Pavo urbem terret, anicula servat

Per totos duos dies clangoribus formidolosis terrebat pavo ingens cristatus (avem huius generis in photographemate a Wikipedia praedito, lector care, hic vides), e hortis publicis fuga, habitatores viae Mickiewicza media fere in urbe 200 000 hominum, Lublino scilicet Polonorum. Quae aves in populo alta consedit, nec abhinc se movere omnino velle videbatur, clamores continuo edens horribiles. Nec multum facere valebant siphonarii a perterritis vicinis altero die advocati, licet instrumentis technicis novissimis praediti essent, nam prope arborem, nonnulla metra infra "nidum" avis, fili electrici suspendebantur, ad pavonem ergo etiam scalis extendibilibus ascendere non posses ob periculum electrocutionis. Post nonnullarum horarum conamina, quo tempore prohibebatur commeatus publicus in viis vicinis, et siphonarii et biocolytae domum frustra reverti coacti sunt.

Tunc anicula 82 annorum, quaedam Casimira Dabkowska, methodo veteri uti conata est. Multo mane fragmina panis sub arbore dispersit, quae in terra iacere pergens quasi semitam depinxit ad casulam parvam ligneam domo sui adiunctam. Cuius ianuam apertam reliquit et cum tantum avis famelica viam panis sequens casulam intrasset, ianuam tacite clausit. Deinde siphonarios telephono de facinore suo certiores fecit, qui viri tamen primum eam delirare putabant.

Scripsit Stanislaus Varsoviensis