec res, inquit, nobis documento est, quo ista mahumetanorum instigatio iam evasit.

De memoria caedis Oberwartianae

Iovis die CL fere homines in municipium Oberwart convenerunt, ut memoriam insidiarum XV abhinc annis factarum repeterent, in quibus Norbertus Darabos, minister rerum militarium, et Rudolfus Sarközi, qui consilio nationali Romanium praeest.

Non. Feb. Anno MCMXCV quattuor iuvenes ex gente Romanium diruptione necati erant, cum tabulam removerent, in qua inscripta erant haec verba: Romanes redite in Indiam!

Cui tabulae materia displosiva erat applicata; Franciscus Fuchs, auctor sceleris, qui anno MCMXCIX carcere perpetuo damnatus erat, anno post ipse mortem sibi consciit.

Sarközi in memoriam revocavit superstites genocidii a Nazistis facti tunc caedem nepotum vidisse, quae simili de causa facta esset. Darabos memoravit hoc quoque tempore esse, qui ,cum summum in re publica locum obtineant, scelera Nazistarum tamen neglegant.

Iam antea Werner Faymann, cancellarius foederalis, dixerat insidiis illis nos admoneri, ut deberemus cavere, ne quid pateremur, quod ad democratiam minuendam pertineret; deinde, ut cum omnibus gentibus aequa et iusta nobis consuetudo esset.

„Nani“ praesidiatum petunt

A.d.VII.Kal. Mai. Austriaci praesidem suum creabunt. Praeter Henricum (Heinz) Fischer, de quo nemo fere dubitat, quin victor ex ea electione exiturus sit, alii quoque summum rei publicae munus expetunt…

E.g. Volfgangus Poeltl, vir XLVIII annorum, qui operas obscaenas per telephonum praebendas offert. qui in pagina sua domestica homines hortatur, ut nomina eorum, qui auxiliis socialibus abutantur, sibi deferant. Poeltl, cum iam superiore electione praesidiatum petere voluisset, ab hoc conatu postremo destitit, quod suffragia adiuvantia non suppeditabant.

Item Martinus Wabl, iudex pristinus, tertium fortunam temptat. Cui acta diurna annis superioribus plus notitiae dederunt, quod affirmaverat Natasam Kampusch  a matre ipsa esse abductam; cuius insimulationis Wabl ab iudicibus damnatus est.

Thomas Dolina, vir XXXVIII annorum, sperat se praesidem omnium temporum iuvenissimum creatum iri. Quod ut sibi contingat, habitu imperiali indutum se ipse ostendit mulieremque quaerit aptam, quae partes „dominae primae“ agat. Eam facetam esse oportere, mulierem nervis robustis, pedibus parvis, sed animo magno. Nervis robustis scilicet et legatis ad conventum nationalem opus erit, si modo Dolina praeses factus erit; qui enim leges a conventu constitutas non subscribere vult, nisi sibi quoque placeant.

Rudolfus Gehring, negotiator LXI annorum, pro partibus „Christianorum“ agit: oppugnator abortus coniugiique homosexualium id quoque contendit, ut cruces in scholis permaneant; praeterea eos adiuvit, qui aedibus islamicis exaedificandis reclamaverunt.

Raimundus Bahr, qui munere aedilis in nescioquo vico in Alpibus sito fungitur, promittit se cuique mille fere Eurones singulis annis daturum, si praeses creetur.

Postremo Ioannes Klawatsch praesidiatum petit, technicus LX annorum e XXV annis peregre habitans. Qui scilicet se in Austriam reversurum esse affirmavit, si praeses crearetur.

Tamen incertissimum est, num petitiones eorum a populo probentur; nam quemque sex milibus suffragiorum adiuvari necesse est.

Plus difficultatis est in petitione Ulrici Habsburg-Lothringen: nam leges Austriacae interdicunt, ne quis eo genere ortus tali munere fungatur. Sed Habsburg his legibus non deterretur, quominus subscriptiones necessarias colligat: se apud summos iudices acturum, si petitio vetetur. Quam actionem irritam fore iuris periti existimant.

Sinenses Obamam monent, ne Dalai Lamam conveniat

Regimen Sinense Baracum Obamam, praesidem Americanum, monuit, ne Dalai Lamam conveniret. Zhu Weigun, cui cura rerum Tibetanarum mandata est, Martis die dixit fore, ut fundamenta rationum, quae Sinenses cum Americanis haberent, periclitarentur, si is conventus haberetur. Praeterea colloquium, quod regimen Sinense cum legatis Dalai Lamae habuisset, in irritum cecidisse. Magnam inter utramque partem esse dissensionem; numquam fore, ut Partes Communisticae desinerent Tibetanis imperare ; deinde numquam eas cum Dalai Lama de statu futuro eius regionis acturas, ne “de summo “ quidem “gradu autonomiae”, quem ille postulavisset.

De nulla enim alia re Sinenses colloqui voluisse nisi de ipso illius statu futuro. Sed eum, priusquam de reditu suo cogitaret, conatu desistere oportere „patriae dissociandae”.

Etiam Americanos Zhu vituperavit verbis acerrimis: absurdum esset, inquit, si praeses Americanus constitueret Dalai Lamam convenire, cum nescio an acriores inter utramque civitatem discordiae oriantur. Nos quidem id agemus, ut civitates quaedam vitia sua intellegant. Et ad Obamam respiciens Sinenses, inquit, eos contemnunt, qui aliis nocent.

Ceterum ratio illa, quae Sinensibus cum Americanis est, septimanis superioribus haud mediocriter refrigescebat. Cuius rei exemplum est, quod Sinenses propter arma Taiwaniensibus vendita sese in Americanos vindicaturos minati sunt. Ex quo contractu, qui Veneris die publice comprobatus est, rei publicae Taiwansensi praeter alia arma CXIV missilia 'Patriot' appellata et LX helicoptera militaria supportabuntur.

Scripsit Volfgangus Austriacus