Puer dixit: "Gratias" et sacerdos, qui magistratu altiore congregationis clericalis est instructus, accuratius dixit: „Tu es nimis suavis". "Gratias, gratias" puer inquit, „sed tu es apud me, ut pecces contra Deum." - Thomas respondit „equidem hoc non sentio esse peccatum", brevi post conventum finiturus: "Nihil faciemus, quia video te esse opinione praeiudicatâ. Te comitabor usque ad anabathrum. Si quis te steterit, ne cui quid dicas, intellegisne? Si volueris, telephona mecum. Quam bonus puer tu es!"

At ille puer non tam bonus fuit quam Thomae visus est. Nam catulaster sedecim annos natus iter fecit mandatu ipsius „La 7" stationis televisificae independentis necnon microphono et microtelecamerâ instructus erat - secundum verba, quae facit Lucas versu 14 capituli 17 evangelii: „Ite, ostendite vos sacerdotibus!". Postquam emissio "Exit" d.1. m.Oct. est facta (praelatus affirmavit „hoc episodium reverâ esse factum"), Thomas Stenico ab officio suspensus est "propter mores ab officio sacerdotali et Sanctâ Sede discrepantes", ut dixit Fridericus (Federico) Lombardi locutor papalis. Iulianus (Julián) Herranz autem Cardinalis annuntiavit factum iri inquisitionem.

Thomas puerum meritorium cognoverat in dialogeo (*dialogêum, -êi n. i.q. chatroom) et telephono mobili cum eodem composuerat, ut die Dominico inter se convenirent: Audiuntur verba Thomae magnetophono clam recepta: "Tum unâ delectabimur". Sacerdos puerum autocineto secum abduxit. In autocineto ei narravit (haec omnia magnetophonicê recepta sunt), quam facile esset Româ in urbe assequi consuetudines homosexuales et quam utilis in iisdem esset habitus sacerdotalis. Se ipsum per annum consuetudinem habuisse cum puero Siculo: „Nos fuimus par coniugum, conviximus, bellulâ consuetudine."

Amicos sui sacerdotes habere „consuetudines cum pueris", eosdemque non convenire in paroeciis, sed alibi, interdum, scilicet semper summâ cum cautione et taciturnitate. Deinde Thomas ex puero quaerit, num secum vellet amori indulgere. In Sede Vaticanâ.

Thomas Stenico est sacerdos in Italiâ bene nôtus necnon in universitate studuit psychologiae pernoscendae. Qui omni mâne horâ septimâ missam celebrat in Vaticanâ ecclesiâ Sanctae Annae. Îdem solet recitare missam meridianam in magnâ statione televisificâ catholicâ, quae appellatur "Telepace" necnon est auctor paginae interretialis valdê officiosae, c.t. "Petrus" (www.petrus.it). Ibidem Thomas die Saturni scripsit se deceptum esse viribus obscuris: "Invêni esse consilium diabolicum cuiusdam gregis satanistarum, quo singuli sacerdotes publicê diffamarentur." Se tantummodo simulavisse se esse cinaedum, se voluisse tamquam „furem inter fures versantem" exquirere, num et quomodo Sacra Ecclesia subverteretur, eo quod satanistae pravê abuterentur singulorum sacerdotum cinaedorum infirmitate. "Istae fuerunt insidiae, ego factus sum victima experimenti mei, quo conarer, ut sum psychoanalyticus, ordinem Ecclesiae restituere". Pagina autem interretialis Petri hôc tempore ex interreti est exclusa.

Heri îdem praelatus a diurnario ipsius ephemeridis, c.t. "La Repubblica", interrogatus dixit se profecto multos homosexuales convenisse, etiam in Sede Vaticanâ, sed eo tantum consilio, ut illos adiuvaret, qui „in angustiis viverent, sive laici sive sacerdotes, propter istaec problemata omnia, quae spectant ad homosexualitatem." Thomas sibi non videtur esse peccator, neque ulla res explicationi suae contradicit nisi ipsissima evidentia rerum. Ceterum, etiamsi Thomas peccasset, tamen valerent verba Lucae: „Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum: et si poenitentiam egerit, dimitte illi. Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens: Poenitet me, dimitte illi.").

Forma precationis Angelicae hodierna gradatim exorta est. Saeculo decimo tertio monachi Franciscani consueverunt vespere, cum campanam pulsabatur completorii causâ, Mariam salutare. Saeculo decimo quarto introducta est campanae pulsatio matutina, qua invitabantur christifideles, ut orarent pro salute publicâ et pace.

Saeculo decimo sexto introducta est campanae pulsatio meridiana, qua christifideles admonebantur, ut orarent propter periculum Turcorum imminentium. Prius christifideles dicebantur pulsatione campanae matutinâ commonefieri Christi resurrectionis, meridianâ passionis, vespertinâ inhumanationis. Christiani consueverunt mâne orare Reginam Coeli, meridie Tenebras, vespere ter Ave Maria. Forma Precationis Angelicae hodierna a.1571 a Papâ Pio V. est introducta.

Toto anno 2006 (bis millesimo sexto) 1,3 (unus - virgula - tres) miliones hominum participes facti sunt Precationum Angelicarum cum Papa Benedicto XVI. Româ in Urbe in Plateâ Petri factarum.